నదీతీరం లో నవ్వుల పండుగ

               నదీతీరం లో నవ్వుల పండుగ 

వేల జతల కళ్ళు మిల మిల మెరుస్తూ.... ఆ నారింజ రంగు సూర్యుడు స్వర్ణముఖీ నదిలో మెరిసి ఇందరి నవ్వులు  అద్దుకొని ఏడాదికొక మారు అని దాచుకొని వెళ్లిపోతూ వెలుగు దీపాలకు తన పని చెప్పేసి వెళ్ళిపోయాడు.నిజంగా ఆ ఇసుక తిన్నె మీద ఇసుకవేస్తే రాలనంత జనం.రెండు రోజుల నుండి భోగి గా మండి భోగి ఫళ్లు గా మురిసి ,పెద్దల ను ఉత్తరాయణ పుణ్యకాలాన తలుచుకుంటూ ఇంట్లో పిల్లలతో,కూతురు అల్లుళ్ళలతో, మనుమలు మనుమరాళ్లతో నాలుగు గోడల మధ్య జరిగిన పండుగ ఇదిగో ఈ ఏటి పండుగ పుణ్యమా అని స్వర్ణముఖీ తీరాన నాయుడుపేటలో గాలిపటాలతో పోటీ పడుతూ ఎగిరింది.స్వర్ణముఖీ పండుగ పేరుతో సూళ్లూరుపేట ఎం.ఎల్.ఏ గారు చేసిన ఏర్పాట్లుతో ఒక్కొక్కరూ ఇంట్లో చేసుకున్న పండుగ ఇక మూడురోజులు సామూహిక పండుగై ఇదిగో స్వర్ణముఖీ నీటి అలలతో చెలిమి చేసింది.ఆరుబయట శబ్ద కాలుష్యం అనే మాట వదిలేసి ఎన్ని కుటుంబాలు జేబులు నింపుకొని,నిండుగా నగలు వేసుకొని,కొత్త బట్టలు కట్టుకొని,చిన్ని నవ్వులను భుజాల పై ఎత్తుకొని.....తన తీరం లో తిరుగుతూ ఉంటే ఆ నదీమ తల్లి తన బిడ్డలను చూసుకొని బంగారు నవ్వులతో మురిసిపోయింది.//నీలకంఠేశ్వరుని దర్శించుకొని పాదాలు అన్నీ నది రెండో తీరానికి పరుగులు తీసాయి. దూరంగా ఇసుకలో గాలిపటాల కోలాహలం,పైకి ఎగిరే బెలూన్స్ ను పోటీకి రమ్మంటున్నాయి.చిన్నారి తలలు అటు ఇటు తిరుగుతూ అటు చూడు,ఇటు చూడు అంటూ పెద్దల చేతులు వదిలి పరిగెత్తే దూడల్లాగా మారాం చేస్తున్నాయి.లోపల నుండి వచ్చే తిరణాల పిల్లవాడిని నిమురుతూ బయట ఉండే పిల్లల చేయి పట్టుకోలేక పెద్దల కంగారు పడుతూ మురిసిపోతున్నారు. లేజర్ లైట్స్ తో పెద్ద వేదిక,పక్కన రంగుల రాట్నాలు,చిన్నవి,పెద్దవి బొమ్మల అంగళ్ళు, దూరంగా ఒక వరుసలో ఇంత తిరిగారు తిని అలసట తీర్చుకోండి అంటూ ఆహార పదార్థాల షాప్స్,మిరప,అరటి బజ్జీలు,ముంత కింద పప్పు,ఈ రోజు పిల్లల కోసం గోబీ,పానీ పూరి,నూడుల్స్,రేగు కాయలు,ప్రతి ఒక్కరికీ లాభం బాగానే ఉంది అనే సంతోషం!//తిరణాలు జరిగినపుడు ఇందరికి సెలవు ఎలా దొరుకుతుంది!ఇంతమంది వచ్చినపుడు తిరణాలు జరగాలి కానీ.పండుగ సామూహికం అయితే ఆనందం పదింతలుగా ఉంటుంది.లోపలి కి అడుగు పెడుతూ ఉంటేనే మొదలు హాయ్ అంటూ ఎదురొచ్చే వాళ్ళతో నవ్వుల పంపకం,ఇప్పుడిక లోపలి పూలచెట్టు మమతలు ఎదుటివాళ్లకు ఇవ్వడం మొదలు అవుతుంది.ఇవ్వడం లోని సంతోషం ప్రేమలో మాత్రమే పెరుగుతుందేమో!మీ అమ్మాయి రాలేదా?ఈయనే కదా అల్లుడుగారు?మీ అబ్బాయి ఎక్కడ?పెద్దవాళ్ళ ఆరాలు,కుశల సమాచారాలు.ఫ్రెండ్స్ ను హగ్ చేసుకుంటూ కాలేజ్ కోసం దూరం అయిన స్నేహాలు,చిన్నప్పటి కబుర్లు చెప్పుకుంటూ సంకల్లో పిల్లల్ని చూపి మురుసుకునే పెళ్లి అయిన కూతుర్లు,కొత్త వాళ్ళతో పరిచయాలు పెంచుకుంటూ పాత అయిపోతున్న అల్లుళ్ళు. సినిమా కూడా పండుగ సందడే కానీ ఇదిగో ఈ మనసుల అలాయ్ బలాయ్ అక్కడ ఉండదు.చేతులు పట్టి లాగుతూ రంగుల రాట్నాల వైపుకు బరువుగా నడుస్తూ దూరంగా వెళుతున్న మిత్రులకు చేయి ఊపుతూ ఉంటే ఆఫీస్ టెన్షన్ మొత్తం హాయిగా పక్కన పడేసి చిన్నప్పటి మనిషిగా మారిన ఫీలింగ్!//ఒక్కో రంగుల రాట్నం దగ్గర తోసుకుంటూ తండ్రులు క్యూ లో నిలబడి టికెట్ తీసుకొని జాగ్రత్తగా ఎక్కిస్తూ ఉంటే తల్లులు మెరిసే కళ్ళతో సంకలోని పాపలకు వాళ్ళ విన్యాసాలు చూపుతూ ఉన్నారు.ఎంట్రీ టికెట్ లేదు.భారీ వ్యాపారం లేదు.చక్కగా పిల్లలకు ఏ స్థాయి తండ్రి అయినా వాళ్ళ కోరిక తీరా ఆడిస్తూ ఉన్నాడు.ప్రతి తండ్రి మొహంలో గర్వం చంద్రయాన్ 2 ను తానే సాధించినట్లు మెరిసిపోతూ తన బాల్యాన్ని తానే భుజాల మోస్తూ,కొలంబస్ పడవ లో దూకి కేకలు పెడుతూ,రంగుల రాట్నం లో గిర గిర తిరుగుతూ,డ్రాగన్ రైల్లో ,బీద గొప్ప తేడాలు మరిచి ఇసుకలో తిరుగుతూ మళ్లీ బాలుడుగా మారుతున్న నాన్నతనమే ఎక్కడ చూసినా!ఇప్పుడు ఆఫీస్ టార్గెట్స్,రాజధాని గొడవలు,సి.ఏ.ఏ లు,రైలు రిజర్వేషన్ లు,ఎగిసిన జి సాట్ లు ఎవరికి కావాలి?కుటుంభం ఇంత మాత్రపు సౌలభ్యం తో జరుపుకొనే ఒక వెసులుబాటు కావాలి కానీ.దూరంగా స్టేజ్ మీద ఉపన్యాసాలు తరువాత ఊపిరి పీల్చుకుంటూ స్వరాలు వెలిగిస్తూ ఉంది వైలెన్ నాదం మహా గణపతిమ్ అంటూ స్వర్ణముఖీ కి స్వరాల ఉయ్యాలలు వేసింది.క్లాస్,మాస్ సాంగ్స్ మేము ఇద్దరం ఒకటే అని వెలుగు నీడలా మధ్య జనాల మనసులు పాదాలు లయగా ఊగేట్లు చేస్తున్నాయి.//ఆడి అలిసిన చిన్న దేహాలు,మోసిన పెద్ద భుజాలు కావాలిసినవి కొని కడుపు నింపుకున్నాయి.లేత తీవేలు అలిసిన కళ్ళను మూసి మెడ ను చుట్టుకుని కళ్ళు మూస్తూ ఉంటే,వెను దిరిగి ఇంటి వైపు నడుస్తున్న నాన్న పాదాలు రేపటి భాద్యతల బరువును తిరిగి ఆలోచనల్లో మోస్తూ భారంగా కదులుతున్నాయి.జీవితం కష్టం కానిది ఎవరికి?ఎంత చెట్టుకు అంత గాలి.ఒకరికి ఈ రోజుటి ఆకలి సమస్య అయితే,ఇంకొకరికి రేపు కట్టాల్సిన లోన్ సమస్య.సమస్యలు వేలు ఉంటేనేమి, ఈ మూడు రోజుల సంబరం మనసులో కొత్త హుషారును నింపుతూ ఉంటే. ఫర్లేదు లేరా దేహం ఉన్నవరకు బాధలు ఉండేవే, ఈ సారి పండుగకు మళ్లీ రా కాసిన్ని కబుర్లు పంచుకుందామ అని అందరినీ స్వర్ణముఖీ వీడుకోలు చెప్పింది.

                @@@@@

            #వాయుగుండ్లశశికళ

భద్రపరుచుకోవాల్సిన జ్ఞాపకం

           భద్రపరుచుకోవాల్సిన జ్ఞాపకం 

                              .....#వాయుగుండ్లశశికళ,21-92019

కాలం తన గుప్పిట మూసి తెచ్చి కొన్ని అద్భుతమైన రోజులు నాన్న తిరణాల నుండి మన కోసం తీసుకొని వచ్చి హఠాత్తుగా మనను కేరింతలు కొట్టే చిన్నపిల్లగా చేసేస్తుంది అని ఎప్పుడూ అనుకోలేదు.

ఇదిగో ఈ గురజాడ వారి జయంతిన జరిగింది ఒక అద్భుతం మిగిలిన జీవితానికి సర్వీస్ జ్ఞాపకంగా దాచుకొని పిల్లవాడు దాచుకున్న గవ్వలు చూసి మురిసినట్లు!

వీరభద్రుడు గారు మీ నాయుడుపేట కు జెడ్.పి.స్కూలు విజిట్ కి వచ్చియున్నారు అని ప్రతిమ అక్క మెసేజ్!గురువుగారు అంత దగ్గరకు వస్తే చూడలేకపోతే ఎలా?ఎన్ని ఏళ్ల నుండి అనుకుంటున్నాను మాట్లాడాలి అని.ఉదయం బయోమెట్రిక్ పెట్టేసాను.పని వదిలి కదలలేను. లోపల స్థిమితంగా ఉండలేక పోతున్నాను.పిల్లల కోసం వండిన నిండు కుండ దించలేక,వదలలేక అవస్థ పడుతున్న తల్లి లాగా నేను.చివరాశగా సార్ కి మెసేజ్ పెట్టాను.నేను మిమ్మల్ని కలవవచ్చా?

మీ బడి ఎక్కడ అమ్మా?చెప్పాను.

అక్కడే గేట్ దగ్గర ఉన్నాము.లోపలికి వస్తున్నాము.గబగబా పరిగెత్తాను కార్ దగ్గరకు.కాళ్ళు సహకరించడం లేదు.దేవుడు అయినా చటుక్కున ప్రత్యక్షం అయితే మర్యాదలు చేయడానికి పూలు అయినా ఉండొద్దా?సార్ తో పాటు మా సర్వశిక్షఅభియాన్ అధికారులు బ్రహ్మానందరెడ్డి గారు,విజయ లక్ష్మి గారు,లక్ష్మీ గారు మా ఎం.ఈ.ఓ లు.పి.డి గారు వచ్చారు,స్టాఫ్ అందరూ పరుగులు తీస్తూ ఉన్నారు.నాకు పై అధికారి కనపడటం లేదు మా సాహిత్య గురువుగారు తప్ప.హఠాత్తుగా కృష్ణుని చూసిన విదురుని లాగా ఉంది నా పరిస్థితి.ఏమి అతిధి మర్యాదలు చేయాలి!

ఒక వైపు శనివారం షెడ్యూల్ ప్రకారం డీర్ ప్రోగ్రాం కి (డ్రాప్ ఎవరీ థింగ్ ఎంజాయ్ రీడింగ్)

పిల్లలను సమావేశపరిచాము.ఇంతటి సాహితీ అతిధి ఏ డీర్ ప్రోగ్రాం కి వచ్చి ఉండరు.మా పిల్లల పుణ్యం.

పరిచయ కార్యక్రమ భారాన్ని నేను తీసుకున్నాను.ఫర్లేదు ఉడుత తాను మోయగలిగిన ఇసుక వారధికి మోయలేదా!

చెపుతూ ఉన్నాను పిల్లలకు ఆయన గురించి,కానీ ఆకాశానికి మొదలు తుది ఎక్కడ?చక్కగా అర్హతలు పెంచుకుంటూ ఒక అధికారిక పదవి చేపట్టిన ఉన్నతుడిని చూపాలా?గిరిజనుల కోసం తన పరిధిలో ఎన్నో చేసిన ఒక సమాజ సేవకుని చూపాలా,మా లాంటి శిష్యుల కోసం నిరంతరం సాహితీ వ్యాసాలు వ్రాసే గురువును చూపాలా,అనువాదకుడిని చూపాలా,కవిని చూపాలా,నిరంతర సాహితీ అధ్యయన ప్రయాణికుని చూపాలా,తెలుసుకున్న వెలుతురు వెనుక వాళ్లకు దీపంగా పరిచిన ఆకాశ దీపాన్ని చూపాలా,ఇవన్నీ కాకుంటే ఆయనలో నేను చూపగలిగిన అత్యుత్తమ విషయం ఆయన ఈ పిల్లలలాగే గురుకుల పాఠశాల విద్యార్థి,తాడికొండలో. మా పిల్లలకు దగ్గర చేయగల ఆత్మీయసూత్రం ఇది.చెపుతూ ఉన్నాను కళ్లు మాత్రం చెమ్మగిల్లుతూనే ఉన్నాయి.వారితో వచ్చిన అధికారులు కూడా సార్ తో జ్ఞాపకాలు పిల్లలతో పంచుకున్నారు.

అందరి చూపులు భద్రుడి గారి వైపే!మెల్లిగా సాగిన గొంతు మానస సరోవరం నుండి దాటి హృషీకేశ్ వైపు గంగమ్మ ఉరవడి అందుకుంది.ఆయన మాటలు చిన్నతనపు జ్ఞాపకాల వెంట నడుస్తూ.....అన్ని కిలోమీటర్లు నడిచి గ్రంధాలయం లో చందమామలు ఆపకుండా చదివిన సంగతులు,తత్వ శాస్త్రం బోధించేవారు లేకుంటే తానే తనకు గురువై గ్రంధాలయం లో చదువుకోవడం,పరా విద్య,అపరా విద్య,ప్రేమ తో మనిషి మనీషి గా మారే క్రమంగా.....ఒకటా, రెండా!పాలు పొంగి దొర్లిపోతున్నట్లు జ్ఞానం ఆయన నుండి మాటలుగా పొంగుతూనే ఉంది.

కల లాగే మీటింగ్ అయిపోయింది.కార్ కదులుతూ ఉంది.చేతులు జోడించాను.కొండ దేవుడి దగ్గరకు రాలేకపోతే దేవుడే కొండ దగ్గరకు వస్తాడు.పిల్లలందరి ముందు గురువుగారు ఒక్క మాట అన్నారు,శశికళ నా అభిమాని, నా చెల్లెలు అని!చాలు.తాను చల్లిన ఇసుక జ్ఞాపకంగా వీపుపై మోయడానికి ఉడుత కి ఎంత భాగ్యం.

పిల్లలు పాడుతూ ఉన్నారు"మళ్లీ రాలేరా!మమ్మల్ని మరిచిపోతారా?"

ఇంత చిన్న వయసులో ఆయనను చూసిన జ్ఞాపకం దొరికింది వారికి.వారిది భాగ్యం.

మళ్లీ సమస్య గుర్తుకు వచ్చింది,విదురుడు భక్తిలో పడి తొక్క తీసి ఇచ్చినట్లు,ఫలాన్ని పొందలేక పోయినట్లు....ఇంతదూరం గురువుగారు స్కూలువిజిట్ కి వస్తే చిన్న ఆటోగ్రాఫ్ అడగకపోతిని!అప్పుడు ఇన్నిసార్లు గిల్లి చూసుకునే బాధ తప్పేది.

(వాడ్రేవు వీరభద్రుడి గారికి నమస్సులతో)

           

"ఒక ఉడుత జ్ఞాపకం", ప్రతిలిపిలో చదవండి:

https://telugu.pratilipi.com/story/4clqurdqoi7v?utm_source=android&utm_campaign=content_share

భారతీయ భాషల్లో అపరిమిత కథలను పూర్తి ఉచితంగా చదవండి,రాయండి మరియు వినండి

#శివయ్య@75

#శివయ్య@75

 శివయ్య@75

                         #వాయుగుండ్లశశికళ,7-8-2018

శివయ్యా!

భలే వాడివయ్యా 

గుప్పెడు కవితావాక్యాలు జేబులో వేసుకొని వచ్చి 

ఎన్ని హృదయాలు నీ వైపుకు లాగేసావు!

ఒక్కచిగురాకు తాకిడికే తూలే బక్కపలుచని వాడు

ఇన్ని ఆత్మీయతలు ఎలా సాదించాడో చెప్పమంటుంది కాలం 

ఆ రహస్యం నువ్వే చెప్పు

ఒక్క వాక్యం లో వేల నేత్రాలుగా విప్పారడం నీకలవాటేగా 

పెన్న నీళ్లు తాగిన పుణ్యం కాబోలు నెల్లూరు ఈరోజు నీ పుట్టినరోజు వేడుక సంబరంగా జరుపుకుంది 

ఈతకోట వారి సంకల్ప బలం మందిని చేర్చుకొని 

విమర్శలను ఒరుసుకుంటూ చప్పట్ల తీరం చేరిపోయింది!

కొత్తపుస్తకపు పరిమళం లా మా ఊరు వచ్చిన 

కవికి నోరు తీపి చేసి ఆలింగనాల శాలువా కప్పింది

కవిలోకం 

శివా!భూమి ఆకాశం కలిసే చోట ఎక్కడో కలిసే ఉంటాము ......పెనవేసున్న రైలుపట్టాలు ఉన్నాయని రాసుకోనీ వాళ్ళని ,

ఎంత ప్రేమ కురిసింది దేవిప్రియ గారినుండి!

నిలువెత్తు మాటే నువ్వట 

సామాన్యుడికి బలమట

నువ్వు మనవడివి లోకి వెళ్లినా 

మనవడు నీ లోకి వచ్చినా 

జాలువారేది కవిత్వమట

ఏమి మాటలజాలు ఉమగారిది!

నీ దారి నిరంతరం పారే కవితల నది 

ఆత్మీయతలు కు నెలవది 

కాళిదాసు గారి ఆప్యాయత,జయప్రద గారి 

ఆత్మీయత నీ గుండెను నింపే ఉంటాయిలే!

అతడు మేము అంటూ ఎన్ని కలాల కవాతులు

గుండె కవాటాలు తెరిచి ప్రేమను కుమ్మరిస్తూ 

తండ్రి అనురాగాన్ని నీ నుండి పొందినవాళ్ళు 

అమ్మ లాలనను నీ ఒడి లో చూసినవాళ్ళు 

ఇప్పుడు వెదురులు పగలగొట్టి వేణువులు చేసారు, అక్షర రాగాలు ఆలపించడానికి 

నేను ఒక్కణ్ణే అనుకున్నాను,వెనుకకు తిరిగి చూస్తే 

ఎన్నో మిణుగురులు 

ఆ కాంతి వైపు ఎగురుతూ అంటున్నారు 

ఎన్ని గుండెల్లో కవిత్వం వెలిగించావో 

నీ పుట్టినరోజు ఆ వెలుగులో వెలిగిపోతూ ఉంది 

నిరంతర జ్వలనాల కవీ

కన్నీటితో ముంచిన బొటనవేలితో సాక్ష్యం అద్దగల నీ బాటలో ఇప్పుడు వేల పాదాలు 

నీ పథాన్ని చరిత్ర చేస్తూ 

ఇప్పుడు నీ ఆత్మ కథ వేల హృదయాల ప్రేమ కథ!

ఒక సామూహిక స్వరమై ప్రతిధ్వనించే నువ్వు....

శివుడా..నువ్వు శివుడవ్వకూడదు,ప్రజాకవి సత్కీరుడవ్వాలి....

నీ పలకరింపే కవితలకు ఊపిరూదే అమృతం 

శివమెత్తిన తెలుగు పద్యం నువ్వు 

సహనం నీ భుజాన వేలాడే అమ్ములపొది

కవిత్వాన్ని ఎలా చేదుకోవాలో చెప్పి 

మా దోసిట్లో కొన్ని అక్షరాలు పోసి గుండెలకు హత్తుకొని

కవిత్వంలా నిలబడ్డ మనిషివో

మనిషిలా నిలబడ్డ కవిత్వమో!!!

కాలంలోకి వెడతావో

ఒడ్డుకు చేరి కవిత్వం అవుతావో

ఏదైతే నేమిటి 

శివుడా...నువ్వు శివుడవ్వకూడదు,ప్రజాకవి 

సత్కీరుడవ్వాలి 

ఒకటి మాత్రం ఈరోజు అందరికీ తెలిసిపోయింది 

75 ఏళ్ల వయసు నీ దేహానిదే 

నువ్వు ఎప్పుడూ పిల్లల్లో పిల్లవాడివి

యువకుల్లో యువకుడివి 

అందరిలో కలిసిపోయే నెలబాలుడివి 

చేత్తో కవితా కేతనం ధరించి 

చరిత్రకు బాటవేస్తూ కదిలే 

నిరంతర పథికుడివి!!

               @@@@@@

నిన్న 6-8-2018 శివారెడ్డి గారి జన్మ దినం సందర్బంగా నెల్లూరు టౌన్ హాల్  "అతడు మేము"కవితల పుస్తకం ఆవిష్కరించారు .

అందులోని కొన్ని వాక్యాలతో కవితా రూపం లో వ్రాసిన కవితా పుస్తక సమీక్ష.

శివారెడ్డిగారికి నమస్సులతో.....శశి తన్నీరు

గురు పూర్ణిమ రోజు దొరికిన ఆశీస్సులు

ఎంత చక్కటి రోజు!!
నేను చెప్పిన కొన్ని కృతజ్ఞతలు
వాడ్రేవు చినవీర భద్రుడి గారి దగ్గర నుండి ఇంత చక్కటి ఆశీస్సులు గురుపూర్ణిమ రోజు తీసుకుని వస్తాయి అనుకోలేదు.
సార్ మీ మంచి మనసుకు వందనాలు.
Sasi Thanneeru గారు, ఇంత ఆదరణీయంగా రాసిన మీరే నాకు గురువులు. చిన్నవారు కాబట్టి ఆశీస్సులు, గురుత్వం చూపించినందుకు నమస్సులు.

మీరు రాసిన పోస్టుని  తిరిగి నా మిత్రులకోసం ఇక్కడ యథాతథంగా పంచుకుంటున్నాను.

____________________________

వాడ్రేవు చినవీర భద్రుడు గారికి నమస్సులతో గురుపూర్ణిమ శుభాకాంక్షలు.

నిండుగా పూసిన అక్షరాల చెట్టు.

రేపటి దాకా సమయం ఇచ్చి గంటకే పని ఎంతవరకు వచ్చింది అని అడిగే జీవిత వత్తిడిలో కాళ్లకు చక్రాలు కట్టుకోని పరిగెత్తుతూ ఉంటే ఒక చక్కని పరిమళం సేదతీరమని దారి పక్కకు పిలిచి దాహం తీర్చే చల్లని నీటినిచ్చి, నీడను ఇస్తే ఎలా ఉంటుంది?

ఇదుగో భద్రుడు అని ప్రేమగా సాహిత్యలోకం పిలుచుకునే వాడ్రేవు చినవీరభద్రుడు గారి అక్షరాలంత హాయిగా ఉంటుంది!!

'నిండుగా పూసిన మామిడి చెట్టు ఎదుట ఏ ఒక్కరు ఒంటరి కారు'
...... చినవీరభద్రుడు

ఆయన మాటలంత నిండుగానే ఎన్నివ్యాసాలు, ఎన్ని అనువాదాలు,ఎన్ని కవితలు,ఎన్ని సమీక్షలు,ఎన్ని ముందుమాటలు ,ఎన్ని తర్కాలు. నిజంగా నిండుగా పూసిన మామిడిచెట్టు!!

ఎవరి ప్రచురణ కోసమూ ఎదురు చూడరు.జ్ఞానం నాకే ఉండాలి అని దాచుకోరు.

నేర్చుకుంటే చెట్టును మించిన గురువు లేరు ఎక్కడా!

ఈ జ్ఞానపు చెట్టు నీడలో అందరం నేర్చుకొనే శిష్యులమే

నేర్చుకోవడం లోని బాల్యకాలపు ఆనందం ఈయన వద్ద నేర్చుకోవాలి.

ఈ వయసులో సాహిత్యం బాటలోనే నడుస్తూ ఇంకోవైపు నీటిరంగులు అద్దుకున్న ప్రకృతిని తన కుంచె నుండి జాలువారుస్తూ . ... కబీరు నాది దుఃఖం లేని దేశం పుస్తకం మీద తన కుంచె అందాన్నే ముఖ చిత్రంగా నిలపడం ఎంత బాగుంది!

కెంజాయ రంగు ఆకాశం క్రింద నీటిలో తన ప్రతిబింబము చూపిస్తూ ఉన్న హంస , పుస్తకపు లోపలి మాటలను ముందే తనలో చూపిస్తూ''అతని'' స్పృహ వల్లనే కబీరు తాను ఎక్కడ నుండి వచ్చాడో అక్కడకు చేరుకుంటాడు. ..... ఎక్కడికి? తన బింబం ఏదో అక్కడకి చేరుకుంటాడు.

ఎంత చక్కగా గీసారు , ఎంత చక్కగా వ్రాసారు!

ఒక వైపు ఋగ్వేదం లోని సూక్తులు వివరిస్తూ తర్కిస్తూ ఉంటారు,ఇంకో వైపు నాచ్చియార్ తిరుమొళి భక్తి ఆవేశాన్ని విచారిస్తూ ఉంటారు, ఇంకో వైపు అనువాదాలను,100 రోజులు నీగ్రోల స్వతంత్ర స్వరాన్ని గానం చేయగల కలం బలం వీరికి గాక ఎవరికి ఉంది?

పాల్స్ రోబన్ ,లొరేయేన్ ,మాయా ఏంజిలో అందరూ తమ భావాలను భాష దాటి సజీవంగా ఈయన కలం లో ఒంపుతూ ఉంటారు. మాయా ఏంజిలో గురించి వై ద కెజెడ్ బార్డ్ సింగ్స్ అని వివరిస్తూ వీరు చెప్పే వ్యక్తిత్వ పాఠాలు దాచుకోతగినవి.

ఇంకో వైపు తన ఉద్యోగ అనుభవాలు, గిరిజనులు కోసం చేసిన పోరాటాలు మనతో పంచుకుంటూ ఉంటారు. కొత్త బోధనా పద్ధతులు చర్చిస్తూ ఉంటారు. ఎప్పుడూ నేర్చుకుంటూనో, నేర్చుకున్న జ్ఞానం పంచుతూనో ఉండే చలివేంద్రం ఈయన!!

ఒక వైపు ''ఒక శతాబ్దానికి దర్పణం మునిపల్లె రాజు '' అని పోయినవారి  జ్ఞాపకాలు గుర్తుకు తెచ్చుకుంటూ గౌరవిస్తూ, చిన్న పాప వ్రాసిన కవితలోని ''ఇప్పుడు వచ్చిన అమ్మ కన్నీళ్లు ఖచ్చితంగా ఉల్లిపాయలివి కాదు'' అనే వాక్యాలను సమభావంతో స్మరిస్తూ ఉంటాడు.

ఎలా అర్ధం చేసుకోగలం వీరిని .... వీరు రూమి నుండి మనకోసం పట్టుకొచ్చిన వాక్యపుష్పాల పరిమళం తో తప్ప!

''కొందరు మనల్ని పలకరిస్తే కస్తూరి పరిమళం గుప్పుమంటుంది. మరికొందరిని పలకరిస్తే పొగ కమ్ముకుంటుంది'' ..... రూమీ

నిరంతరం నేర్చుకుంటూ ఉండటం పక్క వారికి ఆ వెలుగు పంచడం,చివరికి ఒక చిన్న గీత తెలుగును రెండుగా విభజించి ఆయన ఈ వైపుకు రావాల్సి వచ్చినపుడు కూడా , ఇల్లు వదిలిన బెంగతో వదలినపుడు కూడా ఒక మాట అంటారు ''ఇపుడు నేను కొంచెం వంట చేయడం నేర్చుకుంటూ ఉన్నాను. ఆడవాళ్ళ కష్టం నాకు అర్ధం అవుతూ ఉంది''

''సాయంకాలపు చెర్రీపూలు
నేడు అప్పుడే రేపుగా మారిపోయింది''.
                                జపనీయ కవి హైకూలు నుండి .

''అది పేపర్ లో వచ్చిన ఆర్టికల్ అయినా ,'పుస్తకం ప్రచురించినా, 'ఫేస్ బుక్ పోస్ట్ అయినా కనపడేది ఒకటే- ఆ వ్యక్తి శ్రద్ధ, నిరంతర అధ్యయనం!

ఆయన వాక్యాల్లోనే ..

''మనిషిని కవి చేసేవి రెండే
ఒకటి అతను పుట్టిన ఊరు
రెండు ఉందని అతడు నమ్మే ఇంకో ప్రపంచం''

ఆ ఇంకో ప్రపంచమే ఇప్పటి కవితల పుస్తకం ''కొండ మీద అతిథి '' వైపు ఆ కాలాన్ని నడిపించి ఉంటుంది.

ఇంకా మొన్న చిగుర్చిన ఉగాది కవితలోని పంక్తులు-

''చెట్టులాగా ఉగాదిని శిరసావహించడం ఇంకా సాధన చేస్తూనే ఉన్నాను ''.

ఆకులు చిగురించినా , రాలిపోయినా అదే స్థిత ప్రజ్ఞతతో ఉండే చెట్టు నుండి ఇది నేర్చుకోవాలి అని తానే ముందు సాధన చేస్తూ చెపుతున్నారు.

''జీవిత కాలం పొడుగుతా నన్ను నేను శృతి చేసుకుంటూనే ఉన్నాను:"

మనిషి జీవితం మొత్తం తప్పులు సరిదిద్దుకుంటూ పయనిస్తూనే ఉంటాడు. నేను తప్పులే చేయను అనేవాడిది ఎంత మూర్ఖత్వం. ఈయన తనను తానూ శృతి చేసుకుంటూ పయనిస్తున్నారు అని యెంత చక్కని స్వరాన్ని వినిపించారు!

''ఒక చెట్టులాగా, ఒక చెరుకు గడ లాగా ,ఒక కోయిల లాగా ఉగాదిని స్వీకరించాలి, అందరికీ ఆ తీపిని పంచాలి అనే ఆకాంక్ష ఎంత గొప్పది''

ఈయన పేస్ బుక్ ఫాలోయర్ గా నేను అందుకున్న జ్ఞానానికి ఎన్ని కృతజ్ఞతా వాక్యాలు చెప్పినా చందమామకు నూలుపోగు సమర్పించినట్లే!

ఎక్కడివో ఈయనకు ఇంత చక్కటి ఆలోచనలు. బాల్యకాలావస్థ లోనే ఉంటూ విమర్శలకు కూడా నవ్వును పంచేె ఆ ధీరత్వం!!

బహుశా ఈయన వ్రాసినట్లు ... రోజువారీ జీవితం లోంచే స్వర్గం వైపుగా నడిచే విద్యని రూమీ నుండి కబీరు, కబీరు నుండి ఠాగూరు, వారినుండి వీర భద్రుడు గారు నేర్చుకొని ఉండవచ్చు.

***

ఇంకా అంటారు కదా ..

''ఇంత జీవితం వృథాగా గడిపాను ,చీనా జపాన్ చిత్రకారుల్లాగా ఒక  వెదురుపోదనో, తూనీగనో చిత్రీకరించితే చాలు అని !

- శశి తన్నీరు

ప్రేమంటే!!

ప్రేమంటే!!

                             వాయుగుండ్ల శశికళ 

"ప్రేమంటే ఏమిటంటే నిన్ను ప్రేమించినాక తెలిసే"

అంటారు ఒక కవి.

సాధారణ జీవితం లో ఈ పదం ఎక్కువసార్లు యువత వద్ద కొన్నిసార్లు జనజీవితం లో వింటూ ఉంటాము.

తనని చూడగానే నా కాళ్ళు,కళ్ళే కాదు మనసు కూడా ఆగిపోయింది.తాను ఉంటే పగలు కూడా వెన్నెల.పెదాలపై విరిసే నవ్వులా.ఎక్కడికీ ఒంటరిగా వెళ్ళలేనే!తన ఆలోచన ఎప్పుడూ నాలోనే ఉంటుంది.ఇక నా ఉనికి కి తావెక్కడ.

పరీక్షలు వ్రాయలేకపోతున్నాను.పనిపై మనసు ఉంచలేకపోతున్నాను.తన ఫోటో చూసినా చాలు,తన గొంతు విన్నా చాలు,నేను లేకున్నా ఫర్వాలేదు తాను బాగుంటే చాలు.ఇదిగో ఇదే ఆలోచనలతో మొదలవుతాయి వయసులో ని 

ప్రేమలు.మెల్లిగా హార్మోన్స్ పనితనం తగ్గగానే 

స్వార్ధాన్ని చూపి బుసలు కొడుతాయి.నువ్వు ఎవరితో అయినా మాట్లాడగానే జెలసీ.తనకు కాకుండా పోతారేమో అని.అదేమంటే అసూయ ఘాటైన ప్రేమకు గుర్తు అని సపోర్ట్ చేసుకుంటారు,

ప్రేమ అంటే ఏమిటో తెలియకుండానే.

వాళ్ళు ఈ స్వార్ధానికి ఉక్కిరిబిక్కిరి అయిపోతుంటే వీళ్ళు సైకోలు అయిపోతారు.ఒక్కోసారి కాళ్ళు పట్టుకొని ఏడుస్తారు.లేదంటే బెదిరిస్తారు. బ్లాక్ మెయిల్ చేస్తారు.లక్ష్యం ఒక్కటే అవతలి వారు తనకు మాత్రమే చెందాలి.

ఇక్కడ వాళ్ళు ప్రేమించడం లేదా అంటే ప్రేమిస్తున్నారు కానీ దేన్నో తెలుసా?వాళ్ళను తాము అందరికంటే ఎక్కువగా ప్రేమిస్తున్నాము అనే భావనని. వీరు ఎక్కువగా ప్రేమిస్తున్నాము అని చెప్పినా వీరి మాటలు వారిపై వారికి ఉండే ప్రేమను తెలుపుతూ ఉంటాయి.నేను అది చేసాను,ఇది చేసాను నువ్వేమి చేయకపోయినా ప్రేమిస్తూ ఉన్నాను.నువ్వు నాకేమి చెయ్యలేదు.

పట్టించుకోలేదు.నాకు ఎంతో బాగాలేదు,నువ్వు గమనించడం లేదు అనే సెల్ఫ్ పిటీ లోకి వెళ్ళిపోతారు.దీనికి తెలివిగలవారు,చదువుకున్నవారు అని తేడా లేదు.ప్రేమ మెట్లు ఎక్కడం ప్రారంభించిన చాలా మంది అక్కడే జారిపోతారు.

మరి వీళ్ళ మధ్యలో ప్రేమ లేదా,ఉంది కానీ దానికి మించి స్వార్ధం ఉంది,అక్కడ ప్రేమ నిలవలేదు.

భార్య చూడండి .ఎక్కడి నుండో వస్తుంది.మీ నీళ్ల కోసమో,సౌకర్యం కోసమో అందరితో గొడవ పెట్టుకొని అయినా సాధిస్తుంది.చివరికి తనను పెంచిన తల్లి తండ్రులు ను అయినా తన కాపురం కోసం గొడవ వేసుకుంటుంది.పిల్లల విషయం వస్తే భర్తతో కూడా గొడవ పడుతుంది.తాను తింటుందో,నిద్రపోతుందో తెలీదు.ఎప్పుడూ ఉదయం చేయాల్సిన టిఫిన్ గురించో,పిల్లాడు వ్రాయాల్సిన పరీక్ష గురించో,కట్టబోయే ఇల్లు గురించో ఆలోచన.

అందరూ భార్యలు ఇలా ఉండరు,కొందరు నాకేమి కొనిచ్చావు అని సాధిస్తారు కదా!నిజమే అదే నేను చెప్పేది ప్రేమ ప్రారంభం అయినాక ఎక్కడో ఇద్దరు వేరు అని అనిపిస్తుంది,ఇక అక్కడ నుండి సెల్ఫ్ డిఫెన్స్ ప్రారంభిస్తారు.ప్రేమ నిజానికి ఏమీ కోరదు.

పోనీ తల్లి బిడ్డల ప్రేమ గొప్పది కదా అని అంటూ ఉంటారు.కానీ నిజానికి తన శరీరాన్ని,అందాన్ని,ఆరోగ్యాన్ని అన్నీ ఇచ్చేసి పట్టేడు అన్నం కోసం వాళ్ళ పంచలో ఉండే తల్లి ప్రేమ నిస్వార్ధమైనది.కానీ తాను ఎందుకు చేస్తుంది?తన పిల్లలు కాబట్టి.వేరే పిల్లలకు చేస్తుందా?అంటే రిలేషన్ అనే పరిధి ఈ ప్రేమకు ఉంది. ఇది కూడా తన పిల్లల బాగు కోసం మిగిలిన వాళ్ళ చెడు కోరుకునే వైపు ప్రయాణిస్తుంది.కాబట్టి ఇది కూడా పూర్తి ప్రేమ అనలేము.

ప్రేమకు ముఖ్య గుణం వ్యాపన.అది ఎవరి లోపల అయినా ఉంటే దానికి వ్యాపించాలి అనిపిస్తుంది,చుట్టూ ఉన్నవారికి చిరు నవ్వు ఇవ్వాలి అనిపిస్తుంది.కారణం లేకుండానే హత్తుకోవాలి అనిపిస్తుంది.అందరికీ ఏదో ఒకటి ఇవ్వాలి అనిపిస్తుంది.కరుణతో వారి బాధను అర్ధం చేసుకోగలం.వారి బాధను ఓదార్చాలి అనిపిస్తుంది.దీనికి రిలేషన్ ఉండాల్సిన అవసరం లేదు,జెండర్ తో పని లేదు,వయసుతో పని లేదు,ఇంకా వాళ్ళు మనుషులే ఉండాల్సిన పనిలేదు.

మనం చూస్తూ ఉంటాము చాలా మంది పోయిన తమ పిల్లల మీద ప్రేమతో ఆశ్రమాలు,సత్కార్యాలు చేస్తుంటారు.కొందరు కుక్కలను మనుషుల కంటే ఎక్కువ ప్రేమిస్తారు.కొన్ని జంతువులు వేరే జంతువుల పిల్లలకు పాలివ్వడం చూసే ఉంటారు.

భూమి ఎప్పుడో ప్రేమమయంగా మారిపోయింది.

తాకే చల్ల గాలిలో అది తెలుస్తూ ఉంది.గాలికి తలూపుతూ నిన్ను పలకరించే పువ్వులో అది ఉంది.నీ బాధలను తనలోకి తీసుకొనే ఆకాశం లో ఉంది.తన గుండెలు ను ఎంత తోడినా నీకు ఇంకా అన్నం పెడుతున్న భూమి లో ఉంది.ఒక్క మనిషే ఈ ప్రేమంతా నాకే అని మొత్తం నిల్వ చేసుకోవాలనే స్వార్ధం లో తానే నలిగిపోతూ ఉన్నాడు.ప్రేమను ప్రవహించనివ్వాలి.అప్పుడు అది అమృతమే అయి నీకు లోపలి నుండి ఆనందాన్ని శాంతిని ప్రసాదిస్తుంది.లేకుంటే నిలువ నీరులో మురుగు చేరినట్లు నీ స్వార్ధం లో నువ్వు నలిగిపోతావు.ప్రేమ పొందక నిర్జీవం అయిపోతావు.

ఆధ్యాత్మిక శాస్త్రం లో ప్రేమకు చాలా ప్రాధాన్యత ఉంది.ఇది నాలుగవది అయిన అనాహత చక్రం నుండి ప్రారంభం అయ్యే శక్తి

దీనికి నీ స్వార్ధం అడ్డుపడిందా,ఇక మూలాధారానికి దిగజారి కోరిక రూపంలో వెళ్ళిపోతుంది.నిష్కల్మషంగా అది ప్రవహించాలి అనే సంకల్పంతో నీ చేతల్లోకి వదిలావా అది సహస్రారం చేరి ఈ విశ్వాన్ని నీతో అనుసంధానిస్తుంది.అప్పుడు నువ్వు మనుషుల ను మాత్రమే కాదు, మిగిలిన ప్రాణులను ప్రేమిస్తావు,ఇంకా చుట్టూ విశ్వాన్ని ప్రేమిస్తావు.ఇంకా వాటి కోసం నిన్ను నువ్వు మరచి పోరాడుతావు.

అన్ని విషయాల్లో ఉండేది తెలీని శక్తి అయిన ప్రేమే!కానీ అదే దాని పరిపూర్ణ నిర్వచనం కాదు.

నువ్వు నేను చేసిందే గొప్ప అంటే కమండలం లో సూర్యుని చూపడమే.అదే సూర్యుని పరిధి కాదు. నీ శక్తి మేరకు చూపుతున్నావు అంతే. ఎవరి ప్రేమ తక్కువ కాదు,ఎవరిది ఎక్కువ కాదు.అది అందరి ఆనందానికి కారణం అయి ప్రవహించినపుడే దానికి విలువ.

మనసు మమత సినిమాలో చిన్నారి తరుణ్ తండ్రితో ఇలా అంటాడు"ఈ పావురాన్ని నేను కనలేదు.కానీ నేను దీన్ని ప్రేమిస్తున్నాను.మరి నీ కొడుకును కాకపోయినా నన్ను నువ్వు ప్రేమించవచ్చు కదా"

హృదయాలను విశాలం చేసే మాట.మరి మీరు కనని బిడ్డలను మీరు ప్రేమించగలరా?మీకు ఏమీ ఇవ్వని వారికి మీ ప్రేమను ఇవ్వగలరా?ఇంకొకరి దుఃఖాన్ని అర్ధం చేసుకోగలరా?

ప్రేమ ఎలా పుడుతుందో తెలీదు.దేని మీద పుడుతుందో తెలీదు.కానీ పుట్టడం గొప్ప వరం.

ఆ శక్తిని ధ్యానం తో మంచి సంకల్పం వైపు ప్రవహింప చేసినవారు నిజంగా ప్రేమను అర్ధం చేసుకున్నవారు.

                   @@@@

ఆ! ఏమి రోజు సృష్టించావు స్వామి

ఆ! ఏమి రోజు సృష్టించావు స్వామి 

ఆ! గురించి కాదు.అ ఆ గురించి కాదు. 
ఆహా ఈ రోజు గురించి. 
నిన్నటికి నిన్న నా కోసం ఇలాంటి రోజు సృష్టింపబడుతుందని 
ఊహించనే  లేదు. 
చాలా మామూలుగా విశ్వము నాకోసం ఇంత మంచి గిఫ్ట్ 
పంపుతుంది అనుకోనేలేదు. 

ఏమీ పెద్ద విషయం లేదు లెండి.నిన్న కోటలో ఆ! సినిమా 
చూసాను. అదేమీ పెద్ద గొప్ప విషయమా!లేక ఆ సినిమా అంత 
నచ్చిందా!అదేమీ లేదు.ఒక చిన్న కోరిక నిన్న తీరిపోయింది. 
నేనేమి ప్లాన్  చేయకుండా అలాగ నాకోసం ఏర్పాటు చేయబడినట్లు 
అంతే !
అసలు ఈ ఫిబ్రవరి లో ప్రీ పబ్లిక్ ముందు సెలవు పెట్టడమే ఎనిమిదో వింత. 
సరే చిన్ననాటి స్నేహితురాలి అమ్మాయికి సీమంతం.తాను నేను 
కలిసేది తక్కువ.వెళ్లాను.సరే అమ్మను చూద్దాము కోటకు వెళ్లి. 
బస్ లోనుండి చూస్తూ ఉంటే ఆ! పోష్టర్.అరే ఇది నాయుడుపేటకు రాదు. 
ఇక్కడ చూసెయ్యాలి ఎలా?సాయంత్రం దాకా టైం ఉంది.మాట్నీ  కి 
వెళ్ళాలి. 
తమ్ముడికి ఫోన్ చేసాను"ప్రసాద్ మన హాల్ లో ఆ! సినిమా ఉందిరా. 
తోడు లేరు"
"సినిమాహాల్ లో వదిలిపెడతాను.. అంగడి మూసి రాలేను"అన్నాడు. 
సరే చూద్దాము.ఎప్పుడూ ఇలాగే ఎందుకు ఉండాలి.లేడీస్ ఉంటారులే 
పక్కన కూర్చొని చూస్తే సరిపోతుంది.తిరిగి తీసుకెళ్లడానికి ఇంకో తమ్ముడు 
వాసు ఎలాగూ వస్తాడు.ఒక్క మాట ఈయనకు ఫోన్ కూడా చెయ్యాలి 
అనిపించలేదు.ఏమో ఈ రోజు నాదే. 
విచిత్రం ఒక్కరు కూడా ఒక్కదానివే ఏమి వెళతావు అనలేదు. ఏదో 
శక్తి అందరిని నాకు దారి ఇచ్చెయ్యమని చెప్పినట్లు.
తమ్ముడు చెప్పినట్లే వదిలిపెట్టి గెట్ కీపర్స్ కి చెప్పాడు. అక్క చూసుకోండి 
అని.
లోపలి వెళ్లినా నాకు నమ్మబుద్ది కావడం లేదు నేను ఒక్కదానిని నేను 
చూడాలి అనుకున్న సినిమాకి ఒక్కరూ అడ్డు చెప్పకుండా రావడం. 
ఏదో స్వాతంత్రం వచ్చినంత హ్యాపీ గా ఉంది. అందరికీ ఇది మామూలు 
విషయం కావొచ్చు,నాకు నిజంగా కల.అసలు స్వాతంత్రము అంటే ఆడది 
అర్ధరాత్రి క్షేమంగా తిరిగినపుడు అంటూ ఉంటారు కానీ క్షేమం ఏముంది 
పెద్ద!ఒక ఇనుప బోన్ కి చక్రాలు పెట్టి పంపిస్తే క్షేమంగా తిరిగి వస్తుంది. 
నాకెందుకో ఒక్కరం మాకు ఇష్టమైన సినిమా చూడటం స్వేచ్ఛ 
అనిపిస్తూ ఉంటుంది. బస్ లో వదిలినట్లు సినిమాహాలు లో కూడా 
రెండు వరుసలు వారి కోసం వదలాలి.  ఆమెకి సినిమా చూడాలి అని ఉంది ,
అని దారి వదిలి, మేము అన్నం వండుకుంటాము వెళ్ళు అని చెప్పగలగాలి. 
మరీ అత్యాశ కదా నాది.కానీ తమాషా! విశ్వం అంతా నాకే తెలీకుండా 
ఇంత సర్ప్రైజ్ గిఫ్ట్ నా చేతిలో పెట్టింది :))))))) 

లోపల చీకటి.ఎక్కడా లేడీస్ లేరు.ఇక వెనక్కి పోయే ప్రసక్తి లేదు. 
కూర్చున్నాను ఒక దగ్గర.జనాలు లేరు.జనగణమణ కు లేచినపుడు 
చూసాను.వేళ్ళ మీద లెక్కపెట్టవచ్చు.వాళ్ళు ఊహించి ఉండరు 
ఒక లేడీ ఈ సినిమాకి వస్తుందని!ఫర్లేదు ఉన్న కొంతమంది లేచి 
నిలబడ్డారు.కంపల్సరీ కాదు ,ఎవరూ చూడటం లేదు.అయినా లేచి 
నిలబడ్డారు.ఎవరూ చూడనపుడు నీవెలా ప్రవర్తిస్తావో అదే నువ్వు. 

చిన్న సినిమా అన్నారు.కొన్ని కథల మొత్తంగా సినిమా విడివడి 
పవరాఫ్ ముందు వెనుకగా నడిపించారు.ప్రతీ కథ తరువాత 
ఏమి అవుతుందో అన్నంత గొప్ప స్క్రీన్  ప్లే. అసలు దీనికి నానీ నిర్మాత 
ఒక డేర్ స్టెప్.ప్రతి కథ దేనికదే ఏమవుతుందో సస్పెన్స్,వీటిని ఎలా 
కలపతారో అని సస్పెన్స్.ఒక పాపని మ్యుజీషియన్ ఏడిపిస్తే దేవుడు 
వాడిని ఏడిపించే కథ,చేప వంటవానికి సహాయం చేస్తే వంటవాడు 
అవసరానికి చెప్పాను చంపబోయే కథ,ఒక కాలయంత్రం కనుగొంటూ 
ఉండే శివ కి ఇరవయ్యేళ్లు తరువాత తాను  మారే పాత్ర ఇప్పుడే వచ్చి 
మాట్లాడే కథ,ఒక డ్రగ్ ఎడిక్ట్ లేడీ వాళ్ళ ఫ్రెండ్ కలిసి దొంగతనం 
చేయబోయే కథ,తల్లి తండ్రిని కలిసి ఒక అమ్మాయి తానూ చేసుకోబోయే 
అమ్మాయిని పరిచయం చేసే కథ,మీరు సరిగానే చదివారు,అమ్మాయే 
అమ్మాయిని చేసుకుంటుంది.ఇవన్నీ ఒకే హోటల్ లో జరుగుతుంటాయి. 
ఇవన్నీ కాకుండా ఆత్మహత్య చేసుకోపోయే ఒక అమ్మాయి కాజల్. 
తాను చనిపోవడం తో సినిమా అయిపోతుంది.ఎందుకు?

సినిమా వచ్చి కొన్ని రోజులు అయిపొయింది ఇంకా ఇది ఎవరైనా 
చదివినా తెర మీద చూస్తేనే థ్రిల్ కాబట్టి చెప్పేస్తాను.అదీకాక 
నాకు మా బాబు నివాస్ కి ఎండింగ్ లో ఇది చెప్పారు అనేదాని 
మీద క్లారిటీ రాలేదు కాబట్టి నాకు అర్ధం అయినా వర్షన్ చెప్పేస్తాను. 

కాజల్ ది  మల్టీ పర్పస్ డిసార్డర్.ఇవన్నీ ఆమెలోని వ్యక్తిత్వాలు. 
తాను  చైల్డ్ అబ్యూజ్ కి గురి అయివునపుడు అమ్మాయిని చేసుకునే 
అమ్మాయి పాత్రగా మారిపోతుంది.డ్రగ్స్ వాడేటప్పుడు డ్రగ్స్ తీసుకొని 
దెయ్యాన్ని చూసే పాత్రగా మారుతుంది.అలాగే ఉద్యోగం కోసం 
తిరిగేటప్పుడు స్వార్ధ పరుడైన  వంటవాడిగా,ఇంకా తనలో మాజిక్ 
చేస్తూ దేవుడిని నమ్మే చిన్నపిల్ల ,టైం లోకి ప్రయాణించాలి అనే 
కోరిక ఉన్న శాస్త్రవేత్త,అన్నీ తానే. ఒక్కో జీవిత సందర్భం లో ఒక్కొక్కరిగా 
మారుతూ ఉంటుంది.ఈ పాత్రలన్నింటిలో ఏది  బయటకి ఎక్స్పోజ్ 
చేయాలి అనే ఘర్షణ. ఏది బయటకు వెళ్లినా తప్పు చేస్తూనే ఉంటుంది. 
ఎందుకంటే మనిషి తాను  బయటవాళ్ళకు 
పరువుగా కనపడాలి అనుకుంటాడు.అమ్మా నాన్నలకు ఇబ్బంది 
రాకూడదు అన్నట్లుగా ముసుగు వేసుకొని జీవిస్తాడు.కానీ బేలెన్స్ తప్పి 
ఈ చీకటి షేడ్స్ ఏవి బయటకి వచ్చినా అమ్మా నాన్న చనిపోతారు. 
ఇవి రాకూడదు అంటే తానే చనిపోవాలి.అందుకే తానె చనిపోయుంది. 
మ్యూజిక్,డైరెక్షన్ ,నటులు అందరు సూపర్.పేర్లు గుర్తు లేవు 
మీరు ఒక మంచి సినిమాని సృష్టించారు,అభినందనలు. 

నిజానికి ప్రతి మనిషిలోనూ ఎన్నో పాత్రలు ఉంటాయి.కానీ అతను 
వాటిని వివేకంతో కంట్రోల్ చేస్తూ, చేయలేనపుడు చీకటిలో తప్పులు 
చేస్తూ అవి కపిపుచ్చుకోవడానికి ఇంకొన్ని చేస్తూ,సింపుల్ గా 
చెప్పాలి అంటే జీవితాన్ని మేనేజ్ చేస్తూ వెళ్ళిపోతాడు. 
అపరిచితుడులో చూపినట్లు ఒక్కో అవసరానికి అతని ఘర్షణ నుండి 
ఒక్కొక్కరు పుడతారు.అమ్మాయి లవ్ చేయగానే రెమో మాయం అయిపోతాడు. 
వాస్తవం లో గమనించుకుంటే దేహం ఏ జెండర్ అయినా కావొచ్చు 
మనసులో వారు చాలా పాత్రలుగా ఉంటూ దాని ఇమాజినిరీ పొడిగింపు 
వాస్తవం లో చేస్తూ ఉంటారు. 
'ఱ '' పుస్తకం ఇంట్రో లో పాలపర్తి ఇంద్రాణి గారు వ్రాస్తారు. 
నాలో ఒక చిన్న పిల్ల ఉందిఒక యువకుడు ఉన్నాడు. అవసరం అయినపుడు 
వాళ్ళు బయటకు వస్తున్నట్లు నాకు అనిపిస్తూ ఉంటుంది అని!
ఒక రచయిత మిత్రుడు వ్రాస్తారు తన కథ లోని స్త్రీ, భర్త నుండి 
విడిపోయిన తరువాత రెండు హాండ్ రెస్ట్ ల మీద చేతులు ఉంచి హ్యాపీగా 
సినిమా చూసింది అని,ఆతను ఆ పాత్రను లోపల అనుభవించకపోతే 
అది అంత హ్యాపీగా ఉందని అతనికి ఎలా తెలిసింది.అది స్త్రీ విషయం ,
ఆతను మగవాడు,ఎలా తెలిసింది?అంత దాకా ఎందుకు,నేను నిన్న ఈ సినిమా 
చూసినప్పటి నుండి లోపల బ్లాగర్ ని. వ్రాస్తున్నా కొట్టేస్తున్న,ఎడిట్ 
చేసుకుంటూనే ఉన్నాను.ఒక రచయితా మిత్రుడు వ్రాసినట్లు 'వ్రాయకుండా 
ఉండలేను అన్నప్పుడు వ్రాయాలి 'అని ఆ స్థితికి వచ్చి నా ప్రపంచం లో 
దీనిని వ్రాసేస్తున్నాను. 

లోపల ఇన్ని పాత్రలు ఉండటం తప్పు కాదు. వాటిలో వేటికి నీరు 
పోసి బ్రతికిస్తూ ఉండాలి అనే వివేకం ఉండాలి. 
పక్కింటిలో ఒక చక్కని రోజా పువ్వు పూసింది.గాలికి ఊగుతూ 
హాయిగా ఉంది.ప్రేమ అంటే కోయడం కాదు,నీరు పోయడం అంటూ 
ఉంటారు కానీ అదే కాదు.నువ్వు నీరు పోయకపోయినా అది అలా ఎదిగింది,
దాని హాయి చూస్తూ నీకు హాయిగా ఉండాలి.అది అలాగే హాయిగా ఉండటం చూసి నువ్వు 
హాయిగా ఉండటం నీ చుట్టూ ప్రపంచం కూడా ఏదో నిస్వార్ధపు హాయి 
పొందగలగాలి.కారణం లేని నవ్వు అందరి పెదాలపై పూయాలి,ఆ పూవుకు 
జవాబు ఇస్తున్నట్లు.

లోపల ఉన్న అన్ని పాత్రల్లో కొన్ని నీ ఇష్టం తో ఏర్పడ్డాయి. కొన్ని 
నీ చుట్టూ సమాజం నిన్ను పెట్టిన కష్టం నుండి ఏర్పడ్డాయి. 
చేప మరణ వేదన నుండి వంటవాడు మారినట్లు నీ కష్టం నుండి 
కష్టం అంటే ఏమిటో గ్రహించుకొని ఇతరుల లోపలి పాత్రలకు కూడా 
కొంచెం గాలి ఆడేటట్లు ప్రవర్తించు. వాళ్ళు హాయిగా బ్రతకడం నువ్వు 
హాయిగా గమనించు.అప్పుడు కాజల్ లాగా చనిపోయే పరిస్థితి ఎవరికీ 
రాదు. 
నిజంగా లోపల మనకు ఇష్టమైన పాత్రలుగా వాస్తవం లో  ఉండటమే మనం 
జీవించినట్లు కొలత అయితే ఆడవాళ్లు మాత్రమే కాదు ఇక్కడ 
మగవాళ్ళు కూడా జీవన్మృతులుగా ఉన్నట్లే లెక్క!ఎనీ డౌట్స్?:))))
                                @@@@@@@ 

  

అదే సరదా మాకు

అదే సరదా మాకు 

నీకు ఈ విషయం తెలుసా? 

వచ్చేసాడు నాయనా గాలిగాడు. 

గాలి కంటే వేగంగా వార్తలు అందరికీ మోస్తూ ఉంటాడు. 

ఇంకా వార్తకు పెప్పర్ చల్లడం లో దిట్ట. 

అయినా బోర్ కొట్టే ఈ ఆఫీస్ పనిలో అవి కూడా ఇంట్రస్ట్ 

గా ఉంటాయి. ఇతరుల జీవితాల్లో పీపింగ్ చేసి కామెంట్ 

చేయడం బోలెడు సరదాగా ఉంటుంది. 

చేసే పని ఆపేసి చూసాను. 

మనోడి పేస్ బుక్ ఫ్రెండ్ ఇంకా దగ్గర రిలేషన్ అయిపొయింది. 

నిజమా ,అన్నాను. 

అవునురా బాబు. టూర్ కి కూడా వెళ్లపోతున్నారు. 

వాడి టేలెంట్ ఏమి ఉందిరా బాబు. ఎవరినైనా 

ఒప్పించేస్తాడు.నీకు బోలెడు తెలివి అంటావు ఎందుకు?

హుష్ లాభం లేదు,ఏదో ఒకటి చెప్పాలి అనుకున్నాను. 

నాకు బోలెడు మంది ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారు నీకు తెలుసు కదా!

ఉండారులే పెద్ద పరస్పరంగా పొగుడుకుంటూ , 

వాళ్ళు కాదు ఒక్కరికైనా నువ్వు ప్రొపోజ్ చేసావా?

నిజమే చెయ్యలేదు.అయినా శారద గుర్తుకు వచ్చింది. 

తల అడ్డంగా ఊపాను తలవంచుకొని. లోపలెక్కడో 

ఏదో జంకు. 

మరదే నీ ఫ్రెండ్స్ లో నీకు ఇష్టమైన ఫ్రెండ్ ఎవరు?

పోనీ నీతో బాగా క్లోజ్ గా మాట్లాడేది ఎవరు? అడిగాడు. 

చెప్పాను. 

ఇంకేమిటి?నీ మీద ప్రేమ లేకుండానే అంత క్లోజ్ గా 

ఉంటుందా?చెప్పెయ్యి. వీలయితే హ్యాపీ గా ఎంజాయ్ చెయ్యొచ్చు. 

ఆమె అలాటిది కాదేమోరా!

ఏమిటి కాదు. అందరు ఇక్కడికి వచ్చేదాకా మంచివాళ్ళే. 

దీనిలోపలికి వచ్చినాక కదా లోపల మనిషి బయటకు 

వచ్చేది. 

ఇంటి దగ్గర శారద గుర్తుకు వస్తూ ఉంది. క్యారియర్ నుండి 

మెల్లిగా వచ్చే కూర వాసన,లోపల నుండి ఇంకేదో. 

మౌనంగా ఉన్నాను. 

పేస్బుక్ లో అకౌంట్ ఉందంటే అదేమీ పెద్ద .... ... కాదులే, 

నువ్వు ఇంత ఇది అయిపోవడానికి. యెంత మంది తో 

వగలు పోతూ చాట్ చేస్తుందో ఎవరికి తెలుసు?

సీరియస్ గా చూసాను. 

అది కాదు రా ..... అదీ .... అదీ..... నీళ్లు నమిలాడు. 

ముందు కొంచెం సంస్కారంగా మాట్లాడటం నేర్చుకో!

తన శరీరాన్ని అమ్ముకున్న ఆడదాన్ని అయినా మనం 

తప్పుగా అనకూడదు , నిజంగా అమ్మ తన శరీరాన్ని 

చీల్చి జన్మను ఇవ్వకపోతే మనం అసలు పుట్టి ఉంటామా?

తనను అలాగా మాట్లాడితే నేను ఒప్పుకోను. 

కోపం తో కూడిన దుఃఖం లోపల ఏదోగా ఉంది. 

ఎప్పుడూ ఇంత హార్ష్గా ఎవరితో మాట్లాడింది లేదు. 

ఎందుకు ఇప్పుడు ఇంత  ఫీల్ అవుతున్నాను. 

ఎవరో తెలీని ఒక వ్యక్తి కోసం!  

సరే సరే కూల్. నువ్వు అందరికన్నా గొప్పగా ఉండాలని 

చెప్పాను. ఇదంతా ఫెక్ వరల్డ్ రా. జస్ట్ ఫర్ ఫన్ . 

ప్రొపోజ్  చేసి చూడు , నీకే తెలుస్తుంది దానిలో 

యెంత హ్యాపీ ఉందో . 

నిజమే నా ఉనికిని  ఎవరికైనా ఒక మంచి జ్ఞాపకం 

చెయ్యగలను. కానీ తనకి ఒక మంచి జ్ఞాపకం 

ఉంటుంది. 

ఆలోచిస్తూఉన్నాను . 

ఇంకా ఏమిటిరా ఆలోచిస్తావు?ఈ రోజు రేపు ఆదివారం ఆలోచించి 

కవితో కధో వ్రాయి. దెబ్బకి నీ ఫ్రెండ్ నీ చుట్టూ తిరగాలి. 

మనసుకు లొంగని వారు ఎవరు!ఎంతటి వివేకం అయినా 

ఒడి[పోవాల్సిందే. .... మెల్లిగా తలా ఊపాను. 

ఆలోచనలో వాడు ఎప్పుడు వెళ్లిపోయాడో కూడా చూడలేదు. 

                     ***********

వచ్చారా! ఇంటికి వెళ్ళగానే హడావడిగా తిరుగుతూ పిల్లలని 

రెడీ చేస్తుంది శారద. 

టీ చేతికి ఇచ్చి,త్వరగా రెడీ కాండీ. అంది 

ఎక్కడికి? మనసులో వ్రాయాల్సి ఉత్తరం తిరుగుతూ ఉంది. 

విసుగ్గా మళ్ళీ ఎక్కడికి ?అడిగాను. 

మర్చిపోయారా?పాపకు ఈరోజు మూడో ఏడాది టీకా 

వేయించాలి. రేపు ఆదివారం జ్వరం వచ్చినా మీరు 

తోడు ఉంటారని ఈ రోజు అపాయింట్మెంట్ తీసుకున్నాము 

కదా!

మర్చేపోయాను. 

బుజ్జి తల్లి నవ్వుతూ చేతులు ఇచ్చింది,ఎత్తుకోమని. 

ఎత్తుకొని ముద్దు పెట్టుకున్నాను. 

అవి తరువాత త్వరగా పదండి. 

తొందర చేసింది. 

                     ************

ఆ పాలు ఇటివ్వండి . ఏవైనా త్రాగుతుందేమో!

శారద అడగగానే ఇచ్చాను. 

పాప ఒకటే ఏడుపు.డాక్టర్ చెప్పినట్లే జ్వరం వచ్చేసింది. 

అమ్మ వాడి దిగకుండా ఏడుస్తూనే ఉంది మూలుగుతూ!

అలిసిపోయిన గొంతుతో వెక్కుతూ ఉంటే నాకు దుఃఖం 

వచ్చేస్తూ ఉంది. 

చిన్నతల్లి కి యెంత బాధగా ఉందొ. 

ఏమండీ టెంపరేచర్ పెరుగుతూ ఉన్నట్లు ఉంది. 

ఆ తడి గుడ్డ  ఇవ్వండి తుడుస్తాను..... శారద పిలుపుకు 

ఉలిక్కిపడి నీళ్లు ,టవల్ తీసుకుని వచ్చాను. 

శారద చేతికి తీసుకుంటూ ఉంటే ,నేను తుడుస్తాను అన్నాను. 

ఒళ్ళు కాలిపోతూ ఉంది బుజ్జిదానికి.తుడుస్తూ ఉంటే 

మధ్యలో డాడీ డాడీ అని వెక్కుతూ ఉంది. 

వెధవ జ్వరం నాకు రావొచ్చు కదా,పసిదాన్ని బాధపెట్టక పొతే!

లోపల దిగులు పెరిగిపోతూ ఉంది.వద్దన్నా కళ్ళు తడుస్తూ 

ఉన్నాయి. 

శారదా కూడా అలిసిపోయి పాపను పక్కన పడుకోబెట్టుకొని 

అలాగే వాలిపోయింది. 

బాబుకి ఇడ్లీ పెట్టి నిద్రపుచ్చి వాళ్ళ మధ్యలో పడుకున్నాను. 

నిద్ర రావడం లేదు,పక్కన పాప మూలుగు  వింటూ ఉంటే!

ప్రతి తండ్రి ఇవన్నీ దాటి ఉంటాడా?వాళ్ళ మనసు ఏమైనా 

రాయి గా ఉంటుందా?

మొబైల్ మోగిన శబ్దం. ఉలిక్కిపడి లేచాను. పాప లేస్తుందేమో!

శారద ,పాప ఒకరిని ఒకరు హత్తుకొని పడుకొని ఉన్నారు. 

పైన వేసి ఉన్న బాబు కాలును పక్కకు పెట్టి మొబైల్ 

అందుకున్నాను. 

అర్ధరాత్రి దాటింది. ఎవరై ఉంటారు?

ఆన్ చేసి చూసాను. గాలిగాడు. 

ఇంత  రాత్రి ఏమి అయిఉంటుంది?

అటునుండి ఆదుర్దాగా గొంతు వినిపిస్తుంది. 

రే వాడు చేసిన ఎదవ పనులన్నీ బయటకు వచ్చి వాళ్ళ 

భార్యకు తెలిసిపోయాయి అంట.పిల్లలు డాడీ అని ఏడుస్తున్నా 

వినకుండా ఇంటి నుండి వెళ్ళిపోయింది అంట. ఇప్పుడు వాడు 

ఫోన్ చేసి చచ్చిపోతున్నాను అని చెపుతున్నాడు. నువ్వు 

తొందరగా రారా, అక్కడ ఏమవుతుందో!

ఇప్పుడు ఎలా రాగలునురా ,పాపకు అసలు బాగాలేదు. 

జ్వరం ఎక్కువ అయితే ఫిట్స్ వస్తాయి. గంట గంట కు 

టెంపరేచర్ చూసి మందు వేయాలి. 

అయినా వాడికి ఏమీ కాదురా నువ్వు చేరేలోగా నేను ఫోన్ చేసి 

ధైర్యం చెపుతూ ఉంటాను. 

సరే చెయ్యి ..... పెట్టేసాడు. 

వెంటనే ఫోన్ చేసాను.అక్కడ పశ్చాత్తాపం మాటలుగా 

జారిపోయిన ప్రేమఇంటిని మళ్ళీ కూర్చలేను అనే దైన్యం లో!

ధైర్యం చెపుతూ,మాట్లాడిస్తూ ఉన్నాను. 

ఫోన్ లో అటు నుండి గాలిగాడి గొంతు ..... భయం లేదురా . 

చేరాను. 

హమ్మయ్య గండం గట్టెక్కినట్లే. 

రే, ఇవన్నీ జోక్ కాదురా.నువ్వు నీలాగే ఉండు. 

ఇప్పుడు మనం ఒక మనిషి కాదు ఒక కుటుంభం. మనం ఏమీ తప్పు 

చేసినా ఇంట్లో అందరు బలి కావాల్సిందే. 

నువ్వన్నా హాయిగా ఉండు..... పెట్టేసాడు ఫోన్. 

నిద్రపోతున్న శారద పక్కన పడుకున్నాను. 

ఇటు తిరిగి నా చేయి మీద తలా పెట్టుకుంది...... 

నిద్రలోనే ఇష్టంగా నా చేయి లాగి. 

చూస్తూ ఉన్నాను. యెంత భద్రంగా హాయిగా నిద్రపోతూ 

ఉంది నన్ను నమ్ముకొని. కొంచెం మనసు మాట విని 

జారీ ఉంటే తిరిగి ఈ నమ్మకాన్ని నిలుపుకోగలనా?

ఇంకొంచెం దగ్గరగా తీసుకోపోయాను. మధ్యలో ఎప్పుడు దూరిందో 

బుజ్జి తల్లి,నా పొట్టకు తలా ఆనించి వెచ్చగా పడుకుని ఉంది. 

చేయి మీద ఉన్న శారద కళ్ళు తెరిచి కళ్ళు ఎగరేసింది,

తిక్క కుదిరిందా అన్నట్లు!

ఎగతాళి చేసినా ఎంత బాగుంది ఈ ప్రేమలో ఉంటే . 

ఏమి చేసినా కోపం రావడంలేదు. 

చటుక్కున నుదురు మీద చిన్నగా ముద్ర వేసాను. 

నాదంటే నాదే ఈ ప్రేమ.వెక్కిరింపు అంటే కూడా 

ఎంత ప్రేమ. అదీ ఒక సరదాగా ఉంది. చాలు నాకు 

వీళ్ళు ,ఇంకెవరూ అవసరం లేదు. 

                       @@@@@