Monday 30 December 2013

మౌనమే నీ బాష ఓ మూగ మనసా ....

మౌనమే నీ బాష ఓ మూగ మనసా .... 
ఏమిటో కవి గారు ఇలాగ చెప్పారు . మౌనం దేని గూర్చి చెపుతుంది ?
ఎలా చెపుతుంది ?
'' మౌనంగానే ఎదగమని మొక్క నీకు చెపుతుంది ''
ఏమిటో మౌనం గా కూర్చుంటే ఏమి ఎదుగుతాము? ఎక్కడ 
ఎదుగుతాము ? 
ఏమి చెపుతున్నారు వీళ్ళు అందరు . ఉండండి ఒక పెద్దాయన 
ఉండేవాడు అరుణాచలం లో .... అందరి చేత మౌన స్వామీ అని 
పిలిపించుకుంటూ ఉండేవారు . ఆయనను అడుగుదాము . 




ఈయన నాకు ఎలా పరిచయం .... ఒక సారి ఒక పదేళ్లకు ముందు 
ఆటో లో వస్తూ ఉంటె ఈయన ఫోటో చూసాను . ముసలి వ్యక్తి ... 
ఎవరబ్బా ఈయన ఫోటో ఆటోలో పెట్టుకున్నారు అనుకున్నాను . 
అడగాలి అనుకుంటే మాటలు కూడా రావడం లేదు . ఆ ఫోటో 
చూస్తూ ఉంటె ఏదో నిశ్శబ్దంగా ... చూస్తూ ఉంటె చూడాలి అనిపిస్తూ 
ఉంది . ఆ ట్రాన్స్ లోనే ఇంటికి వెళ్లాను . ఎవరోలే అనుకున్నాను 
కాని ఆ నవ్వు .... అబ్బ ఏమి లాగేస్తుంది ... మరో ఆలోచనే రావడం లేదు . 
అదేదో సినిమాలో చెప్పినట్లు 
''అపరంజి సుతుడే అనురాగ విహితుడే అతడేమి అందగాడే '' 

మళ్ళా ఒక సారి బస్ లో చూసాను ఫోటో . చూపు తిప్పలేకపోతుంటిని. 
తరువాత ఒక బుక్ ఒక పిల్లవాడి దగ్గర దొరికింది . అందులో చూస్తే 
''రమణ మహర్షి '' అరుణాచలం లో ఉంటారు అని ఉంది . ఓహో వెళ్లి 
చూస్తే బాగుండును . ఎక్కడో అది ?
అనుకోకుండా నాన్న ఫోన్ . అరుణాచలం టూర్ బస్ వెళుతుంది ,వస్తారా ?
హమ్మయ్య నాన్న ఈయన పిల్లలు ఇంకా బస్ సీట్లు ఖాళి ఉన్నాయి 
అని చెల్లి పిల్లలు .... ఎప్పుడో రాత్రి ప్రయాణం మొదలు పెడితే వాడు 
శుబ్రంగా కాణిపాకం చూపించి సాయంత్రానికి చేర్చాడు అరుణాచలం . 
శివుడి గుడి మాకు తెలుసు .... ఎందుకంటె రాధిక '' శివయ్య '' 
సీరియల్ చూసే వాళ్ళం కదా . 
గుడి చూసి ఆశ్రమానికి వెళ్ళే సరికి చీకటి పడుతూ ఉంది . పెద్ద హాల్ 
లో ఆయన ఫోటో లు . చిన్నప్పటి నుండి . బాప్రే ఇంత చిన్నప్పటి 
నుండా ! ఎదురుగా లక్ష్మి అనే ఆవు సమాధి . ఆవుకు సమాధా  ?
అదీ ఇక్కడ !ఏదో ఇంటరెస్టింగ్ . ఈయన సామాన్యుడు కాదు . పక్కనే 
రూం లో స్వామీ వారు దివాన్ మీద కూర్చునట్లు ఫోటో . అదే గోచి . 
అదే నవ్వు . అదాటున చూస్తే ఆయన అక్కడ ఉన్నారా అనిపిస్తూ 
ఉంది . ఇంకా ఆయన వాడిన వస్తువులు ,ఆశ్రమం మొత్తం చూసి ఒక 
బుక్ కొనుక్కొని వచ్చేసాము . 

ఇంటికి వచ్చినాక మా చిన్న పిన్ని అడిగింది ''గిరి ప్రదక్షిణం ''చేసారా ?
అని . అదేమిటి ?వింతగా అడిగాను . ''పిచ్చి మొహమా అరుణాచలం 
లో చెయ్యాల్సిందే గిరిప్రదక్షినం ,ఆయన తపస్సు చేసిన స్థలాలు ,తీర్దాలు 
ఉంటాయి .ఇంకా అసలు ఆ కొండే దేవుడు ''అని చెప్పింది . 
తరువాత బుక్ చదివాను ..... స్వామీ వారే దగ్గరుండి అందరిచేత 
గిరి ప్రదక్షిణం చేయించేవారంట . ఎప్పుడు కొండకు ఆనుకొని నడవొద్దు ,
అక్కడ నిశ్శరీరులైన దేవతలు ప్రదక్షిణం చేస్తుంటారు ''అని చెప్పి 
దూరంగా  నడిపిస్తూ ఉంటారంట . 
ఆ మహిమలు ,ఆయన అరుణాచలం కి రావడం ,ఆయన మృత్యు 
అనుభవం చదువుతూ ఉంటె ఎందుకులే నా బాధ బాధ కాదు . 
అయ్యో ఇంత విషయాన్ని మిస్ అయిపోతినే . ముందు ఈ బుక్ 
చదివి ఉండకూడదా అని ఒకటే దిగులు . 

తరువాత పక్కింటి వాళ్ళు వెళుతుంటే నేను ఒక్కటే వాళ్ళతో వెళదాము 
అనుకున్నాను . చిత్రం నివాస్ అప్పుడే బాత్రూం తలుపు వేస్తూ బొటన వేలు 
నలిగి ఒకటే రక్తం . పదో తరగతి చదివే పిల్లాడు ,ఏమైనా చిన్న పిల్లాడా 
ఇలా జరిగింది అని .... శకునం బాగా అనిపించక వెళ్ళ లేదు . 
తరువాత చెప్పారు ... రమణ మహర్షి గారి అనుమతి అయితేనే 
మనం వెళ్ళ గలం అని . ఇప్పటికీ వెళ్ళ  లేదు. 

ఆయన చెప్పేది ఒకటే మౌనంగా కూర్చొని నేను ఎవరిని అని 
విచారణ చేస్తూ ఉంటె ఆ నేను ఎవరో అదే తనలోకి లాక్కుంటుంది . 

కాని నా అనుభవం ఏమిటి అంటే మనం మౌనంగా కూర్చోవడం 
కాదు ,సద్గురువు ఎనెర్జీ లోకి మనం రాగానే మనం మౌనం లోకి 
వెళ్లిపోతాము . ఏమి జరుగుతుందో మనకు తెలీదు కాని ఏమో 
తెలిసినట్లు ఏదో ప్రశాంతత . అది అనుభవించాల్సిందే ..... 
మాటల్లో చెప్పలేము . 
ఈ రోజు వారి జయంతి . ''సద్గురు రమణ మహర్షుల వారి 
పాద పద్మములకు ప్రణామాలు ''  

చూస్తే బాగుండును .  

Thursday 26 December 2013

నవ్వుల ఎక్స్ ప్రెస్


''అమ్మా రేపు క్రిస్మస్ సెలవు కదా ,నాన్న  నువ్వు 
నెల్లూరు కి వస్తారా .... వెంకటాద్రి ఎక్స్ ప్రెస్ సినిమాకి 
పోదాము . భార్గవి వాళ్ళు టికట్స్  తెచ్చుకోను
 వెళుతున్నారు ,మీరు వస్తాను అంటే మీకు తెచ్చి పెడతాము ''
నెల్లూరు నుండి పాప ఫోన్ . 
వార్నీ ఈ సినిమా ఇంకా కంచికి చేరలేదా !
అంటే దీన్ని అందుకునే చాన్స్ ఇంకా ఉంది సుమా . 
బహుశా మేర్లపాక గాంధి కి ఋణం ఉందేమో 
మన డబ్బులు :) 

ఏమిటి ఇంతకు ముందు మిస్ అయ్యారా అంటే ....
 హ్మ్ అదో పెద్ద కధ  . 
కాదు లెండి చిన్న కధ . 
నివాస్ డిసంబర్ మూడో తేది వచ్చాడు
 సెం హాలిడేస్ అని . రాగానే సాయంత్రం రెడీ 
అయి పోతున్నాడు . ఎక్కడికిరా ?అని అడిగితే 
''వెంకటాద్రి ఎక్స్ ప్రెస్ '' సినిమాకి అన్నాడు . 
నేను వస్తాన్రా అన్నాను . 
''పోమా నేను మా ఫ్రెండ్స్ తో వెళుతున్నాను ''అని వెళ్ళిపోయాడు . 
అక్కడ నుండి రాక ముందే నెట్ లో ప్లాన్ చేసుకొని ఉంటారు ,

రాచ్చసుడు .... చిన్నప్పటి నుండి వీడిని 
ఎన్ని సినిమాలకు తీసుకొని వెళ్లి ఉంటాను . 
ఇంకా నాన్నతో పో అనే సలహా పడేసి వెళ్ళాడు . 
హ్మ్ ... ఆయన గారు తీసుకెళితే వీళ్ళను ఎందుకు అడగడం . 
సరే అని పాప వచ్చాక అడిగిస్తే .... అప్పటికి ఆయన రూల్స్ .... 
అంటే మనుషులు తోసుకో కూడదు , సిగిరెట్ పొగ ఉండకూడదు , 
తల నొప్పి రాకూడదు ఇన్నిరూల్స్  ఆ సినిమా నెగ్గేసింది కాబట్టి ఒప్పుకున్నాడు . 
ఇంకేముంది ఎక్స్ ప్రెస్ ఎక్కడమే అనుకోని థియేటర్ కి వెళ్ళాము . 
తీరా చూస్తే మేము తప్ప అక్కడ ఎవరూ లేరు . 
అడిగితే సినిమా ఈ రోజే మారింది
 ''బన్నీ ఆండ్ చెర్రి '' అని చెప్పారు . చేసేదేముంది మళ్ళా ట్రైన్ మిస్ . 
తల ఎత్తి ఈయన వైపు చూడకుండా బుద్ధిగా ఆ సినిమా చూసేసి వచ్చాము . 
పోనీ ఆ ట్రైన్ ని ,ఇదేమన్న పవన్ కళ్యాణ్ సినిమానా 
నెల్లూరు కి పోయి చూడ టానికి ,నాలుగు రోజులు పోతే
 టి . వి లో వచ్చేస్తుంది అనుకున్నాను . 
ఇదిగో లేకలేక లేక లేక లేక లేక లేక సెలవు వచ్చేసరికి పాప ఫోన్ . 

సెలవు లేక ఏమిటి అంటే .... ఆ సమైఖ్యాంద్ర స్ట్రైక్ పుణ్యామా అని 
ఆదివారాలు కూడా పని . దేవుడా! ఆదివారం లేకుంటే ఇరవై ఏళ్ళు 
ఉద్యోగం చేసి ఉండేదాన్ని కాదేమో అనిపిస్తుంది . ఇంకొంచెం ఉంటె 
హిమాలయాలకు వెళ్లి పోదాము అనిపిస్తూ ఉంది . ఏదో అక్కడ సినిమాలు , 
సెక్యూరిటీ లేదని ఆగాను . ఈ . ఎల్స్ కొందరు సరండర్ చేసారు ,మా ఆదివారాలు 
మేము, ఇంకా ఇంకో పదిహేను నెలలు రెండు రూపాయల అప్పు కట్టే వాళ్ళు ... 
కష్టం మొత్తం సముద్రం పాలు . అవతలి వాళ్ళు మమ్మల్ని కనీసం మనుషులుగా 
కూడా గుర్తించక పోతిరి . లోక్ సత్తా ఆయన అన్నట్లు .... మనం కలిసి ఉంటామో 
విడిపోతామో మనం మనం తెల్చుకోవాలా .... చస్ అవతలి వాళ్ళు ను 
అడగడమేమిటి .... వాళ్ళు షరతులు పెట్టడం ఏమిటి ?ఇంతా చేస్తే 
వాళ్ళు చించిన ముక్కలు ఇద్దరికీ పనికి వస్తాయో లేదో తెలీక పోతుండె . 
''అసలు తెలుగోళ్ళు అంటే ఎవరు ?.... ఎవరు సప్పోర్ట్  లాగేస్తే కేంద్రానికి 
దిమ్మ తిరిగి మైండ్ బ్లాక్ అయిపోద్దో వాడే తెలుగోడు '' మనమేంది వాళ్ళను 
పొగడడం ఏమిటో . కలిసున్నా విడిపోయినా పక్క పక్క న ఉండాల్సిన 
వాళ్ళం ఆవేశం లో మాటలు జారుకుంటే సాయం అవసరం అయినపుడు పరిస్థితి ఏమిటి ?

సర్లెండి సినిమాకి పోతూ ఈ కధ  ఎందుకు ? 
మొత్తానికి వెళ్ళాము . నేను ఈయన ,పాప ,చెల్లి పిల్లలు భార్గవి రమ్య గౌతం 
ఇంకా మా అక్క కూతురు కాబోయే డాక్టరమ్మ సిరి . మా కుటుంభం లో 
ఏకైక బై . పీ  . సి . ఎం . బి . బి ఎస్ మొదటి సంవత్సరం . అసలు సినిమా 
ప్లాన్ తనదేనని తెలిసింది . మా బంగారు తల్లి . మొత్తానికి హీరో ఎన్నో 
సార్లు ట్రైన్ మిస్ అయినా నేను సినిమా మిస్ కాలేదు . 

ఇదిగో ఇదే హీరో కుటుంభం . వాళ్ళ నాన్న నూరు తప్పులు చేసాడు అని 
సొంత తమ్ముడినే ఇంట్లోంచి బయటకు పంపేశాడు . ఇప్పుడు అందరి గొడవలకి 
వెళ్లి సర్ది చెప్పే హీరో గారు తొంబై తొమ్మిది తప్పులు చేసి నూరో  తప్పు 
చెయ్యకూడదు అని కష్ట పడటమే సినిమా అంతా . వాళ్ళ కుటుంభం అంతా 
వాళ్ళ అన్న పెళ్ళికి తిరుపతికి బయలుదేరితే వాళ్ళ అమ్మ తాళి తీసుకురావడం 
మరిచిపోతుంది . 
అక్కడ మొదలు అయిన కధ తాళి తేవడం లో 
హీరోయిన్ ను కూడా చేర్చుకొని ఇంకో జంట కలపడం.... 
హీరో ఏమో షాద్ నగర్ లో ,ధోన్ 
లో కర్నూలు లో ఎక్కడి కక్కడ వేరే వాళ్ళ సమస్య లలో తల దూర్చుతూ 
ట్రైన్ మిస్ అవుతూ చివరికి చేరుకుంటాడ ... వాళ్ళ నాన్న నూరు తప్పులు 
అయ్యాయి అని తరిమేస్తాడా ?అనేది కధ . ముగింపు చెప్పెస్తాలే . సినిమా 
వచ్చి చాలా రోజులు అయిందిగా . తరమడు . వేయి తప్పులకు హద్దు పెంచుతాడు . 

కొత్త వాళ్ళు బాగా చేసారు అనే కంటే డైరక్టర్ బాగా చేయించుకున్నాడు అనొచ్చు . 
ప్రతి ఫ్రేం లో ఎడిటింగ్ కాని, ఫోటోగ్రఫీ కాని తన అభిరుచి చాలా బాగా 
కనిపించింది . హోలీ బాక్ గ్రౌండ్ లో ఫైటింగ్ ఎంత కలర్ ఫుల్ గా ఉందో !
ఇంకా ''మెల్లిగా మెల్లిగా '' పాట  అయితే ప్రతి ఫ్రేం ఒక చక్కటి చిత్రకారుడు వేసినట్లే ,
పాపం ఆ అమ్మాయి దుస్తులు పొదుపుగా వేసినా ఆ ఫ్రేం లో ఒక పువ్వుగా ఒదిగిపోయింది . 

ఇక హీరో కి బాగ్ ఇచ్చినోడి (యాద్ గిరి) కామిడీ ,టి . సి కామిడీ ,తాగుబోతు 
రమేష్ కామిడీ బాగున్నాయి . ఎడిటింగ్ ఏమవుతుందా అనిపించేటట్లు ఉంది . 
కధలో పెద్దగా బలం లేక పోయినా చక్కటి సంగీతం ,కధనం డబ్బులు వేస్ట్ 
కాలేదు అనిపించింది . 
పని కట్టుకొని చూడక్కర్లేదు కాని చూసే వీలు ఉంటె ,సినిమా చూద్దాము 
అనిపిస్తే ఈ సినిమాని ఎంచుకోవచ్చు . 
సినిమా అయిపోయాక వస్తుంటే చూసాను ,సీట్ లు కోసేసి ఉన్నాయి . 
హ్మ్ సిటీ అయినా ఇంతే ,బాల్కనీ అయినా ఇంతే . కోసేవాడికి పోయేదేముంది !
ఓనర్ కి తెలుస్తుంది దాని బాధ :(

Sunday 1 December 2013

పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు

పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు

ఏమి ఇంజినీరింగ్ చదువులో ఏమిటో !
బిడ్డలు కనీసం పుట్టిన రోజుకు కూడా ఇంటికి రాలేక పోతున్నారు .
''నివాస్ పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు కన్నయ్య ''
''శతమానం భవతి ''
ఇంకా నీ లాబ్ ఎక్సామ్ కి ఆల్ ది బెస్ట్ .
ఇవన్నీ రెండో తేది చదువుకో రేపు నాకు తీరదు అని ఈ రోజే
ముందస్తుగా చెపుతున్నాను :)

ఇంకా ఫేస్బుక్ గ్రూప్ ''కవి సంగమం ''లో నీ కోసం వ్రాసిన
కవిత :))
వట్టి కవితేనా ...... అంటే ఇదిగో ఇవన్నీ నీ కోసమే :)


అప్పుడు నీవక్కడ ఉన్నావా ?
                                                                        01/12/2013
    జ్ఞాపకాల సద్ది మూటను 
ఒక్క సారి విప్పి చూడరాదా !
అప్పుడు నీవు అక్కడ ఉన్నావో లేదో ...... 

ఊపిరి పోసుకున్న నీ ప్రతిబింబం 
అమ్మా అనే రాగాన్ని తొలిసారి ఆలపించినపుడు 
చిట్టి అడుగుల వామనుడు ఎంతో ఎదిగి 
నీ హృదయ సీమనే మూసేసినపుడు 
వీపు సింహాసనం పై చుట్టుకున్న చిన్ని చేతులు 
మురిపంగా నీపై  జంపాల ఊగినప్పుడు 
బడికి వెళ్ళలేక చిన్నారి 
బెంగ నీ కాళ్ళకు చుట్టి కదలనీయనప్పుడు 

నీ చేయి దిండు స్పర్శ తగిలి 
బుజ్జి ఊహలు కధలుగా మారినపుడు 
ఊ కొడుతూ చిన్ని ఊసులు 
చిరు నిద్రలోకి జారినపుడు 
పాలభాగాన్ని చుంబిస్తూ పిల్ల తెమ్మెర 
ముంగురులను సర్దినపుడు 
కాళ్ళు చేతుల సంకెళ్ళతో 
నిన్ను కట్టిన బరోసాతో రెక్కల గుర్రాల పై 
బుజ్జి పాపలు ఎగిరినపుడు ..... 
ఒక్క సారి చూసుకో నీవు అక్కడే ఉన్నావా ?

గాలి ని మూటలు కడుతూ 
ఆశల ఎండమావుల వెంట పరిగెడుతున్నావా 
లేక అక్కడే ఉన్నావా ?
చిగురించిన జ్ఞాపకాల తడి మనసుకు అద్దుతూ 
నిజం చెప్పు నీవు అక్కడే ఉన్నావా ?
                 *******************




Saturday 9 November 2013

అనగనగా ఒక మియావ్ ......


అంటే బుజ్జి పిల్లి అన్న మాట . 
ఇప్పుడు మీకు ఒక మంచి కధ  చెపుతాను . 
 నేను వ్రాసిందే . మీకు తప్పకుండా నచ్చుతుంది . 

బుజ్జి పిల్లి పిల్ల . అప్పుడే పుట్టింది . 
తల్లి పిల్లి మంచిది . బుజ్జి పిల్ల మంచిది . 
అయితే ఆ అమ్మ పిల్లి నోటితో దానిని   ఎత్తుకొని తీసుకుని పోతూ ఉంది . 
అప్పుడప్పుడు కొంచెం కళ్ళు తెరిస్తే బుజ్జి మియావ్ కి కింద 
దారి వెళుతూ  ఉంటుంది . లేకుంటే వెనక్కి వెళ్ళే చెట్లు . 
చిన్న పిల్ల కదా పూర్తిగా తెరవలేక కళ్ళు మూసేసుకుంటూ ఉంది . 
మళ్ళీ  తెరిచినపుడు కొంచెం తల ఎత్తి పైకి చూసింది . 
నీలాకాశం  దాని కింద కొంచెం అమ్మ మీసాల చివరలు .... 
మళ్ళా రెప్పలు ఆర్పి చూస్తే అమ్మ పిల్లి చెవుల చివర్లు .... 
తెల్లటి చెవులు వెలుతురు పడి  కొంచెం ఎర్రడాలుగా . 
అది వాళ్ళ అమ్మని చూడలేదు . అది తనను ఎత్తుకుపోతుందని తెలీదు . 
బుజ్జి పిల్ల మెల్లిగా శక్తి వస్తూ ఉంటె తోక ఊపుతూ చుట్టూ చూస్తూ ఉంది . 

భలే ఉంది కదా ... కధ . 

ఏమిటి నచ్చలేదా ?సరే ఇంకొంచెం చెపుతాను . 

మెత్తగా ఉండే బుజ్జి పిల్లి  పిల్ల ..... చిన్నగా మియాం అంటూ .... 
వాళ్ళ అమ్మ దానిని నోటితో తీసుకొని పోతూ ఉంది . 

చిన్న పిల్లి పిల్ల .... దానిని వాళ్ళ అమ్మ తీసుకుని పోతూ ఉంది . ఎక్కడికీ ? 

నచ్చలేదా ?ఇంతే కధ .... ముగింపు కావాలా ? 

అయ్యో ఇది నా కొత్త ప్రయోగం అండి . అన్నీ నేనే చెప్తే పాటకులు 
ఏమి చేస్తారు ?ఓ కొడుతూ వింటారా .... వాళ్ళ బుర్రలకు పని ఉండొద్దా ? 
అయినా నచ్చలేదా ? 
ఇదే కధ  మీ పిల్లల కు చెప్పండి . ఎంత నచ్చుద్దో !

ఒక బాబు అంటాడు ''బుజ్జి మియాం ని నా దుప్పట్లో పడుకోబెట్టుద్ది ''అని 
ఇంకో పాప అంటుంది ''నా సైకిల్ బుట్టలో పెట్టడానికి ''అని 
ఇంకో పిడుగు అంటాడు ''నా పుస్తకాల బ్యాగ్ లో పెట్టుద్ది . నేను మా 
ఫ్రెండ్స్ కి చూపిస్తాను ''అని .... ఇంకా బోలెడు ఎండింగ్స్ చెపుతారు . 

ఏమిటి ఇన్ని ఎండింగ్స్ ఉన్నా నచ్చలేదా ?మీ మేధావులతో ఇదే 
తల నొప్పి .... మీకు  నచ్చిన ఎండింగ్ చెపితే కాని మీకు నచ్చదు . 
సరే ఇంకొంచెం చెపుతాను . 

పిల్లి పిల్లకు కొంచెం శక్తి వచ్చింది . పరిసరాలు చూస్తూ ఉంది . 
మెల్లిగా కుడి వైపు బద్దకంగా పంజా ఇసిరి కొట్టింది . చిత్రం కింద ఉండే 
దారి కుడి వైపుకు వెళ్ళింది . అరె భలే ఉందే !అనుకుంది . 
ఈసారి ఎడమకు పంజా విసిరింది . చిత్రం ఎడమకు వెళ్ళసాగింది . 
కాసేపు ఎడమ కాసేపు కుడి ఇలాగా ఎన్నో సార్లు ప్రయోగాలు చేసింది . 
అరె నాకు ఎంత శక్తి నేను ఎటు కావాలి అంటే అటు వెళ్ళగలను . 
ఏమైనా చేయగలను !అనుకుంది . ఒక నిమిషం గమ్ముగా ఉంది . 
చిత్రం అది ఏమి చేయకపోయినా ముందుకు వెళుతూనే ఉంది అని 
గ్రహించింది . ఎడమ పంజా విసిరింది . అయినా చిత్రం ఎడమ వైపుకు కదలలేదు . 
బిత్తర పడిపోయింది . అయ్యో నా శక్తి ఏమైంది ?అనుకుంది . 
ఏమి చెయ్యాలి ?  గమ్ముగా కూర్చుంటే ఏమైనా అవుతుందేమో .... అని భయం 
వేస్తూ ఉంది . మళ్ళా ధైర్యం తెచ్చుకుంది . మెల్లిగా తల పైకి ఎత్తి 
చూసింది . మెత్తగా తన నడుమును పట్టుకొని ప్రేమగా ముందుకు 
చూస్తూ దృడంగా అడుగులు వేస్తూ ఏదో శక్తి ..... అర్ధం అయింది . 

ఆకాశాన్ని అంటుతూ అంతటా నిండి నిబిడీకృతమైన ఈ శక్తి ప్రతిబింబ మైన 
చిన్న అణువును నేను . నా ప్రమేయము నామ మాత్రమె . 
సురక్షితమైన గమ్యానికి చేర్చగల శక్తి వడిలో  ఊగే బుజ్జి పిల్లను నేను . 
ఈ ప్రయాణాన్ని గమనిస్తూ ఆనందిస్తూ అనుభవాలని ,జ్ఞాపకాలను పోగు 
చేసుకొని పరిపూర్ణ జ్ఞానం తో ఎదగడమే నేను చేయవలసినది . 

అంటే అది చక్కగా అమ్మ స్పర్శను అనుభవిస్తూ తన శక్తి కి గర్వపడకుండా 
చుట్టూ పరిసరాలను గమనిస్తూ ఆనందం లో మునిగిపోయింది . 

అరూపమైన ఇరుసులో నిలబడి చలించే ప్రాణికి గమ్యం తో పని ఏముంది ?
ప్రయాణం తో తప్ప ?
ఎక్కడికి వెళుతున్నామో అర్ధం అయితే ఆనందం . 
అర్ధం కాక పోతే మహదానందం ..... ఇప్పటికైనా కధ నచ్చిందా ? 

మనలో మాట గణపతి స్వామీ ''రమణి మహర్షి '' దగ్గరకి వచ్చిన భక్తునికి 
రమణ మహర్షి వైపు చూపుతూ ఇలా అన్నారంట ,
''మా తమ్ముడు వేయి రూపాయలు సంపాదిస్తున్నాడు ,నేను వంద రూపాయలు 
సంపాదిస్తున్నాను . నువ్వు పది రూపాయలు అయినా సంపాదించుకోవా ?''అని . 

మరి మీరు ఎంత డబ్బు సంపాదిస్తున్నారు ?ఒక్క సారి లెక్కలు చూసుకోండి !

Tuesday 5 November 2013

వుయ్ త్రీ వాచ్డ్ క్రిష్ త్రీ



అంటే ఏమిటి అంటే .... నిన్న ఈ సమయానికి నేను ,బాబు ,ఈయన 
క్రిష్ 3 చూస్తూ ఉన్నాము . అప్పుడు బాబు అమ్మా నువ్వు రేపు 
బ్లాగ్ లో వ్రాస్తావు కదా అప్పుడు ఈ పేరు పెట్టు అన్నాడు . పాపం ఈ రోజు 
విజయవాడ కి వెళ్ళిపోయాడు . ఈ పేరు పెడితే చదువుతాడు కదా కొంచెం 
అమ్మ మీద బెంగ ఉండదు అని వ్రాసాను . 



సినిమా మొదలు అయ్యేంత వరకు వాడు చాలా విషయాలు చెపుతూనే 
ఉంటాడు . ఈయన పక్కన కూర్చొని ఏమి మాట్లాడుతుంటారే నువ్వు 
పిల్లలు ఎప్పుడూ అని ఉడుక్కుంటూ ఉంటాడు . నాకు ప్రపంచం లో 
అన్ని విషయాలు చెప్పేసి జ్ఞాన దీపం వెలిగించాలి వీళ్ళ ఆత్రుత . 

క్రిష్ సినిమా నేను చూసాను . దానికి ముందు ''కోయి మిలేంగి '' అంట . 
నేను చూడలేదు . ఎలాగో క్రిష్ చూసిన వాళ్లకి ఇందులో పాత్రలు పరిచయం చెయ్యక్కర్లేదు . 
కొంచెం కధ  హింట్ ఇస్తే చాలు .  

రోహిత్ మెహ్రా సైంటిస్ట్ (క్రిష్ వాళ్ళ నాన్న ) సూర్య రశ్మి తో ఎండిపోయిన కొమ్మకి జీవం 
పోయాలని ప్రయోగం చేస్తూ ఉంటాడు .క్రిష్ ని ప్రియ ని పిలిచి ఆ ప్రయోగం చూపిస్తాడు . 
దానికి కావలసిన ప్రయోగం పరికరాలు ఒక పెన్నులో ఉంచిపెడుతాడు . ఆ 
ప్రయోగం చూడాల్సిందే సూపర్ . కాని ఆ చెట్టు బ్రతికి మాడిపోతుంది . ఎందుకంటె 
ఎక్కువ  శక్తి అందినది  . కావాల్సిన శక్తి ఇచ్చేలా ఫిల్టర్ తయారు  చేయాలి అనుకుంటాడు .  

ఈలోగా ఎక్కడో మంచు కొండల్లో డెన్ కట్టుకున్న విలన్ కొత్త వైరస్ ని పంపి 
మళ్ళా దానికి ఆంటి డోస్ అమ్ముతూ వ్యాపారం చేస్తుంటాడు . ఇక్కడ విలన్ 
గూర్చి కొంత ... తల తప్ప మిగతా బాగం చచ్చు బడి ఉంటుంది . రెండు చేతి 
వెళ్ళు మాత్రమె పనిచేస్తూ ఉంటాయి . తన ఆలోచనతో ఆ వేళ్ళతో లోహాలను 
అనుకున్నట్లు పగలు కొట్టగలడు . కైన సైటిస్ (ఈ పదం ఎక్కడో చదివాను 
.... రమేష్ చంద్ర మహర్షి అధినేత పుస్తకం లో .... పుస్తకం చాలా బాగుంటుంది ) 

సరే విలన్ పేరు ఖాన్ . ఈయన తన తెలివితో తన డి .ఎన్ . ఏ ,
జంతువుల డి . ఎన్ . ఏ కలిపి మనిషి లాంటి మృగాలు పుట్టిస్తూ ఉంటాడు . 
అవి వాటి శక్తులతో ఈయనకు సహాయం చేస్తూ ఉంటాయి . 
ఆయనకీ అంత తెలివి ఎందుకు వచ్చిందో ,అలా 
ఎందుకు నడవలేక పోతున్నాడో తెలీక తన డి . ఎన్ . ఏ ఉండేవాళ్ళు ఎక్కడైనా 
దొరికితే వాళ్ళ బోన్ మేరో తో తను నడవాలి అని వెతుకుతూ ఉంటాడు . 

చివరికి ఆ వైరస్ భారత్ మీద ప్రయోగిస్తే దాని ఆంటి డోట్ ని క్రిష్ రక్తం నుండి 
రోహిత్ తయారు చేసి దేశాన్ని రక్షిస్తాడు . తన రక్తం లేకుండా ఆంటీ డోట్ 
ఎలా తయారు చేసారు అని తెలుసుకోవడానికి తన మనుషులను పంపిస్తాడు 
ఖాన్ . ఆ ఫైటింగ్స్ అవన్నీ గ్రాఫిక్స్ లో చూడాల్సిందే . సినిమా హాల్ లో ఒక్కరు 
కూడా సీట్ కు ఆనుకొని చూడలేదు . సినిమా అంతా టెన్షన్ తో 
ముందుకు వంగి చూడటమే అందరు .
 చపట్లు కూడా బాగానే ఉన్నాయి . 

ఇంతలో ప్రియ కడుపుతో ఉంది అని తెలుస్తుంది . మా వాడు వెంటనే ''అమ్మా 
క్రిష్ ఫోర్ '' అన్నాడు . అబ్బ క్రిష్ ఫోర్ . బుజ్జిగాడు ఆంజనేయ స్వామిలాగా 
యెగిరి సూర్యుడిని మింగి చెట్లు విరిచేసి .... కాదు .... కాదు ... సాటిలై ట్స్ తో 
ఫుట్ బాల్ ఆడుతూ ,హరివిల్లు పై స్కేటింగ్ చేస్తూ ..... 
ఎవరైనా లక్ష కాదు కాదు రెండు లక్షలు ఇవ్వండి . నేను బాబు క్రిష్ ఫోర్ కధ 
వ్రాసి ఇచ్చెస్తాము . ఏమి హారీ పాటర్ వ్రాసిన రౌలింగ్ అమ్మే కదా ... 
నేను కూడా అమ్మను కాబట్టి వ్రాసేస్తాను . 

క్రిష్ పైనుండి వేలాడుతున్న ఒక బాబు ను రక్షించి ''నువ్వు కూడా క్రిష్ వే ''
అని చెప్పడమే కాక నా లాగా పై నుండి దూకకూడదు అని చెప్పడం బాగుంది . 

ఇక ఖాన్ ప్రియను ఎత్తుకొని పోయి రోహిత్ ద్వారా జన్మ రహస్యం తెలుసుకొని 
ఇంకా పాపం క్రిష్ డమాల్ చచ్చిపోతాడు . ఎలా బ్రతుకుతాడా ?అదే సస్పెన్స్ . 
వెళ్లి హాల్ లో చూడండి . మ్యూసిక్, గ్రాఫిక్స్, కధ ,కధనం అన్నీ బాగున్నాయి . 
పాటలు ఏమి పెద్ద బాగా లేవు . కాని మీ పిల్లలతో సినిమా భలే ఎంజాయ్ 
చేయోచ్చు . హాయిగా వెళ్లి రండి . జీవితం లో ఎప్పుడూ ఉండే పనులే కాని . 

(మనలో మాట సిట్టర్ లో కూర్చున్న బుజ్జి నెలల పిల్లాడి మీద ఎన్నో 
అంతస్తుల భవనం విరిగి పడుతుంటే అడ్డంగా క్రిష్ పడుకొని దాని బరువు 
తాను భరిస్తాడు . బాలివుడ్ వాళ్ళు కాబట్టి అందరు మెచ్చుకున్నారు కాని 
అదే మన బాలయ్య బాబు చేసుంటే మెచ్చుకుంటారా ?
అందుకే పెరటి చెట్టు వైద్యానికి పనికి రాదూ అనేది ) 

Thursday 31 October 2013

పలక -పెన్సిల్ పై సారంగ లో నా నాలుగు మాటలు

పలక -పెన్సిల్ పై సారంగ లో నా నాలుగు మాటలు
పలక - పెన్సిల్ అనేది ''పూడూరి రాజిరెడ్డి ''గారి కొత్త
పుస్తకం . అప్పుడెప్పుడో ఇది చదివితే రివ్యు వ్రాస్తాను
అన్నాను కదా . ఇదిగో సారంగ ఈ -పత్రికలో వ్రాసాను
చదువుకోండి . ఎలాగో వచ్చారు కొంచెం స్వీట్ తిని వెళ్ళండి :)

(saranga lo palaka pensil pai na sameeksha ikkada)

నేను వెళ్లి శార్వరి గారి ''అచలమైన గురువు ''రమణ మహర్షి
బుక్ చదువుకోవాలి . శార్వరి గారు రమణ మహర్షి గారు
సూపర్ కాంబినేషన్ కదా !

Monday 21 October 2013

మీకు ఇలా ఎప్పుడైనా జరిగిందా ?

''అమ్మా నీకు థాంక్యు ఇంకా సారీ '' చెప్పింది మా అమ్మాయి ఫోన్లో . 
ఎందుకు అంటారా ?చెప్తాను ..... 

అదిగో హీరోయిన్ ని విలన్ కత్తి పెట్టి చంపుతూ ఉంటాడు . అప్పుడు 
ధడేల్ అని సౌండ్ ..... ముందు ఉండే టీపాయ్ గాలిలో ఆరు సార్లు 
తిరుగుతుంది . దాని పై ఉండే కత్తి వెళ్లి షాండ్లియార్ తాడు కోస్తుంది . 
భళ్ళుమని అంత పెద్ద బల్బులు కింద పడి  చిట్లిన శబ్దం . పగులుతూ 
ఉన్న గాజు ముక్కల్లోంచి ఒక్క ముక్క స్లో మోషన్ లో పైకి లేచి 
నేరుగా విలన్ చేతి పై గుచ్చుకొని వాడి చేతిలో కత్తి కింద పడి పోతుంది . 
అప్పుడు మెల్లిగా పై నుండి జారుతూ హీరో .... ''ఎవడ్రా నువ్వు ?''
ఎవరు పగల గోడితే గాజుముక్కలూ కూడా మాట వింటాయో వాడే 
పండుగాడు .... ఎనీ డౌట్స్ ?''అంటాడు . 
''పోబే .... నువ్విప్పుడు సీన్ లోకి వచ్చావు . నేను సినిమా మొదటి నుండి 
ఉన్నాను అంటాడు విలన్ . 
''ఎవరు ముందు వచ్చారు అని కాదన్నాయ్ .... దేన్నీ కొట్టాడు అనేది కాదు 
పాయింట్ ... కత్తి కింద పడిందా లేదా ?అనేది పండుగాడి ఇస్టైల్ '' 

అబ్బా ఈ సినిమాటిక్స్ మన తెలుగు సినిమాల్లో చూసేవే కదా కొత్త ఏముంది ?
ఇయ్యెమైనా నిజ జీవితం లో జరుగుతాయా ఏమన్నానా ?అంటారు కదా . 

నేను అదే అనుకునేదాన్ని మొన్న శనివారం వరకు .... సినిమాటిక్ అంటే 
సినిమాల్లో జరుగుతాయి అని . 

అన్నం తిందామని కారియర్ తెరుస్తూ ఉన్నాను , పాప ఫోన్ . 
ఇదేమిటి ఈయన ,హేమ ఇప్పుడు బాంక్ టెస్ట్ వ్రాయడానికి నెల్లూరు దాటిన
తరువాత వచ్చే ఎక్జామ్ సెంటర్ కి వెళ్ళారు కదా !ఇప్పుడు ఫోన్ ఏమిటి ? 

''అమ్మా ఏదో ఒక ఐ . డి లేనిదే ఎక్సాం  లోకి రానివ్వరంట ''చెప్పింది . 
''అంత  దూరం నేను ఎలా తీసుకెళ్ళాలి . ఇంకా అరగంట టైం  కదా ఉంది. 
ఇది జరిగే పనా ?ఇన్విజిలేట ర్స్ ఆలో చేయము అనేసరికి నలుగురు 
పిల్లలు పరీక్ష దాకా ఉండకుండా వాళ్ళను తిట్టుకుంటూ వెళ్ళిపోయారు 
అంట .
 ''ఏమి చేస్తారు అండి '' ఈయనను అడిగాను . అదే అర్ధం కావడం లేదు . 
కాని ఎక్సామ్ రెండున్నరకు వీళ్ళు ఏది తెచ్చినా ఆలో చేస్తాము అంటున్నారు . 
ఇంకో గంట లో ఏమి చెయ్యగలం ?అన్నాడు . 
మనసులో ఇక వ్రాయలేము అని డిసైడ్ అయిపోయినట్లున్నాడు . 
పాప మాత్రం కొంచెం ఆశతో ఉంది . 
''అక్కడి వాళ్ళను అడగండి '' అన్నాను . 
అందరు ఇన్విజిలేటర్స్  కటినం అంటారు కాని  నేను కూడా చేసి ఉన్నాను కాబట్టి
నాకు తెలుసు ....  పిల్లలకు సాధ్యమైనంత సహాయం చేయాలని 
 ఉంటుంది రూల్స్ కి లోబడి . 

వెంటనే ఫోన్ చేసాను .
 ''ఏమండీ మనం aadhaar  కార్డ్స్ డౌన్లోడ్ చేసుకో లేదు . 
అవి అక్కడ చేసుకోండి ''అన్నాను . 
''కాని దానికి నంబర్ ,డేట్ కావాలి కదా . ఇంటికి పోయి చెపుతావా ?''అన్నాడు . 
కేరియర్ మూసేసి పరుగున స్కూటీ తీసుకొని ఎదురుగా వచ్చే మేడంస్ కి 
పరిస్థితి చెపుతూ ఇంటికి వెళ్ళిపోయాను . అప్పటికే ఇక అరగంట టైం  ఉంది . 
ఎండలో అంత దూరం ఇంటికి వచ్చేసరికి తాళం కూడా తీయలేక పోయాను . 
ఎందుకో ఎక్సామ్ పోతే పోనీలే అనుకోను .
 ఇంతా చేస్తే ఇంటి రెవెన్యు నా డిపార్ట్మెంట్ కాదు . 
ఎన్ని కార్డ్స్ ,డిపాజిట్ బుక .పాలసీ బిల్స్ ..... ఇన్నింటి మధ్య ఈయన 
ఎక్కడ పెట్టాడో . నేను ఏ రోజు రూపాయి రాక పోక పట్టించుకోను . వెతికి 
వెతికి పదిహేను నిముషాల తరువాత దొరికింది ,ఫోన్ చేస్తే సరిగా పోవడం లేదు . 
మిస్స్డ్ కాల్ చూసి ఆయనే చేసారు . నంబర్ చెప్పాను .
 
అక్కడి వాళ్ళు అందరు పాప మీద జాలితో నిమిషాలు లెక్క పెడుతున్నారు . 
లేట్ అయితే ఆన్లైన్ ఎక్జామ్ ఓపన్ చేయలేరు అంట .
 పేరెంట్స్ కూడా పాపం ఆగిపోయి ఈ అమ్మాయికి 
సహాయం చేయమని అందరిని అడుగుతున్నారు అంట . 
స్టాఫ్ కూడా ఈ అమ్మాయి కోసమే  హడావడి . 
మళ్ళా ఫోన్ చేసాను . ఇంకా పది నిముషాలే . వచ్చిందా ?అడిగాను . 

ఊహు సర్వర్ స్లో ..... కొంచెం నిరాశగా అన్నాడు . 
ఈయన ఫోన్ కట్ చేయక ముందే పక్కన స్టాఫ్ అంటున్నారు . 
మీ వైఫ్ ని పాప కాలేజ్ ఐ . డి స్కాన్ చేసి పెట్టమనండి అని . 
''సరే మీరు మెయిల్ ఐ . డి ని ఎస్ ,ఎం .ఎస్ లో పంపండి '' 
అని చూద్దును కదా మొబైల్ లో' లో బేటరీ' కాషన్ .
 చచ్చాము . సాయిబాబా నువ్వే చూడు 
అనుకొని గబా గబా కాలేజ్ ఐ . డి వెతికి (నయం పారెయ్య లేదు )
స్కూటీ మీద నెట్ కి పరుగు .

 అదృష్టం ఆ అబ్బాయి అన్నానికి వెళుతున్నాడు . 
ఆపి స్కాన్ చేసే లోపే ఫోన్ .... మళ్ళీ ఇంకో మెయిల్ ఐ . డి చెప్పారు . 
అది ఓపన్ చేసి ఉన్నాము అని . పంపారా అని అడుగుతూ నే ఉన్నారు ,
రెండు నిమిషాలే ఉంది . అందరు వాళ్ళ పాపే అయినట్లు టెన్షన్ పడిపోతూ ఉన్నారు . 
నాకు టెన్షన్ అనిపించింది . పాపం నెట్ అబ్బాయి గబా గబా చేసాడు . 
''వచ్చింది ''అటు వైపు నుండి ఈయన అరుపు . 
హమ్మయ్య పాపకి ఇవ్వు ఫోన్ ''అన్నాను . 
''లేదు నీ మెయిల్ చూడగానే లోపలి పంపేసారు . లాస్ట్ మినిట్ '' 

పాప ఎలా ఉందో ఊహించగలను . చేతులు వణుకుతూ ఉంటాయి . 
పరీక్ష ఎలా వ్రాస్తుంది ?సరే నా కూతురు అయితే మేనేజ్ చేస్తుంది నెగటివ్ 
థింకింగ్ చేయదు అనుకున్నాను . 

అందరు పేరంట్స్ ఊపిరి పీల్చుకున్నారు అక్కడ స్తాఫ్ఫ్ తో సహా .... 
వాళ్ళే ఓపన్ చేసి ఇచ్చారంట పాపకు  టెన్షన్ పడొద్దు అని ధైర్యం చెప్పి . 
అందరం పిల్లలు గల వాళ్ళమే . ఇలాటి టెన్షన్ లు పడిన వాళ్ళమే . 

మళ్ళా ఫోన్ చేయాలి అని చూస్తే ''నో టాక్  టైం ''చెపుతూ ఉంది . 
మొబైల్ కూడా ఆఫ్ అయిపోయింది . నా పవర్ అయిపోయింది అని . 
అప్పుడు ఆకలి దెబ్బకి కళ్ళు తిరుగుతున్నాయి . ఇంటికి వచ్చి తిన్నాను . 

సాయంత్రం ఇంటికి వచ్చి ''అమ్మా థాంక్యు మళ్ళా సారీ '' అంది . 
''ఎందుకమ్మా ''అడిగాను . 
''నీ వలెనే నేను వ్రాయగలిగాను . ఇంక ఒక్క నిమిషం దాటి నువ్వు మెయిల్ 
పంపినా వృధా అయ్యేది . చాలా మంది తిరిగి వెళ్లి పోయారు అమ్మ . 
మేము చివరి దాకా ఆశతో ఎదురు చూసాము కాబట్టి వ్రాయగలిగాను ''
అంది . 
''అవును ఏ పనైనా చివరి దాకా ప్రయత్నం చేయాలి . మన ప్రయత్నం సిన్సియర్ 
గా ఉంటె దేవుడు సహాయం చేస్తాడు '' అన్నాను . 
నిజంగా సినిమాటిక్ గా ఉందా లేదా ?

పరీక్ష ఎలా వ్రాసింది అంటారా ..... ఎవరికి తెలుసు ?
లాస్ట్ దాకా ప్రయత్నం చేయండి . ఓర్పు ఉంటె సాదించగలరు 
అని చెప్పటానికి పోస్ట్ వేసాను ..... 

ఇంతకీ మీకు ఎపుడైనా ఇలా జరిగిందా ?

Wednesday 16 October 2013

లాంతరు చెండు (పార్ట్ 4 ) (ఎర్ర అరుగుల కధలు సీరీస్ )


(part 3,2,1 link ikkada )
           లాంతరు చెండు (పార్ట్ 4 )  (ఎర్ర అరుగుల కధలు సీరీస్ )
''పూల జడ నాకు వెయ్యరా ?ఎందుకు వెయ్యరు ?
నాకు పూల జడ ............... వాఆఆఆఆఆ ''
కళ్ళు చేతులు విదిలిస్తూ కింద పడుకొని ఏడుస్తూ 
ఉన్నాను . 
''ఏయ్ శశి లే . మట్టి కదా . ''
చుట్టూ ఉండే వాళ్ళు లేపుతున్నారు . 
కాని మొండిగా విదిలించేస్తే 
లేపలేక ఉన్నారు . 
ఒకటే పట్టు .... పూల జడ కావాలి .... 

మా రాణి అక్క ,శైల అక్క అందరు బిక్క మొహాలు వేసుకొని చూస్తున్నారు . 
ఏమైనా దొరకక పోతే ఏడవటం తెలుసు కాని ఇలా మొండిగా సాదించడం 
వాళ్లకు తెలీదు . 
అందుకే వాళ్ళ ఎనిమిది మందితో వేగడం ఒక ఎత్తు 
నాతో వేగడం ఒక ఎత్తు పెద్ద వాళ్లకి . 

''చిన్నమ్మాయికి ఎప్పుడూ బాధలే అమ్మ . ఎలా చేస్తావే ఈ పిల్లతో ''
బాధగా అనింది పెదమ్మ అమ్మను చూస్తూ . 
అమ్మ ఏమి అనలేక కళ్ళలో నీళ్ళు నింపుకుంటూ ఉంది . 
''ఇద్దరికీ ఎలా వేస్తారే ?నీ అఘాయిత్యం కాక పోతే . 
ఇంకో రోజు వేస్తార్లె . మొండి వేస్తె ఎలా ?'' సులోచన అత్త అంటూ ఉంది . 
''నాకే వెయ్యండి . అక్కకు వద్దు . నేను ఎందుకు పూలు అన్ని కోసుకొని 
వచ్చింది '' ఏడుస్తూనే చెపుతున్నాను . 
''అది కాదమ్మా '' 
''ఊహు నాకు జడ కావాలి '' నన్ను సముదాయించ కుండా  వాళ్ళు అక్కకు 
జడ వేయలేరు . 
కోపం వస్తే పూలు అన్ని కూడా లాగెస్తాను . అంత మొండి . 

అమ్మ బాధపడుతూ రేపు వేస్తాము లెమ్మా అని అంటూనే ఉంది . 
ఏమిటి రేపు పెద్ద .... అదేదో అక్కకే రేపు వేయండి అని నా పట్టుదల . 

వీళ్ళతో పని కాదని  రూట్ మార్చేసా .... 
''నాన్నా నాకు పూల జడ కావాలి ''
 పెద్దగా ఏడుస్తూ కింద మళ్ళా దొర్లి ఏడుపు కొనసాగించాను . 
అందరు ఉలిక్కిపడ్డారు . 
''ఈ పిల్ల చెప్పినా చెపుతుంది . ఇంకేమి లేదు వాళ్ళ నాన్న అప్పటి కప్పుడు 
పూలు తెప్పించి కుట్టమంటాడు . ఏమి చేద్దాము ?''
మా అమ్మ భయం మా అమ్మది . 
మా నాన్నకు కాని పిల్లలు ఏడ్చారు అని 
తెలిస్తే ఇంక కావలికి పంపించడు సెలవలకి .

మెల్లిగా నన్ను కూర్చోపెట్టి కళ్ళు తుడిచింది పెదమ్మ . 
''మా అమ్మ కదా ఏడవద్దమ్మ . చూడు మొహం అంతా ఎలా అయిపోయిందో ''
సముదాయించింది . 
''నాకు పూల జడ కావాలి పెదమ్మా ''మళ్ళా ఏడ్చాను . 
మొండి తగ్గి బోలెడు బాధ గొంతులో . 
పిల్లలు ఏడుస్తారేమో అనే ఊహే భరించలేని వాళ్లకి 
నేను అలా ఏడుస్తుంటే చూడలేక పోతున్నారు . ఎలా చెప్పాలో తెలీడంలేదు . 

''ఎలా వేస్తారు చెప్పమ్మా ?నీకు క్రాఫ్ కదా !సవరం కూడా అల్లలేము ''
మెల్లిగా విషయం చెప్పింది పెదమ్మ . 
నేను ఒక్క క్షణం నిర్ఘాంత పోయాను . అసలు ఆ విషయమే ఆలోచించలేదు . 
మరి ఎందుకు వీళ్ళు నన్ను ఆశ పెట్టాలి . అయినా క్రాఫ్ ఉంటె నాది తప్పా ?
నలుగురు పిల్లలతో వేగుతూ ఇద్దరికీ జడ వేయలేను అని నాకు అమ్మ 
బేబీ క్రాఫ్  చేయించింది .తప్పు ఎవరిది ?మనసు లో బాధ మొహం లో 
ప్రతిఫలించి అసలే ఎడుపుతూ చిన్నపోయిన మొహం ఇంకా చిన్నగా . 
అందరికి బోలెడు జాలి ........... నాకేమి వద్దు . 
దూరంగా వెళ్లి దిగులుగా కూర్చున్నాను . 

రంగుల పూలు రాసులుగా పోసుకొని 
నవ్వులు విరజిమ్మల్సిన చందమామ 
దిగులు మబ్బును కప్పుకొని 
చిన్నపోయిన మొహం తో .... 

అందరు ఏదో మాట్లాడుకున్నారు . ఇప్పుడు కాని వాళ్లకు దేవుడు 
వాళ్లకు శక్తి ఇస్తే అందరు ఒకే గొంతుతో నాకు బారెడు జడ రావాలి 
అని కోరుకుంటారు ఏమో . 

పెదమ్మ ''దామ్మ శశి ''పిలిచింది పెదమ్మ . 
''రాణి నువ్వు జరుక్కోవే . ముందు శశి కి వేస్తాము '' అనింది 
సులోచన అత్త . 
ఎలా వేస్తారు అత్త ?అడిగాను . 
''మరే అసలు జడ అసలు బాగోదు తెలుసా ?అందుకు నీకు కృష్ణుడి లాగా 
కొండి వేసి లాంతరు చెండు నీకే పెట్టేస్తాము . '' చెప్పింది . 
ఏదో నాకు కూడా వేస్తారు అనగానే నాకు ఉత్సాహం . 
''అదిగో చూడు కృష్ణుడి కి కొండి అంటేనే ఇష్టం . వాళ్ళ అమ్మ కూడా 
రోజు వేసి దాని మీద నెమలీక పెట్టేది '' చెపుతూ ఉన్నారు . 
రాముడికి అద్దం లో చందమామ చూపించిన అమ్మ కూడా ఇలాగే 
చెప్పి ఉంటుంది . 
అవును నిజమే . కృష్ణుడు భలే ఉంటాడు . నాకు చాలా ఇష్టం . 
''మరి లాంతరు చెండు నాకు పెడితే .... అక్కకో '' అన్నాను . 
''పర్లేదులే ఏదో కుట్టేస్తాము . నువ్వే బాగుంటావు చూడు '' 
పకపకా నవ్వేసాను . అందరిలో కొండంత బరువు దిగినంత హాయిగా . 

ఆడవారి వేళ్ళు చక చక కదులుతూ చిన్నారి పాప తల మీద ముచ్చటగా 
ఒక్క జడ అల్లి దాని చుట్టూ గాజుతో అల్లిన చిన్న కొండి  ఉంచి ముచ్చటైన 
లాంతరు చెండు ముడవగానే అన్ని వైపులకు దాని పరిమళాలు . 
తరువాత అక్కను కూర్చో పెట్టి రంగుల జడ అల్లేశారు . 

ఇద్దరికీ మంచి దుస్తులు వేసి పెదమ్మ ,అమ్మ అమ్మమ్మ చెప్పిన నగలు 
అన్నీ మాకు అలంకరించారు . వాళ్ళు అన్నీ చేసేలోపు అమ్మమ్మ 
వెండి గిన్నెలో అన్నం కలుపుకొని వచ్చి చిన్న చిన్న ముద్దలు చేసి నోటిలో 
పెట్టింది . ఎందుకంటె అసలు కధ  ఇప్పుడు కదా మొదలు . 
మళ్ళా నిద్రకు వచ్చాము అంటే అన్నం తినము . 
మళ్ళా రాత్రి ఆకలితో నిద్ర పోలేము అని వాళ్లకు బాధ . 

అమ్మ చెప్పింది ''శశి అక్కని కూడా అందరి ఇళ్ళకి తీసుకెళ్ళి చూపించవే . 
శేషత్తమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి కూడా వెళ్ళండి ''చెప్పింది . 
అంటే ఇప్పుడు మేము ట్రంక్ రోడ్ మీద అందరి ఇళ్ళకి ఇటు జండా మాను 
వైపు కావమ్మ అక్క వాళ్ళ ఇంటి దాకా ,అటు కొత్త బజారు దాకా వెళ్లి 
మా పూల జడలు చూపించి రావాలి . మళ్ళీ శేషత్తమ్మ ఇంటికి అంటే 
ఒంగోల్ బస్ స్టాండ్ దగ్గరకు వెళ్ళాలి . 

అమ్మ ఒక్క నిమిషం అని కాటుక చిన్న చుక్కగా తీసుకొని మా ఇద్దరికీ 
కింది పెదవి కింద గడ్డం మీద దిష్టి  చుక్కగా పెట్టింది. పెళ్లి అప్పుడు 
చుక్క బుగ్గ మీద పెడతారు . మామూలుగా పిల్లలు బాగున్నారు అనిపిస్తే 
మా అమ్మ అలా పెడుతుంది . 

ఒక్కో ఇంటికి వెళుతూ ఉంటె వాళ్లకి బోలెడు హుషారు మమ్మల్ని చూడగానే . 
ముందు నన్ను చూస్తారు . లాంతరు చెండు ఎవురు కుట్టారే ?భలే ఉన్నావు . 
బుగ్గలు పుణికి మళ్ళీ అక్కను రమ్మంటారు ,తిప్పి చూస్తారు . జడ భలే 
కుట్టారే ,ఎవురు సులోచనా ఏనా ?''ప్రేమగా అడుగుతారు . 
కబుర్లు చెప్పించుకుంటారు . 

పక్కన వాళ్ళు ఎవరి పిల్లలు అంటే .... కాంతమ్మ మనవరాళ్ళు ,చిన్నమ్మాయి 
పిల్లలు అని చెపుతారు. అందరు ఆప్యాయంగా దగ్గరకు తీసుకోవడం ,
గొప్పగా చూడటం ..... నేనైతే కిరీటం పెట్టుకొని తిరిగే మహా రాణి అయినా నా 
దర్పం చూసి చిన్నపోవాల్సిందే . 
ఒక్కరి ఇంటి ముచ్చట అందరు తమదిగా పంచుకొని మురిసిపోయే రోజులు . 
కొందరు పిల్లలం వచ్చాము అని ఒకటో రెండో రూపాయలు చేతిలో పెడుతారు ,
అక్క బుద్ధిగా ''వద్దండి అమ్మ అరుస్తుంది'' అని చెపుతుంది . 
నేను మాత్రం ''తీసుకో అక్క వాళ్ళ పాప జడ కుట్టించుకున్నప్పుడు అమ్మమ్మ 
ఇచ్చింది లే ''అని సత్యాలు చెపుతాను . 
'
'నా తల్లే ఎంత తెలివే నీకు ''అని నా ముద్దు మాటలకు మురిసిపోతారు . 
తిరిగి .... తిరిగి ..... అలసిపోయి ఇంటికి వచ్చాము . 
నాకు కళ్ళు మూతలు పడిపోతున్నాయి . అలాగే సోఫాలో వాలిపోయాను . 
అయ్యో పిల్లలు అలిసిపోయారమ్మ .... ఒక్క నిమిషం ఉండండి అని 
అమ్మమ్మ పెరటి దగ్గరికి లాక్కొని పోయింది .

 ''ఇంకా ఏంది అమ్మమ్మ ''
''ఒక్క నిమిషం తల్లి ''చెప్పి చిన్న మట్టి కుండ లో గుడ్డ వత్తి నూనె లేకుండా 
వెలిగించి మా చుట్టూ తిప్పింది . 
''ఇరుగు దిష్టి పొరుగు దిష్టి ఇంట్లో దిష్టి వీధిలో దిష్టి 
ఆడ వాళ్ళ దిష్టి మగ వాళ్ళ దిష్టి నా దిష్టి చీపో ... చీపో '' 
మూడు సార్లు ఇటు మూడు సార్లు అటు తిప్పింది . 
నేను ఆవలింతలు కూడా మర్చిపోయి చూస్తూ ఉన్నాను కుతూహలంగా . 
కుండ లో వత్తి వెలుగుతుండగానే ఒక నీటి పళ్ళెం లో దానిని బోర్లించింది . 
కుండ లో నుండి వేడి గాలి బయటకు వచ్చి నీటి లో నుండి 
''గుడ ... గడ ''శబ్దం . 
''ఏంటి అమ్మమ్మ ఇది ''కుతూహలంగా అడిగాను . అది నాకు భలే నచ్చేసింది . 

అలాగ నేను కూడా ప్రయోగం చేద్దాము అనుకున్నాను . 
''అయ్యో దిష్టి అమ్మ . ఎంత ఉందో చూడు ''చెప్పింది అమ్మమ్మ ఆప్యాయంగా దగ్గరకు తీసుకొని . 
''దిష్టా ?బాబోయ్ . అమ్మమ్మ ఇప్పుడు అది ఎక్కడికి పోయింది ?''
''నా వల్ల  కాదె తల్లి నీకు చెప్పడం . నిద్ర వస్తుంది అన్నావు కదా . 
మిద్ది మీద మావయ్య పరుపులు వేసాడు పడుకో పో . 

''దిష్టి కి అమ్మా నాన్న ఉంటారా ?పాపం దిష్టి ఎక్కడకు పోయిందో ఏమో '' 
ఎదురుగా పైన కుసుమహర స్వామి ఫోటో ''ఈయన కధ  ఏమిటో . 
ఎన్ని విషయాలు ఉన్నాయి తెలుసుకోవాల్సినవి ''కలల్లో తెలుస్తాయో ఏమో 
కంటి పాపల పై వాలిన నిద్ర దుప్పటిని కప్పుకొని ఆ రాజ్యానికి వెళ్ళిపోయాను . . . 
                     
                            *******************
                                                                    (అయిపోయింది )
(ఇంకేమైనా కధలు ఇక్కడ వ్రాయాలి అనిపిస్తే వ్రాస్తాను. 
లేకుంటే ఇంక పుస్తక రూపం లోనే )
పెదమ్మ గూర్చి ఇంకో రెండు ముక్కలు .... మొన్న బై ఎలెక్షన్ అప్పుడు 
కావలి దగ్గరగానే డ్యూటీ . క్యారియర్ పెదమ్మ పంపింది . తీసి చూడగానే 
సంతోషం తో కూడిన నవ్వు నా పెదాల మీద .... ఇక్కడ నేను ప్రిసైడింగ్ ఆఫీసర్ ,
నా సంతకం తో ఆ పోలింగ్ బూత్  లో ఎలెక్షన్ కూడా రద్దు అవుతుంది . 
ఇక్కడ చూస్తే నా కిష్టం అని నూనె వంకాయ కూర కలిపిన అన్నం ,పెరుగు 
కలిపిన అన్నం చక్కగా సర్ది మళ్ళా స్పూన్ చేయి కడుక్కోకుండా,నా పనికి 
ఇబ్బంది కాకుండా ఇంకా .... నాకు చాలా ఇష్టం అని పక్కింట్లో అడిగి చిన్ని 
జామ పిందెలు వేసి పంపించింది . మిగిలిన స్టాఫ్ అన్నానికి రండి మేడం అన్నా 
కూడా మీరు వెళ్ళండి అని పంపేసి మా పెదమ్మ ను తలుచుకుంటూ తిన్నాను . 

మొన్న సెప్టంబర్ 22 నాన్న మా నలుగురు పిల్లలను తీసుకుని వెళ్ళారు . 
విషయం పెదమ్మ మంచం లో పడిపోయింది . చూసాను . ఏమి మాట్లాడాలి . 
అందరు వెళ్ళినాక వెళ్లి కూర్చున్నాను .ఎలా చనిపోతామో అని భయంగా 
ఉందా ?అడిగాను . చిన్నగా తల ఊపింది . పెదమ్మకి  ,అమ్మకి పెళ్ళికి 
ముందే చాలా పెద్ద గురువు గారి దగ్గర అమ్మమ్మ మంత్రం బోధ చేయించింది . 
అంటే ఎన్ని ఏళ్ళు నుండి ఈ మార్గం లో ఉన్నారు వాళ్ళు .  
మాకు ఉహ తెలిసినప్పటి నుండి వాళ్ళ దగ్గర మేమే విన్నాము
 తత్వాలు ,బోధలు .... వాళ్లకు మేము ఏమి చెప్పాలి ?

''మంచి వారు మన సద్గురు మూర్తి మర్మము తెల్పినారే 
సంచితములు విడగొట్టి వైచి వగ దెంచి వేసినారే 

తారక చైతన్యమును కనుటకు దారి చూడు మనెనే 
చూరు కింద ఆ కాకి చందమున చూపు చూడమనెనే 

సమ్మతముగా సద్గురు పాదమ్ములు నమ్మి కొల్వుమనెనే 
బ్రహ్మ కల్పములు మారిన నీకిక జన్మము లేదననే ''

ఈ పాట గుర్తుకు వచ్చింది . 
''మీరు గురు బిడ్డలు . ఆయనే మిమ్ములను తీసుకొని వెళుతాడు . 
భయం లేదు . కర్మ తోలగాలంటే మంత్రం జపం చేసుకో . ''
అని చెప్పే పైకి వెళ్ళే దారి మొత్తం గుర్తు చేసాను . 
ఆమె మనసు కొంత నెమ్మది అయినట్లు అనిపించింది . 
వచ్చేసాము . 
మూడు రోజులకు ఫోన్ . ఆమె ఇక లేదు . 

కాని నేను వచ్చిన పక్క రోజు 
 '' శశిఎంత బాగాచెప్పింది ''అని చెప్పి ఆనంద పడిన విషయం 
మా వనజక్క చెప్పినపుడు ,మా చిలక పలుకులకే మురిసిపోయే 
ఇలాంటి తల్లులను ఇచ్చినందుకు 
ఆ దేవునికి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకున్నాను . 
పిల్లల తెలివి తేటలకే కాదు వారి అల్లరికి , మొండికి ,కోపానికి 
విసిగించినడానికి పొంగిపోయే ఇలాంటివాళ్ళ ను మన జన్మలో 
కలిగి ఉన్నందుకు ఎంత అదృష్టం . అయినా ఇది ఇప్పుడు చరిత్ర . 
తరువాత ఎవరికి గుర్తు ఉంటుందో చెప్పలేము . 
మా పెదమ్మ గారి ఆత్మకు శాంతి కలగాలి అని కోరుకుంటూ ఆవిడకే అంకితం . 
                                @@@@@@@@@@@@ 

Wednesday 9 October 2013

లాంతరు చెండు (పార్ట్ 3)

         లాంతరు చెండు  (పార్ట్ 3).... (యెర్ర అరుగుల కధలు సీరీస్ )

(part 2 link ikkada )

(part 1 link ikkada )

అందరు ఆడవాళ్ళు వంట చేసుకొని పదకొండు కల్లా వచ్చేసారు
మళ్ళా మొగవాళ్ళు భోజనానికి వచ్చేసరికి కావాల్సిన చెండ్లు 
కుట్టి వెళితేనే మధ్యాహ్నం జడ వేయగలరు . 
పూల సరం అంటే రెండు పూలు అటొకటి ఇటొక పువ్వు  పెట్టి చేతివేళ్ళతో 
దారం తిప్పుతూ అల్లుతారు . మామూలుగా అమ్మేవి ఇవే . 
ఇవి ఎక్కడకు కావాలంటే అక్కడ వరకు తుంచుకోవచ్చు.   . 
కాని చెండ్లు అలా కాదు మనకు ఎంత పొడవు కావాలో ముందే 
చూసుకొని అందరు సరిపోతుందా అనుకోని సూదితో కుడుతారు . 
అట్టజడ అయితే బాధ లేదు . ఆకులు కావాల్సిన విధంగా కట్ చేసుకొని 
మల్లె పూలు గుచ్చిన ఈనె పుల్లలు అటు ఒకటి ఇటు ఒకటి ఉంచి 
మధ్య ఖాళీలో అడ్డంగా కొన్ని వరుసలు మల్లెలు ,కొన్ని వరుసలు 
కనకాంబరాలు , కొన్ని వరసలు ఆకు కుట్టేస్తారు . 
తరువాత కుచ్చుల జడపై ఉంచి అక్కడక్కడ సప్పోర్ట్ గా టాకాలు వేసేస్తారు . 

కాని పూలు కుచ్చుల జడపై ఉంచి కుట్టేటపుడే చాల రకాల చెండ్లు కావాలి . 
ముందు నెత్తి బిళ్ళ చిన్న జడతో నడినెత్తి మీద వేసి దాని చుట్టూ ఆకు చెండు 
దాని చుట్టూ కనకంబరాల చెండు  దాని చుట్టూ మల్లెల చెండు మూడు 
వరసలు పెడుతారు . జడ మీద అన్ని పూలు కుట్టేస్తారు . 
 ఇప్పుడు పైన నెత్తి బిళ్ళకి జడకి మధ్య ఖాళీ ఏర్పడుతుంది . 
అదిగో దాని కోసం కుడతారు లాంతరు చెండు . 
అది ఎంత చక్కగా కుడితే జడకు అంత అందం . 
అందుకే బాగా కుట్ట గలిగిన  వాళ్ళే  ఆ పని చేస్తారు . 

మామూలు మల్లెల చెండు  కి సూదికి మూడు 
మల్లెలు పక్క పక్కన వచ్చేట్లు కుడుతారు . 
అంటే ఒక వైపు పూలు ఒక వైపు పూల కాడలు 
కనిపిస్తాయి . అది తల పైన పెట్టేస్తారు . 
తొడిమలు బయటకు కనపడకుండా . 
లాంతరు చెండుకు మాత్రం దారం చుట్టూ 
మొగ్గలు వచ్చేట్లు సూదికి కుడుతారు . 
అంటే మీకు ఎక్కడ చూసినా పూలే . 
తొడిమలు కనపడవు . 
చాల అందంగా ఉంటుంది . 

పెదమ్మ కూడా వంట చేసుకొని వచ్చింది . ఒకరు ఈనె పుల్లలకి పూలు 
గుచ్చితే ,ఒకరు మల్లెలు చెండ్లు ,ఒకరు కనకాంబరాలు కాలి పట్టీ ... 
వేళ్ళు నైపుణ్యంగా మెలికలు తిరుగుతూ ఉన్నా మాటల దారి 
మాటలదే . నేను చూస్తూ పూలు అందిస్తూ వాళ్ళు తెమ్మన్నవి తెస్తూ 
తెగ తిరిగేస్తున్నాను .
 మామూలుగా అసలు పని చేయను . 
కాని జడ మీద ఇంట్రెస్ట్ . 
పెద్ద అయినాక మా చెల్లికి మొగిలి పూలు ,
ముత్యాలు ఎన్నో జడలు వేసాను . 
ఎందరు పెళ్లి కూతుర్లకు వెసానో . 

పెదమ్మ అంటూ ఉంది
 ''చిన్నమ్మాయి జడ మధ్యలో చిన్న బొమ్మలు పెడదాము '' 
''అలాగే అక్క . ఎవరి ఇంట్లో ఉన్నాయి చెప్పు .తెప్పిద్దాము ''
''ఆ పక్క వాళ్ళు మొన్న సంపంగి పూలతో జడ వేసారు కాని భలే బరువుగా 
ఉంది . పిల్లలు మోయలేరు '' 
''ఏమి లంగా వేసుకుంటావు . ఏమి దండ వేసుకుంటావు '' మురిపెంగా 
అడిగింది పెదమ్మ నన్ను ....
 కళ్ళు ఆర్పకుండా పూలు కుట్టే వైపే చూస్తూ ఉంటె . 

''ఒయ్ శశి జడ అంటే తమాషానా ... కదిలితే సూదితో గుచ్చుతాము తెలుసా ?''
అంది సులోచన అక్క . ఇంకా శైల అక్క సులోచన ఆత్త కూతురు సుజాతక్క అందరు 
కుట్టినవి జాగ్రత్త్తగా తడి బట్టలో చుట్టిపెడుతున్నారు వాడిపోకుండా . 

''ఇక పదండి అందరు అన్నం తిందురు కాని '' చెప్పింది పెదమ్మ . 

కావలి లో ట్రంక్ రోడ్ ఇటు వైపు అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇల్లు అయితే 
రోడ్ కి ఆ వైపు పది ఇళ్ళు తరువాత రామాలయం ,కొంచెం పక్కగా 
పోలీస్ స్టేషన్ ఉంటుంది . దాని పక్కన పెదమ్మ వాళ్ళ ఇల్లు . తొమ్మిది 
మంది పిల్లలం ఆడుకుంటూ అన్నం సమయానికి ఎక్కడ ఉంటామో 
తెలీదు  . అందుకని అమ్మమ్మ ,పెదమ్మ ఇద్దరు ఎక్కువగా వండి పెట్టేవారు . 
పిల్లలకు ఎక్కడ ఆకలి అవుతుందో అని . 

ఇందరికి అమ్మ అయినా ,పెదమ్మ అయినా చేతి ముద్దలు కలిపి పెడుతారు . 
మేము అందరం కబుర్లు ,కధలు చెపుతూ ఉంటె ఊ కొడుతూ తింటాము . 
అమ్మ పెద్ద ముద్దలు పెడుతుంది . అంటే మేము ఒక్క ముద్ద తినేలోపు 
అందరికి తలా ఒక ముద్ద పెట్టొచ్చు . కాని పెదమ్మ అలా కాదు చిన్ని చిన్ని ముద్దలు 
సరిగ్గా ఒక్క సారి నోరు పట్టే అంత ముద్దలు ,ఒక్క సారి నోట్లో పెట్టుకుంటే 
చేయి ఖాళి . అందుకు పెదమ్మ స్పీడ్ గా పెట్టేది చేయి ఎండిపోతుంది అని . 

తింటూ ఉంటాము ,నవ్వుకుంటూ ఉంటాము . కాని పెదనాన్న వస్తే గప్ చిప్ . 
తినేటపుడు   పొర పోతుంది అంటారు . 
ఏమి అరవరు .అసలు  అరిచి ఎవరు చెప్పరు . 
ప్రేమగా చెపుతారు కాని మాట వినాల్సిందే . 

భోజనం అయిపోగానే సులోచన అత్త వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి పోయాము . 
సవరం ,కుచ్చులు ,నెత్తి బిళ్ళ తీసుకొని దువ్వెన పట్టుకొని కూర్చొని ఉంది . 
నేను .... పరిగెత్తుకొని వెళ్లి కూర్చోపోయాను . 
''జడ నీకు లేదు . రాణి నువ్వు రామ్మా '' అక్కని పిలిచి కూర్చో పెట్టుకొని 
దువ్వసాగింది . 

నాకు పూల జడ లేదా ?ఒక్క సారి ఏమి అర్ధం కాక రోషం ,కళ్ళలో నీళ్ళు . 
అసలు నేను నిన్నటి నుండి ఎంత ఆశగా ఉంటె నాకు ఎందుకు లేదు . 
నిరసన తెలపాలి అంటే నాకు ఉండే ఒకే ఆయుధం ... 
దభీమని కింద నేల మీద పడుకోని  వాఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆ ..... కాళ్ళు 
చేతులు విదిలిస్తూ ''నాకు పూల జడ కావాలి '' 
అందరు ఉలిక్కిపడ్డారు . 


                                                           (ఇంకా ఉంది )

Friday 4 October 2013

ఉదయపు తీపి

            ఉదయపు తీపి 

''ఉండేవి ఉంటూనే ఉంటాయి 
అంత మాత్రాన ..... 
పండగలు లేకుండా పోతాయా ?
పలకరింపులు బంద్ అయిపోతాయా ?
రాక పోకలు తెగిపోతాయా ?ఇచ్చి పుచ్చుకోవడం ఆగిపోతుందా ?
 ఒక నాటి సంస్కృతా ?ఒక నాటి సాంప్రదాయమా ?
ఒక నాటి ఆత్మీయతలా ?ఒక నాటి అనుబందాలా ?
ప్రాంతాల లెక్క కాదు .... అంతరంగం ముఖ్యం 
పరమాన్నాలు ఎన్ని రకాలు కాదు .... తియ్యదనమే ముఖ్యం 
కలిసి తీపిని పంచుకుందాము 
                             (కర్టసీ ఈ రోజు సాక్షి ఫ్యామిలీ మొదటి పేజ్ )

ఏ అమ్మ కన్న బిడ్డ వ్రాశాడో ..... ఆ అమ్మ కడుపు చల్లగుండాలి . 
అసలు ఎందుకో చదవగానే మనస్సులో ఏదో తృప్తి ,ఆనందం . 

అరవై రోజుల నుండి ఈ సెగల పోగల మధ్య ఉక్కిరి బిక్కిరి అయిపోతున్నాను . 
వాళ్ళు గెలిచారు అంటారు . వీళ్ళు ఓడారు అంటారు . 
అక్కడ నుండి ఎగతాళి ..... ఇక్కడ నుండి ఆవేశాలు 
స్ట్రైక్ లో ఉండే వాళ్ళే గర్వంగా ఉన్నారు .... 
రాని  వాల్ల్లె దొంగ చాటుగా గుబులు పడుతూ తిరుగుతున్నారు . 
ఇన్నిటి మధ్య నా లాంటి వాళ్ళు ''అయ్యో మొన్నటి దాక అందరం 
కలిసి మెలిసి ఉంటిమే ,ఈ రోజు మన అనుకున్న వాళ్ళనే శాపనార్ధాలు 
ఎలా పెడతాము ''అని బాధ . రగిలిన్చేవాల్లకు ఏమి లాభమో .... 
మనకు ఏమి నష్టమో .... అన్న దమ్ములు మరీ ఇక మొహాలు కూడా చూసుకోరా 
అనేంత దిగులు . 

ఇదిగో ఇలాంటప్పుడు ఈ మాటల జల్లు .... జీవితం పై ఆశను చిగురిస్తూ . 

''వాక్యం రసాత్మకం కావ్యం 
క్షణం రసాత్మకం జీవితం ''
చాలు నాలుగు అక్షరాలతో కడుపు నిండిపోయింది . 
నా లాంటి తలలు ఉద్యమాల కోసం ఏమి చేయక్కర్లేదు . 
ఇలాంటి పిల్లలను పది మందిని దేశానికి ఇస్తే విశ్వమానవ 
సౌబ్రాత్వుత్వం వైపు మానవాళి అదే నడుస్తుంది . 

ఏమివ్వగలం ఇలాంటి వాళ్లకు బదులుగా 
''చిన్న పిల్లలు అయితే పటిక బెల్లమో ,ఆయస్కాంతమో ,గోలీలో 
ఇస్తాము . మనంత పెద్ద అయిన వాళ్లకు ఏమి ఇవ్వాలి ..... 
చల్లగుండు అనే దీవెన తప్ప '' 

''నీ తల్లి మోసేది నవ మాసాలేరా ఈ తల్లి మోయాలి కడ వరకురా 
..... ఈ ఋణం ఏ రూపానా తీరెదిరా ''