గాయానికి చిగుళ్ళు?

నాకు బాధగా ఉంది మానవతకు అయిన గాయాన్ని 
మళ్ళి మళ్ళి తడమాలంటే ........
నాకు సిగ్గుగాఉంది విషపు ముళ్ళ గాట్లని నగ్నంగా  
మళ్ళి మళ్ళి చూపాలంటే...........
ఏదో ఒక అక్షరం మళ్ళీ మళ్ళీ నా హృదయాన్ని చిదుముతూనే  ఉంది 
బాధ లావాలా స్రవిస్తూనే ఉంది....
గాయాన్నిమళ్ళి మళ్ళి  పచ్చిగా చేస్తూ....

ఈ రోజు చదివాను ....
మళ్ళా గాయాన్ని కెలుకుతూ నాలుగు మాటలు 
ప్చ్....మనం ఇంతే 

మనకు సాంకేతికత కావాలి..శిక్షణ లేకుండా 
డిగ్రీలు కావాలి....నేర్చుకోకుండా 
ధనం కావాలి...వివేకం లేకుండా 
సౌఖ్యం కావాలి.... విచక్షణ లేకుండా 
మతం కావాలి..నిబద్దత లేకుండా 
ఈ రోజుకి బతుకుదామనుకుంటాం ...
రేపన్నది లేకుండా...
ఏది విత్తితే అదే పంట అవుతుందని మర్చిపోతూ 

హ్మ్..మనం ఇంతే....మనం ఇంతే ....ఇంతేనా?


ఎదలోపల ఏదో రాగాన్ని వింటూ తుళ్ళి పడుతుంటాను
అక్షరాలకు ఊహలరెక్కలు తొడిగి దిగంతాల వరకు ఎగురుతుంటాను 
కలల నీటిలో ఎగిరిపడే చేపలా నవ్వుతుంటాను

అదిగో ఉన్నట్లుంది వినిపిస్తుంది ఒక్క ఆక్రందన ...
ఏ పశువు కాలి గిట్టల క్రింద నలిగిన పసి మొగ్గదో 
కట్నపు కోరల్లో బలి అయిన విషాదానిదో 
అనుమానాగ్ని కీలల్లో కాలుతున్న హృదయానిదో 
ఆసిడ్ దాడులు ఎదుర్కున్న అందానిదో....
వివక్షల్లో నలిగిపోయిందో 
కామెంట్లతో కుంగిపోయిన మనసుదో 
అక్రమ సంబంధాలకు అకారణంగా బలి అయిందో 
తప్పు లేకుండానే అపరాధభావనతో నలిగిన పసి మనస్సుదో 
ఏదో ఒక మూలుగు....శక్తి విహీనమై 
సహాయం కోసం ఎదురు చూస్తూ 
మళ్ళి మళ్ళి హృదయపు గాయాపు పచ్చిని తిరగబెడుతూనే ఉన్నాయి 
చీము నెత్తురు కన్నీళ్ళుగా మారి  రాలుతూనే ఉన్నాయి...

రోషపు పిడికిళ్ళు బిగించాలని ఉంది 
మీకేమి హక్కు మా మీద  అని చెంపలు పగలగొట్టాలని ఉంది 
జుట్టు పట్టుకొని నది వీధిలోకి లాగాలని ఉంది
తప్పు లేకున్న వేలెత్తి చూపిస్తున్న చేతులను విరిచేయ్యాలని ఉంది...

బయటకు కదలాలి అనుకున్నపుడే తెలుస్తాయి కాళ్ళకు కట్టిన సంకెళ్ళు 
మాటలు రాల్చాలి అనుకున్నప్పుడు తెలుస్తాయి కలానికి ఉన్న హద్దులు 
హద్దులు చీల్చుకొని సూర్య కిరణం లా మారి 
ఇంకొక వైపు ఇంద్రధనుస్సుని విరియించాలి అని ఉంది  
నీకెందుకు అంటే ........
వెధవ హృదయం ఇంకా జీవపు ఊపిరి పీలుస్తున్నందుకు కాబోలు 

(ఒక ఆంగ్ల కవిత స్వేచ్చానువాదం పూడూరి.రాజిరెడ్డి గారి ది,లింక్ )