లాంతరు చెండు (2 part)

         లాంతరు చెండు (2 part) (yerra arugulu series)             

(lantharu chendu part 1 link )

ఉదయపు ఎండ ఇంకా పెరట్లో పరుచుకోక ఎండాకాలపు 

చిరు చల్లని గాలి హాయిగా బాదం చెట్టు పై నుండి వీస్తూ 

పలకరిస్తూ ఉంది పెరట్లోకి వచ్చిన వాళ్ళు అందరిని . 

ఎంత పెద్ద పెరడు ఇప్పటి వాళ్ళు అయితే ఒక ఇల్లు కట్టేస్తారు

ఏమో దానిలో .

 ''అమ్మమ్మా ఈ రోజు మాకు పూల జడ వేస్తారు 

తెలుసా?'' నిద్ర మత్తు వదలని కళ్ళతో రోలు పై కూర్చుని 

బావి పక్కన పెంకుపంచ లో కూర్చొని ఉన్న అమ్మమ్మకు 

గొప్పగా చెప్పాను . 

మా అమ్మమ్మకు తెలీకుండా జరిగే విషయాలా 

ఇవి ...... కాని మనుమరాలు మాటల్లోని మురిపెం ఆమెకు 

బోలెడు సంతోషం . 

''అలాగే లేవే తల్లి . మావయ్య లేవగానే మల్లె మొగ్గలకు పంపిస్తాను 

ముందు ఆ రోలు దిగు . రోలు పై కూర్చొని తుమ్ముతావో ఏమో ''

''నేను దిగను ''ఎందుకో నాకు నచ్చక పోతే ఎవరు చెప్పినా 

చెయ్యను అంత మొండి . 

''దిగవె తల్లి . మళ్ళీ తుమ్మావే  అనుకో ఆ రోలు మెడలో కట్టి 

తిప్పుతారు ''

''ఎందుకు ?ఎవరికైనా చేసారా ?ఎప్పుడు చేసారు ?''

''నా వల్ల  కాదే తల్లి నీకు చెప్పడం . మీరు పోయి కనకాంబరం 

మరువం తెచ్చుకోరా ?మళ్ళీ ఎండ వచ్చేస్తుంది . పళ్ళు 

తోముకొని వెళ్ళు "

''సరే పండ్ల పొడి ఇవ్వు '' ఇచ్చింది . 

అదేమీ తియ్యగా ఉండదు . కుంకుమ బరిణ  అంత డబ్బాలో 

ఉంటుంది కొంచెం పసుపు పచ్చగా ..... కారం . పేస్ట్ తింటాము 

అని ఇది ఇస్తారు . మా నాయన  దగ్గర మాత్రం కోల్గేట్ పేస్ట్ . 

ఎడమ చేతిలో కొంచెం వేసుకొని గబా గబా కుడి వైపు గోడ ఎక్కి 

కూర్చున్నాను . ఆ గోడకి అవతల వైపు బాదం చెట్టు . కాని సగం 

మా వైపే ఉంటుంది . మళ్ళా గోడ మీద నడుస్తూ పళ్ళు 

తోముకుంటున్నాను . 

''పళ్ళు తోమేటపుడు అలా నడవకూడదు  తల్లి .

ఒక దగ్గర కూర్చో '' 

''నడిస్తే ఏమి అవుతుంది ?నేను నడుస్తాను అంతే ''

''నడిస్తే పాపం అంట . అడుక్కి ఒక్క గుడి కట్టిస్తే పాపం 

పోతుంది అంట ''

చెప్పింది అమ్మమ్మ ఓపిగ్గా ఒక వైపు పని 

చూసుకుంటూ . 

బాబోయ్ అన్ని గుళ్ళే ..... ఎందుకు వచ్చిన బాధ గోడ మీద నుండి 

దూకాను .ధభీమని శబ్దం . 

అమ్మ పరిగెత్తుకొని వచ్చింది . 

''దూకవాకే శశి . నువ్వు ఏమైనా మగ పిల్లవాడివా ?

చెయ్యో కాలో విరిగితే పెళ్లి కూడా చేసుకోరు '' 

మగ పిల్లవాడు అయితే ఏమిటి పెద్ద  . ప్రతి ఒక్కటి అది 

చెయ్యొద్దు ,ఇది చెయ్యొద్దు ,అది పాపం ఇది నేరం . 

'' వనజక్క నువ్వు అనసూయ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి కనకాంబరం 

పూలు  కోసుకొని రండి . పూల జడ కి కావోద్దా ?''

చిన్న పోయిన మొహం చూసి అమ్మ బుజ్జగించింది . 

అమ్మమ్మ మావయ్య ని పిలిచి

 ''సుబ్రహ్మణ్యం నువ్వు తూముల దగ్గరకు పోయి 

మూడు లీటర్లు మల్లె మొగ్గలు తీసుకుని రాయ్య . 

పెద్ధక్కకు చెప్పు తొందరగా వంట చేసుకుని రమ్మను . 

వచ్చేటపుడు ఆకు (మరువం )కోసుకొని రమ్మను . పెద్ద జడ 

కదా చాలా కావాలి ''

''అలాగే లేమ్మా . పది గంటలకు పూజ చేసుకొని వెళతాను ''

బావి దగ్గరకు పోయాడు స్నానానికి . మావయ్యకు అప్పటికి 

అప్పుడు చేదుకొని బకెట్ తో పైన పోసుకొని స్నానం చేయడం ఇష్టం . 

''తొందరగా వెళ్ళు ''

పూజ గది లోకి పోయాడు అంటే అది ఒక పెద్ద పని .

 ఒక గోడ అంతా దేవుని ఫోటోలు .

 ''వీర బ్రహ్మేంద్ర స్వామీ ,ఈశ్వరమ్మ ''మిగిలిన 

దేవుళ్ళు ..... రెండు ఫోటోలు భలే ఉండేవి . చూసుకొనే అద్దం మీద

దేవుడి ఫోటో కత్తిరించి అతికించినట్లు .... ఒక దానిపై గోపిక మీద 

కృష్ణుడు హోలీ రంగు పిచ్చికారి చేస్తున్నట్లు ,ఇంకో దానిలో 

పాండురంగడు నడుము పై చేతులు ఉంచి నిలుచుకున్నట్లు . 

ఇవి కాక కింద పీట  మీద ఒక  గుండ్రటి యంత్ర రేకు ,దాని ముందు 

చిన్ని వెండి గొడుగు కింద శంకు ,చక్రాలు . ఈ యంత్రానికి రోజు 

కుంకుమ పూజ చేస్తాడు మావయ్య . మా అమ్మమ్మ కు పిల్లలు 

పుట్టక పోతే పెంచల కోన లో ఒక అవ్వ (యోగిని )ఇచ్చింది అవి . 

ఎన్నో ఏళ్ళుగా అవి పూజ చేస్తూనే ఉంటారు . వీటన్నింటికి పూలు 

పెట్టి పూజ చేసి ఇంకా ఒక గంటకు పైన ధ్యానం చేసి కాని పూజ గది 

నుండి ఇవతలికి రాడు . అప్పటి వరకు ఎంత పని వచ్చినా 

ఎవరం గది తలుపు తీయము . ఇక ఈ రోజు తొందరగా పూజ 

చేసి పూలకు వెళ్ళాలి . 

కావలి లో తూముల దగ్గర వరవ కట్ల మీద పూలు అమ్ముతారు . 

తొందరగా వెళితే రాగానే మొగ్గలు మనకు ఇస్తారు . లేకుంటే 

కర్ర తో మొగ్గలపై మెల్లగా కొడతారు విచ్చుకోవాలి అని . అలా 

కొడితే మనం ఈనె పుల్లలకు గుచ్చితే సరిగా నిలబడవు పూలు . 

జడ నుండి రాలిపోతాయి . 

అందరికి పనులు పంచేశారు .

 నేను వనజ  అక్క

(ఏదో వ్రాస్తున్నాను కాని ఏ రోజు అక్క అనను . 

మా పెదమ్మకి కిషోర్ అన్న పుట్టిన 

తరువాత మా అమ్మకి పెళ్లి అయింది . తరువాత మా పెదమ్మకి 

ఇద్దరు అమ్మాయిలు మళ్ళా అబ్బాయి మళ్ళా అమ్మాయి . 

మా అమ్మకు అంతే . కాకుంటే ఒకటో రెండేళ్ళు  తేడా . అందుకు 

ఎవరి వయసుతో వాళ్ళు ఫ్రెండ్స్ . అక్క అనేది లేదు .ఏమి లేదు )

ఇద్దరం అనసూయ వాళ్ళ ఇంటికి బయలుదేరాము .

 అక్కడ మేమే పూలు కోసుకోవాలి . వాళ్ళు లెక్క పెట్టి డబ్బులు తీసుకుంటారు . 

వంద ఇరవై పైసలు . తెలిసిన వాళ్ళం అయితే డబ్బులు తగ్గించరు కాని 

కొన్ని పూలు అదనంగా ఇస్తారు . లేకుంటే కొంచెం సన్నటి కాడలు 

కల పూలు డిల్లీ కనకాంబరాలు (?)అంటారు అవి పెద్దగా బాగుండవు . 

కాడలు బలహీనం కాబట్టి చెండు కు కుట్టలేము అవి కొన్ని ఊరకనే 

ఇస్తారు .

 ఏమిటో పిచ్చి కాలం . ఆడపిల్లలు ఒంటరిగా బంగారు 

కమ్మలు ,దండలు వేసుకొని వెళ్ళినా  పెద్ద భయం లేదు . 

మేము పది నిమిషాలు పైనే నడిచి రైలు కట్ట దగ్గరకు వెళ్ళాలి . 

ఒక్కో సారి పూలు కోస్తుంటే గూడ్స్ వెళుతూ ఉంటాయి . 

''కూ చిక్ చిక్ '' అంటూ పాములాగా అన్ని పెట్టెలు వెంట వేసుకొని 

వెళుతూ ఉంటె పూలు కోయడం ఆపేసి అపురూపంగా చూస్తూ ఉండేదాన్ని 

మా ఊరికి ట్రైన్ రూట్ లేదు (ఇప్పుడూ లేదు )అందుకు మాకు 

రైలు చూడటమంటే సంతోషం . ఒక్కో సారి టాటా  లు చెప్పేవాళ్ళం . 

మాకు ఉహ తెలిసినాక మా నాయన మాకు తీర్చిన గొప్ప కోరిక 

గూడూరు లో మా పిల్లలు అందరిని రైలు ఎక్కించి కావలి తీసుకొని 

రావడం . రైలు కిటికీ దగ్గర కూర్చొని వెనక్కి పరిగెడుతున్న పట్టాలు 

చూస్తుంటే మా నాయన అందరికంటే మంచి నాయన అనిపించాడు . 

గబగబా పూలు కోసుకొని వెళ్ళిపోయాము . మల్లె పూలు వచ్చేసాయి . 

ఆకు కూడా వచ్చింది . ఆడవాళ్ళు ఒక దగ్గరకు చేరి మొదలు పెట్టారు . 

అన్నీ రెడీగా కుట్టుకొని మధ్యాహ్నం పిల్లలకు జడవేసి దాని పై కుడుతారు. 

                                                     (ఇంకా ఉంది )