ఉదయపు తీపి

            ఉదయపు తీపి 

''ఉండేవి ఉంటూనే ఉంటాయి 

అంత మాత్రాన ..... 

పండగలు లేకుండా పోతాయా ?

పలకరింపులు బంద్ అయిపోతాయా ?

రాక పోకలు తెగిపోతాయా ?ఇచ్చి పుచ్చుకోవడం ఆగిపోతుందా ?

 ఒక నాటి సంస్కృతా ?ఒక నాటి సాంప్రదాయమా ?

ఒక నాటి ఆత్మీయతలా ?ఒక నాటి అనుబందాలా ?

ప్రాంతాల లెక్క కాదు .... అంతరంగం ముఖ్యం 

పరమాన్నాలు ఎన్ని రకాలు కాదు .... తియ్యదనమే ముఖ్యం 

కలిసి తీపిని పంచుకుందాము 

                             (కర్టసీ ఈ రోజు సాక్షి ఫ్యామిలీ మొదటి పేజ్ )

ఏ అమ్మ కన్న బిడ్డ వ్రాశాడో ..... ఆ అమ్మ కడుపు చల్లగుండాలి . 

అసలు ఎందుకో చదవగానే మనస్సులో ఏదో తృప్తి ,ఆనందం . 

అరవై రోజుల నుండి ఈ సెగల పోగల మధ్య ఉక్కిరి బిక్కిరి అయిపోతున్నాను . 

వాళ్ళు గెలిచారు అంటారు . వీళ్ళు ఓడారు అంటారు . 

అక్కడ నుండి ఎగతాళి ..... ఇక్కడ నుండి ఆవేశాలు 

స్ట్రైక్ లో ఉండే వాళ్ళే గర్వంగా ఉన్నారు .... 

రాని  వాల్ల్లె దొంగ చాటుగా గుబులు పడుతూ తిరుగుతున్నారు . 

ఇన్నిటి మధ్య నా లాంటి వాళ్ళు ''అయ్యో మొన్నటి దాక అందరం 

కలిసి మెలిసి ఉంటిమే ,ఈ రోజు మన అనుకున్న వాళ్ళనే శాపనార్ధాలు 

ఎలా పెడతాము ''అని బాధ . రగిలిన్చేవాల్లకు ఏమి లాభమో .... 

మనకు ఏమి నష్టమో .... అన్న దమ్ములు మరీ ఇక మొహాలు కూడా చూసుకోరా 

అనేంత దిగులు . 

ఇదిగో ఇలాంటప్పుడు ఈ మాటల జల్లు .... జీవితం పై ఆశను చిగురిస్తూ . 

''వాక్యం రసాత్మకం కావ్యం 

క్షణం రసాత్మకం జీవితం ''

చాలు నాలుగు అక్షరాలతో కడుపు నిండిపోయింది . 

నా లాంటి తలలు ఉద్యమాల కోసం ఏమి చేయక్కర్లేదు . 

ఇలాంటి పిల్లలను పది మందిని దేశానికి ఇస్తే విశ్వమానవ 

సౌబ్రాత్వుత్వం వైపు మానవాళి అదే నడుస్తుంది . 

ఏమివ్వగలం ఇలాంటి వాళ్లకు బదులుగా 

''చిన్న పిల్లలు అయితే పటిక బెల్లమో ,ఆయస్కాంతమో ,గోలీలో 

ఇస్తాము . మనంత పెద్ద అయిన వాళ్లకు ఏమి ఇవ్వాలి ..... 

చల్లగుండు అనే దీవెన తప్ప '' 

''నీ తల్లి మోసేది నవ మాసాలేరా ఈ తల్లి మోయాలి కడ వరకురా 

..... ఈ ఋణం ఏ రూపానా తీరెదిరా '' 

(article link ikkada )