నాన్న వేలు పట్టుకొని...అయిపొయింది :)

నాన్న వేలు పట్టుకొని (4) (ఎర్ర అరుగుల కధలు )
(మూడో భాగం లింక్ )
(రెండో భాగానికి లింక్ )
(ఒకటో భాగానికి లింక్ )
అదిగో అరుగుల మీద అంతా కోలాహలం చిన్ని చిన్ని పిల్లలు
ఎగురుతూ ,దుముకుతూ ........చిత్రం ట్రంక్ రోడ్ పక్కన ఉన్నా
పిల్లలు అక్కడ ఆడుకుంటూ ఉన్నారు అని ఎవరూ భయపడటం లేదు.
అరుగులు వదిలి రోడ్ మీదకు పోలేరు అని ధైర్యం కాబోలు.

వచ్చే వాళ్ళు పోయే వాళ్ళు ,కాఫీ వాసన,పొయ్యి మీద ఉడికే ఆవిరులు
అంటా హడావడిగా.....గుమ్మానికి మామిడితోరణం కట్టి ఉంది
అక్కడ శుభాకార్యం జరుగుతున్నట్లు
చిత్రం లోపల మనుషులేమో ఆలోచనగా...హుషారు లేకుండా.

అదిగో మెల్లిగా సందడి మొదలు.
''చిన్నమ్మాయి మీ ఆయన వచ్చాడు''ఎవరిదో కేక.
అందరు సందడి గా బయటకు వెళ్లారు.హమ్మయ్య అందరి మొహాల్లో సంతోషం.
కాని ఏమి జరుగుద్దో అని సందిగ్దత.

''రా బావా''మావయ్య వెళ్లి బ్యాగ్ తీసుకున్నాడు.నాన్న మొహం కొంచెం
గంభీరంగానే .....''రండి అత్తమ్మ,రండి వదిన''అందరికీ  లోపలకు పిలుపులు.
మంచినీళ్ళు,కాఫీలు,మర్యాదలు.....
''ఓహ్ నాన్న వచ్చారంట....కాని నా దగ్గరకు
రాలేదే ,నేను మాత్రం ఎందుకు చూడాలి పెద్ద''
అమ్మ కొంగులో మొహం కప్పెసుకున్నాను.తల ఇటు తిప్పకుండా.
నాన్న రెండు మీటర్లు ఎదురుగా సోఫాలో కూర్చున్నారు.

జేజి నాయనకు నా మీద కోపం చూడటానికి  రాలేదు.
బాబాయి లు ఇద్దరు కూడా రాలేదు .
నాయనమ్మ  నలుగురు అత్తయ్యలు వచ్చారు.
మంచం దగ్గరకు వచ్చి''చూడవే నీ అత్తమ్మలం వచ్చాము''
నేను ఎందుకు చూస్తాను.నేను మా నాన్న కంటే జగ మొండి.గయ్యాళిరాక్షసి.
తల తిప్పను కూడా లేదు.
మా అమ్మ తిప్పపోఎసరికి ఒక్క సారి మొహం మాడ్చాను.
''వద్దులే వదినా''వెళ్లి కూర్చున్నారు.ఎవరు తాకరు.....
 ఎందుకంటె ఇంకా పుణ్యావచనం  కాలేదు కదా.తాకకూడదు.

''బాగా ఉన్నారయ్య''నాన్నను అమ్మమ్మ తలుపు చాటు నుండి పలకరించింది.
అమ్మమ్మ నాన్న ఎదురుగా ఎప్పటికీ రాదు.
ఏమైనా అవసరం అయితే అలానే అడుగుతుంది.
లేకుంటే మా చేత చెప్పి పంపిస్తుంది.
ఇంతలోకి స్వామీ పిలిచాడు పీటల మీద కూర్చోమని.
మా అమ్మ నన్ను ఒళ్లో వేసుకొని నాన్న పక్కన పీటల మీద కూర్చుంది.
అప్పుడప్పుడు తొంగి చూస్తూనే ఉన్నాను చూస్తాడు ఏమో అని....
ఊహు.....పో...ఏమిటి పెద్ద ...నాకేమైనా తెలుసా ఆడపిల్ల,మొగ పిల్లవాడు అని..
నేను కూడా  చూడను అని అమ్మ కొంగు కిందకి వెళ్ళిపోయాను.

''గంగేచ యమునేచ కృష్ణా గోదావరి...జలస్మిన్  సన్నిధం కురు''
లీలగా మంత్రాలు అగరొత్తుల పొగతో కలిసి....పూజ పూర్తీ అయింది.
నీళ్ళ లో మామిడాకులు ముంచి నాన్న మీద,అమ్మ మీద ,నా మీదా
చల్లారు....ఇంక ఎవరూ లేరా?
''ఏ రాణి ఎక్కడున్నావు?''
అప్పటి దాక మా నాన్న వచ్చింది చూడలేదు ఏమో అక్క బుజ్జి గౌను
వేసుకొని అక్కడకు వచ్చి నాన్న ని చూడగానే
''నాన్న''అని భుజాల మీద తూనీగా లాగ వాలి ఊగింది.
ఊగడం పడిపోతుందేమో అని రెండు చేతుల మీద
చేయి వేసి పట్టుకునాడు.''మొద్ద  పడిపోతావు''అక్క అరిచేతుల్లో
 ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.కొంచెం కోపం తగ్గింది.
నవ్వుతూ ఉన్నాడు అక్కను ఒళ్లో కూర్చోపెట్టుకొని ...
స్వామీ అక్క మీద కూడా నీళ్ళు చల్లాడు.
అక్క ఆపకుండా చెపుతూనే ఉంది.
''నాన్న మరేమో మనకు చిన్న చెల్లి దొరికింది,
బుజ్జి కాళ్ళు,చేతులు,ఇంత బుల్లి కళ్ళు....కుయి అని ఎలుత్తాది  తెలుసా?''

''ఎక్కడ దొరికింది అమ్మా ?''అడిగాడు నాన్న నవ్వుతూ.
''ఏమో నాన్న అమ్మ తెచ్చింది''కళ్ళు ఆర్పుతూ చెప్పింది.
''చూడు చూడు''నా తల మెలి తిప్పి చూపించబోయింది.
మా అమ్మ కెవ్వు....''ఏయ్...ఏయ్...అలా తల తిప్పకూడదు విరిగిపోతుంది''
మా నాన్న బిక్క మొహం వేసుకున్న అక్కను మళ్ళా ఒళ్లో
కూర్చోపెట్టుకొని సముదాయించాడు.

అమ్మా బారసాల జరగాలి అదిలించాడు స్వామీ.
పెద్ద పళ్ళెం లో బియ్యం పోసాడు.
మధ్యలో పసుపు గణపతిని చేసి పూజించాడు.
తరువాత నాన్నను అడిగి బంగారు ఉంగరం తీసుకున్నాడు.
''అయ్యా అమ్మాయి పేరు ఇందులో రాయండి''బియ్యం పళ్ళెం లో
చూపించాడు.అందరు ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూసుకున్నారు....
వసంతం లో శిశిరం వచ్చినట్లు....అందరు అమ్మాయి పుట్టిన బాధలో
ఉంటిరి,ఒక్కరు ఈ పిల్లకు పేరు పెట్టాలి అనే ఆలోచన లేదు.
దేవుడా..... పిల్లలు పుట్టక ముందే పేరు పెడుతూ ఉంటె
నాకు ఒక పేరు కూడా వీళ్ళు ఆలోచించలేదా?
అమ్మ పెడుతుంది లే  అని నాన్న నిర్లిప్తంగా,
ఆయన ఏమంటాడో అని అమ్మ.
మేమేమి చెప్పగలం అని అమ్మమ్మ వాళ్ళు.......

పాపం మా మేనత్తలకు బోలెడు జాలి వేసినట్లు ఉంది.
పాపం అదేమీ చేస్తుంది ఎంత ఆడపిల్ల అయినా పేరు పెట్టాలి కదా....
హమ్మయ్య నేను మనిషిని నాకు పేరు పెట్టాలి అనే ఆలోచన వచ్చింది అది చాలు....
చిన్న నవ్వు మేఘం నా పెదాలపై ఇంద్ర ధనుస్సులా మారి....
అమ్మ ''అదిగో పిల్ల  నిద్రలో నవ్వుతుంది నాకేమి పేరు పెడతారో అని''అంది
.....అందరు నాన్నతో సహా కుతూహలంగా చూసారు.
బుల్లి రోజా రంగు పెదాలపై నవ్వు  స్వచమైన నీట్లో మెరిసిన చిన్న అలలాగా
తళుక్కున మెరిసి వెళ్ళిపోయింది.ఇంకా నాన్న నన్ను ఎత్తుకొనే లేదు.
చూస్తాను ఈ బింకం ఎంత సేపో.

''స్వామీ ఏ అక్షరం రావాలి?''అడిగారు.
''గ'' ఏమున్నాయి ''గ '' తో పేర్లు కూసింత సేపు గందరగోళం గా మాటలు
బయటి ట్రంక్ రోడ్ ఇంట్లోకి వచ్చినట్లు....గలభా గలభా......
''గిరిజ''ఊహూ మా మూడో మేనత్త ది అదే పేరు.
మరేమిటి?''గంగ'' ఓహ్...అసలే ఇది ఇప్పటికే గయ్యాళి అని పేరు
తెచ్చుకుంది ..అందరు గయ్యాళిగంగమ్మ అంటారు వద్దు....
మరేమిటి?

ఏమిటో ఇది కొంపతీసి ...ఒసే...అని జీవితాంతం పిలిచేస్తారో ఏమిటో?
హమ్మయ్య మా అత్తమ్మలు అందరు వాదించుకొని ఒక పేరు
తేల్చారు.
'వదినా గ  తో వద్దు.రాగమ్మ వాళ్ళ ఇంట్లో పాప  పుడితే
శశి కళ అని పెట్టారు. మనకు ఆ పేరు ఎందుకు ఉండకూడదు.
మనం వాళ్ళ కంటే ఏమి తక్కువ?అదే పెట్టు''చెప్పేసారు.

అమ్మ నాన్న వైపు చూస్తె ఆయన ఏమి చెప్పలేదు.
(ఛా ఇంతా చేసి నాకు వేరెవరో పేరా?పోనీలే ఏదో ఒకటి ..
అసలు పేరు లేకుండా ఉండేదాని కంటే ఇదే బెటర్. ఈ పోనీలే ఏదో
ఒకటి అనే పదం ...ఇక జీవితం లో మొదలు,ఏమి చేస్తాము
ఆడ పిల్లని కదా.అందులో రెండో ఆడపిల్లని)

''బాబు ఆ పేరు చెవిలో మూడు సార్లు చెప్పండి''నాన్నకు
చెప్పాడు స్వామీ.
వంగాడు నాన్న ..
ఏమి చెపుతాడో అని నేను కొంచెం వంగాను.
చిన్నగా చెవి మీద వాలి...
వెచ్చని ఊపిరి తగులుతూ ఉంది...
''శశి కళ''మూడు సార్లు చెప్పాడు.
స్వామీ అక్షింతలు ఇచ్చాడు
నా మీద వేయమని.వేసాడు.
''ఎత్తుకో నాన్న,ఎంత సేపు''
విసుక్కునాను.చూస్తూ ఉన్నాడు.
అప్పుడు వచ్చి ఎత్తు కున్నారు  అత్తమ్మలు
''శశి కళ''అని పిలుస్తూ
''రాణి నీ చెల్లి పేరు శశి కళ''
అక్క కూడా నవ్వుతూ నా పక్కన నిల్చుంది.
నాన్న నవ్వుతూ చూస్తున్నారు లేచి సోఫాలో కూర్చొని.
మెల్లిగా తీసుకు వెళ్ళింది అమ్మ.
ఆయన అరిచేతిలోసరిగ్గా ఇమిడిపోయాను.

అబ్బో నాన్న అరిచేయి ఎంత పెద్దదో!


మా అమ్మ చెపుతూ ఉంటుంది.....
కత్తి తో నన్ను పొడవాలి అని వచ్చిన కసాయోడు కూడా
నన్ను చూస్తె కరుణతో కరిగిపోతాడు అంట.
ఇక మా నాన్న ఎంత....
తన రూపం చిన్న పాపగా మారి పలకరిస్తూ
చిన్ని కళ్ళు మూస్తూ తెరుస్తూ....తన చేతిలో వెచ్చగా .....
మెత్తగా,
అప్పుడే పుట్టిన పిల్లలు ''గుళ్ళో అయ్యవారు చేసిన చక్ర పొంగలి
అంత మెత్తగా ఉంటారంట''
ఇక ఆగలేక పోయాడు మా నాన్న.
చక్కగా వంగి చిన్నగా తీపి ముద్ర.
''అబ్బ గడ్డం గుచ్చుకుంటుంది''కుయ్యి అన్నాను.

ముళ్ళ తోలు కప్పుకున్న నాన్న లోపల దోరగా 
పండిన పనస తొనల ప్రేమ వాసన....
ఎంత బాగుందో.నాన్న నాకు భలే నచ్చేసావు.

ప్రేమగా మళ్ళా''కుయి''అని ఇంకో సారి పలకరించాను.
దూరంగా అమ్మమ్మ,అమ్మ కళ్ళలో నీళ్ళు నింపుకుంటూ...
''వీళ్ళు ఒకళ్ళు అన్నిటికీ ఏడుపే''''కుయి''అని
మరోసారి విసుక్కున్నాను.

అప్పుడు నన్ను మా నాన్న ఒళ్లో పండేసుకొని ఆయనకు ఇష్టం
అయినట్లుగా నా అరిచేతిలో తన  వేలు ఉంచి
బుజ్జి వేళ్ళు దూరంగా జరిపి
మల్లె పూవు అంత మెత్తగా ఉన్న అరిచేతిలో ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.
''బంగారు తల్లి''అంటూ.

నేను వదులుతానా ఏమిటి?
చటుక్కున ఆ వేలు పట్టేసుకున్నాను.

''వదలొద్దు నాన్న 
ఇలాగే పట్టుకో 
చెట్లు చూపించు 

చెమరింపులు చూపించు 
చైతన్యం చూపించు 
చెలిమిని చూపించు 
కలిమిని చూపించు 
లేమిని చూపించు 
మబ్బుని చూపించు 
మురిపం చూపించు 
మసకేసిన కళ్ళతో 
లోకం అంతా  చూపించు....
ఒట్టు నాన్న 
దాన్నంతా జయించి నీకు కానుకగా ఇచ్చేస్తాను''

హమ్మయ్య ఒక మనసుని జయించేసాను :)
ఏమిటి సాక్ష్యం కావాలా?

అప్పగింతలు అప్పుడు నా రెడు చేతులు  పాలలో అద్ది
అమ్మా నాన్న ఆయన చేతిలో అద్దేటపుడు....
ప్రేమ పొంగి చుక్కలుగా మారి పాలలో కలిసిపోయి
మా వారి అరిచేతులకు అంటిన కన్నీటి తడిని(*) అడగండి
చెపుతుంది నాన్నకు నేనంటే  ఎంత ప్రేమో''


నేనువదిలి వెళ్లాను అని నువ్వేమి బాధపడవాకు నాన్న
బెస్ట్ టీచర్ అవార్డ్ తెచ్చుకున్నా
వుమన్ఎంటర్ ప్రిన్యుర్  గా ఎన్నిక అయినా
ఏ అవార్డ్ లో అయినా ,రివార్డ్ లో అయినా
నా పేరు పక్కన నించొని మెరిసిపోతూనే ఉంది
సమాజం నాకు ఇవ్వని నీ ఇంటి పేరు
''తన్నీరు వాళ్ళ అమ్మాయా తమాషానా?అని మురిసిపోతూ ''

(*) బహుశా ఈ కధ ఎర్ర అరుగుల కధల  కు చివర కధ కావొచ్చు.
ఎందుకంటె నాకు పెళ్లి అయిపోయంది కదా.

ఒక్క కైమోడ్పు:

జీవితపు తునకే కధ అని
అమ్మ యాసలో  సాగితే
తువ్వాయి అమ్మ దగ్గర పాలు తాగినంత తృప్తి
కలుగుతుందని ....
తమ కధలతో నాకు స్పూర్తి
ఇచ్చిన నామిని గారికి,ఖదీర్ బాబు కి
నా ధన్యవాదాలు

(http://khadeerbabumd.blogspot.com link ikkada )