''ఏమండీ రేపు ఏదో ఉత్సవం ఉందని ఇంకో రెండురోజులు
ఉండమంటున్నారు అమ్మా నాన్న '' చెప్పింది ఫోన్ లో శ్వేత .
అవతలి నుండి ఒక్క క్షణం నిశ్శబ్దం .
తరువాత ''నీ ఇష్టం '' ఫోన్ కట్ .
హ్మ్ .... అంటే ఆయనకు ఇష్టం లేదు అన్న మాట .
మగవాళ్ళ మాటలకు అర్ధాలు వేరులే .
అయినా తానేమి ఊరికే అమ్మగారింటికి వచ్చిందా ?
పిల్లలు చదివేవి చిన్న క్లాస్ లు అయినా మామూలుగా ఇక్కడకి
రాలేము కదా ఈ వేసవి సెలవల్లో తప్ప . అయినా ఆయనను
వదిలి ఉండటం నాకు ఏమైనా సరదానా ?ఏదో అన్నదమ్ములకు
బట్టలు పెట్టి సారే ఇవ్వాలి అక్క చెల్లెళ్ళు అంటే వచ్చింది కాని !
ఎప్పుడూ అన్నదమ్ముల చేత సారే పెట్టించుకుంటాము .
వాళ్ళు ఎలాగు భగినీ హస్త బోజనానికి దీపావళి తరువాత వచ్చేది లేదు .
ఇలాగ అయినా వాళ్లకు బట్టలు పెట్టడం ఎంత బాగుంటుంది .
సారె అంటే ఏమిటి ?ఆత్మీయతల మార్పిడి . బాగుండాలి అనే
ఆకాంక్ష . నేనున్నాను అనే భరోసా . రక్త స్పర్శ .
ఏమి చెప్పినా ఈ మగవాళ్ళకు అర్ధం కాదు .
''అమ్మా ... అమ్మా ''అరుస్తూ వచ్చారు చిన్న పాపలు ఇద్దరు .
తల్లి మొహం చిన్న పోయిందని గమనించకుండా రెండు చేతులు
లాగుతూ ''మా కిద్దరికీ ఈ రోజు అమ్మమ్మ పూల జడలు వేయిస్తుందంట ''
ఇంత పొడుగు జడ .... చేతులు ఊపుతూ ,చూపిస్తూ హుషారుగా
ఎగురుతూ . ముద్దుగా ఎగురుతున్న బొమ్మలిద్దర్నీ చూసేసరికి
హుషారు వచ్చింది శ్వేతకి . దగ్గర తీసుకొని ముద్దులు పెట్టింది .
''అలాగేలే . కొత్త పట్టు పావడాలు వేస్తాను . ఫోటో తీయిస్తాను ''
''పిల్లలు రండి . తాటి ముంగాలు తెచ్చాను. ముంజెలు తిందురు .
శ్వేతా రామ్మా ,వాళ్లకి వలిచి పెడుదువు '' ప్రేమగా నాన్న పిలుపు
వినగానే ''హయ్య తాతయ్య ముంజెలు తెచ్చాదోచ్ ''ఎగురుతూ
వెళ్ళిపోయారు . ఆడపిల్లలు ఉండే ఇంటి అందమే వేరు గుమ్మానికి
బంతి పూల తోరణాలు వేలాడినట్లు ,సందెవేళ జాజిపూల
పరిమళాలు వీచినట్లు .... ఆ సందడే వేరు .
*********
బస్ నుండి దిగుతున్న పిల్లలను చూసేసరికి ఆనంద్ మొహం లో
కళ . ''డాడీ '' ఇద్దరు చుట్టేశారు వాళ్ళ నాన్నని . ఇద్దరు ఒకే రకం
గౌన్లు వేసుకొని ,హెయిర్ బాండ్ వేసుకొని ముచ్చటగా ఉండేసరికి
బస్ స్టాండ్ లో అందరు ఇటే చూసారు . వెనుకనే దిగుతుండే భార్య
చేతిలో బాగ్ తీసుకొని ముభావంగా ఉండిపోయాడు . కనీసం
చిరునవ్వు కూడా ఇవ్వని భర్తని చూసి నిరాశ పడింది .
ఇవేమీ తెలీని పిల్లలు ఆటోలో కూడా నాన్న భుజాలు వదలకుండా ఊగుతూ
బోలెడు కబుర్లు చెపుతూ ఉంటే అన్య మనస్కంగా ఊ కొడుతూ
ఉన్నాడు .
కోపం నా మీద కదా పిల్లలు ఏమి చేసారు అనుకుంటూ ఇంట్లోకి
వెళ్లి వంట లో మునిగిపోయింది . పిల్లలకు స్నానాలు చేయించి
అన్నం తినిపించి నిద్రపుచ్చి వచ్చినా ,ఆనంద్ భోజనానికి
రాకుండా టి . వి చూస్తూనే ఉన్నాడు .
''భోజనానికి రండి '' తప్పని సరి అన్నట్లు వెళ్లి కూర్చున్నాడు .
పప్పు పచ్చడి తన ప్లేట్ లో వడ్డించుకొని తనకి వడ్డించ పోయేసరికి
వద్దు అని వారించాడు .
గబుక్కున ప్లేట్ లో అన్నం పెట్టుకొని పెరుగు వేసుకున్నాడు .
''ఏమిటి ఈ పని ?ఇవన్నీ తినకుండా ''కూరలు చూపించింది .
''వద్దులే ఇలాగే అలవాటు అయిపోయింది . నువ్వు సుఖంగా
ఉంటె చాలు కదా ? నువ్వే తిను ?'' కటినంగా అన్నాడు .
''పదేళ్ళు అయింది మన పెళ్లి అయి . ఎప్పుడైనా ఇలాగ
చేసానా ? అమ్మా వాళ్ళు నోరు తెరిచి అడిగితే ఎలా కాదనగలను .
అక్కడ నేను మాత్రం అన్నానికి ఎంత ఇబ్బంది పడుతున్నారో
అని బాధ పడ్డానో తెలుసా ?'' విసురుగా కంచం దగ్గర నుండి
లేచి వెళ్లి పిల్లల దగ్గర పడుకుంది . మెల్లిగా వెక్కుతున్న చప్పుడు .
అరే బాధ పెట్టానే అనుకున్నాడు మనస్సులో . భార్య కంటి తడి
చూసి మనసు గిల గిలా కొట్టుకుంది . తన సంగతి తెలిసి
కూడా ఇలా ఎలా అనేసాడు ? అయినా తన బాధ తెలుసుకోవద్దా ?
అసలు వాళ్ళు లేని ఇల్లు ఎంత విసుగ్గా ఉంటుంది ?అసలు ఇంటికి
కూడా రాబుద్ది కాదు . తనను నవ్వించినా పర్వాలేదు , ఏడిపించినా
పర్వాలేదు , కూరలో కరివేపాకంత తీసేసినా పర్వాలేదు ...
తను లేకుండా గది గోడలు పట్టుకొని వేలాడే ఆ దిగులు కంటే
నాన్సెన్స్ అయినా పర్లేదు తన మాటలు చాలు . తన ఉనికి చాలు .
ఎలాగైనా ఓదార్చాలి . ఈ క్షమాపణలు అవీ రావే . అయినా
నేర్చుకోవాలి తప్పదు . పెళ్లి కాక ముందు ఏమి తెలుసనీ ...
అన్నీ నేర్చున్నట్లే ఇదీనూ . వెళ్లి శ్వేత పక్కనే పడుకున్నాడు .
అటు తిరిగి ఉంది . ఇన్ని రోజుల తరువాత హ్యాపీ గా ఉండకుండా
ఈ సిచ్యుయేషన్ ఏమిటి ?మనసులోనే తల బాదుకొని ...
బుగ్గల పై మెరుస్తున్న బెడ్ లైట్ వెలుతురు చూస్తూ ...
ఏమి మాట్లాడాలి ?
అటు తిరిగి ఉన్న శ్వేత కనురెప్పల తడిని దిండు తుడుస్తూ ఉంది .
పక్కన తగిలే వెచ్చదనం అర్ధం అయింది . పిల్లలు నిద్ర లేస్తే
బాగుండు కోపంగా అనుకుంది . కొంచెం దూరంగా జరుగుతూ .
''అది కాదు శ్వేతా , మీరు లేకుండా నాకు ఇక్కడ ఎంత విసుగ్గా
ఉంటుంది . అన్నం హోటల్ లో సరిగా ఉండదు . నాకు జ్వరం
కూడా వచ్చేసింది '' బోలేడంత జాలి పుట్టేటట్లు చెప్పాడు .
''అవును జ్వరాలు వచ్చేస్తాయి . వెధవ బుద్దులూ వచ్చేస్తాయి .
అందుకే అప్పుడప్పుడూ ఇలాంటి పరీక్షలు పెట్టాలి ''ఇంకా
కోపం తగ్గక .
''ఇంతకీ పాస్ అయ్యానా లేదా ?''
''అయ్యారు లేండి . పక్కింటి వాళ్ళను ఒక కన్ను వేసి ఉంచమని
చెప్పాను '' చిన్నగా నవ్వుతూ చెప్పింది .
'' అందుకేనా నన్ను రోజు ఆవిడ ఒక్క కన్నుతో చూస్తుంది ''
అల్లరిగా చేయి వేయబోయి ... అబ్బ తల పట్టుకున్నాడు
భార్య వేసిన మొటిక్కాయకి .
''ఏమి తింటారే పుట్టింట్లో . ఇంత బలం వచ్చేస్తుంది మీ చేతులకి ''
తల తడుముకుంటూ చెప్పాడు .
''ఏదో సరదాకి వేస్తే .... అయినా పక్కింటి వాళ్ళను అలా అనొచ్చా ?
మనం గౌరవంగా చూస్తేనే వాళ్ళు మనకు గౌరవం ఇస్తారు ''
''ఏమిటి ఇది సరదానా ?తిట్టదాలు కొట్టడాలు ఇయన్నీ మీకు సరదాలు
అయితే మేము ఏమి కావాలి . ఇది గృహ హింస కాదా ?
చూడు మూడు బొప్పెలు ''
''ఒక్కటి వేస్తే మూడు వచ్చాయా మొద్దబ్బాయి ?'' నవ్వుకుంటూ
ఇంకోటి ఇచ్చేసింది .
''అన్యాయం ఇదేమిటి ?ఇలాగ ఇచ్చెస్తున్నావు ?
ఇదిగో చూడు ఐదు బొప్పెలు తల మీద .... రక్షించండి ''
చిన్నగా అరుస్తూ .... నవ్వుతూ .
అతను అన్న తీరుకు పక పక నవ్వేస్తూ గబుక్కున పిల్లల వైపు
చూసింది . లేవకుండా ఉంటె బాగుండును అనుకుంటూ .
''ఇవే కదా భవిష్యత్తు లో మీకు మధుర జ్ఞాపకాలు ''
ఇంకో సారి మొట్టి '' ముచ్చటగా మూడో సారి '' అంది .
భార్య నవ్వుకు హుషారు పెరిగిపోయి మెల్లిగా చేతులు చుట్టి
''నా మీద నమ్మకం లేక పోతే ఎలా ?పిల్లల మీద ఒట్టు
వేసేదా ?''అడిగాడు .
ఇష్టంగా ఒదిగిపోతూ ''వద్దు పిల్లల మీద ఒట్టు వేయొద్దు .
ఆయుక్షీణం . అసలు ఒట్టు వేసే పరిస్థితి వస్తే మన మధ్య
నమ్మకమే లేనట్లు . నమ్మకమే లేని పరిస్థితి వస్తే
కాపురమే చేయను ''
ఇంటి ఇల్లాలు ఒదిగి ఉన్నా బాగుంటుంది . కాసింత రోష పడినా
బాగుంటుంది . ఈ బంధం ఎంత బాగుంటుంది కట్టేసి
స్వేచ్చ లేకుండా చేసినా సరే దానిలో మహత్తు మత్తు ఏమిటో
ఎంత అనుభవించినా బాగుంటుంది . తృప్తి గా అనుకున్నాడు .
*****************
ఉండమంటున్నారు అమ్మా నాన్న '' చెప్పింది ఫోన్ లో శ్వేత .
అవతలి నుండి ఒక్క క్షణం నిశ్శబ్దం .
తరువాత ''నీ ఇష్టం '' ఫోన్ కట్ .
హ్మ్ .... అంటే ఆయనకు ఇష్టం లేదు అన్న మాట .
మగవాళ్ళ మాటలకు అర్ధాలు వేరులే .
అయినా తానేమి ఊరికే అమ్మగారింటికి వచ్చిందా ?
పిల్లలు చదివేవి చిన్న క్లాస్ లు అయినా మామూలుగా ఇక్కడకి
రాలేము కదా ఈ వేసవి సెలవల్లో తప్ప . అయినా ఆయనను
వదిలి ఉండటం నాకు ఏమైనా సరదానా ?ఏదో అన్నదమ్ములకు
బట్టలు పెట్టి సారే ఇవ్వాలి అక్క చెల్లెళ్ళు అంటే వచ్చింది కాని !
ఎప్పుడూ అన్నదమ్ముల చేత సారే పెట్టించుకుంటాము .
వాళ్ళు ఎలాగు భగినీ హస్త బోజనానికి దీపావళి తరువాత వచ్చేది లేదు .
ఇలాగ అయినా వాళ్లకు బట్టలు పెట్టడం ఎంత బాగుంటుంది .
సారె అంటే ఏమిటి ?ఆత్మీయతల మార్పిడి . బాగుండాలి అనే
ఆకాంక్ష . నేనున్నాను అనే భరోసా . రక్త స్పర్శ .
ఏమి చెప్పినా ఈ మగవాళ్ళకు అర్ధం కాదు .
''అమ్మా ... అమ్మా ''అరుస్తూ వచ్చారు చిన్న పాపలు ఇద్దరు .
తల్లి మొహం చిన్న పోయిందని గమనించకుండా రెండు చేతులు
లాగుతూ ''మా కిద్దరికీ ఈ రోజు అమ్మమ్మ పూల జడలు వేయిస్తుందంట ''
ఇంత పొడుగు జడ .... చేతులు ఊపుతూ ,చూపిస్తూ హుషారుగా
ఎగురుతూ . ముద్దుగా ఎగురుతున్న బొమ్మలిద్దర్నీ చూసేసరికి
హుషారు వచ్చింది శ్వేతకి . దగ్గర తీసుకొని ముద్దులు పెట్టింది .
''అలాగేలే . కొత్త పట్టు పావడాలు వేస్తాను . ఫోటో తీయిస్తాను ''
''పిల్లలు రండి . తాటి ముంగాలు తెచ్చాను. ముంజెలు తిందురు .
శ్వేతా రామ్మా ,వాళ్లకి వలిచి పెడుదువు '' ప్రేమగా నాన్న పిలుపు
వినగానే ''హయ్య తాతయ్య ముంజెలు తెచ్చాదోచ్ ''ఎగురుతూ
వెళ్ళిపోయారు . ఆడపిల్లలు ఉండే ఇంటి అందమే వేరు గుమ్మానికి
బంతి పూల తోరణాలు వేలాడినట్లు ,సందెవేళ జాజిపూల
పరిమళాలు వీచినట్లు .... ఆ సందడే వేరు .
*********
బస్ నుండి దిగుతున్న పిల్లలను చూసేసరికి ఆనంద్ మొహం లో
కళ . ''డాడీ '' ఇద్దరు చుట్టేశారు వాళ్ళ నాన్నని . ఇద్దరు ఒకే రకం
గౌన్లు వేసుకొని ,హెయిర్ బాండ్ వేసుకొని ముచ్చటగా ఉండేసరికి
బస్ స్టాండ్ లో అందరు ఇటే చూసారు . వెనుకనే దిగుతుండే భార్య
చేతిలో బాగ్ తీసుకొని ముభావంగా ఉండిపోయాడు . కనీసం
చిరునవ్వు కూడా ఇవ్వని భర్తని చూసి నిరాశ పడింది .
ఇవేమీ తెలీని పిల్లలు ఆటోలో కూడా నాన్న భుజాలు వదలకుండా ఊగుతూ
బోలెడు కబుర్లు చెపుతూ ఉంటే అన్య మనస్కంగా ఊ కొడుతూ
ఉన్నాడు .
కోపం నా మీద కదా పిల్లలు ఏమి చేసారు అనుకుంటూ ఇంట్లోకి
వెళ్లి వంట లో మునిగిపోయింది . పిల్లలకు స్నానాలు చేయించి
అన్నం తినిపించి నిద్రపుచ్చి వచ్చినా ,ఆనంద్ భోజనానికి
రాకుండా టి . వి చూస్తూనే ఉన్నాడు .
''భోజనానికి రండి '' తప్పని సరి అన్నట్లు వెళ్లి కూర్చున్నాడు .
పప్పు పచ్చడి తన ప్లేట్ లో వడ్డించుకొని తనకి వడ్డించ పోయేసరికి
వద్దు అని వారించాడు .
గబుక్కున ప్లేట్ లో అన్నం పెట్టుకొని పెరుగు వేసుకున్నాడు .
''ఏమిటి ఈ పని ?ఇవన్నీ తినకుండా ''కూరలు చూపించింది .
''వద్దులే ఇలాగే అలవాటు అయిపోయింది . నువ్వు సుఖంగా
ఉంటె చాలు కదా ? నువ్వే తిను ?'' కటినంగా అన్నాడు .
''పదేళ్ళు అయింది మన పెళ్లి అయి . ఎప్పుడైనా ఇలాగ
చేసానా ? అమ్మా వాళ్ళు నోరు తెరిచి అడిగితే ఎలా కాదనగలను .
అక్కడ నేను మాత్రం అన్నానికి ఎంత ఇబ్బంది పడుతున్నారో
అని బాధ పడ్డానో తెలుసా ?'' విసురుగా కంచం దగ్గర నుండి
లేచి వెళ్లి పిల్లల దగ్గర పడుకుంది . మెల్లిగా వెక్కుతున్న చప్పుడు .
అరే బాధ పెట్టానే అనుకున్నాడు మనస్సులో . భార్య కంటి తడి
చూసి మనసు గిల గిలా కొట్టుకుంది . తన సంగతి తెలిసి
కూడా ఇలా ఎలా అనేసాడు ? అయినా తన బాధ తెలుసుకోవద్దా ?
అసలు వాళ్ళు లేని ఇల్లు ఎంత విసుగ్గా ఉంటుంది ?అసలు ఇంటికి
కూడా రాబుద్ది కాదు . తనను నవ్వించినా పర్వాలేదు , ఏడిపించినా
పర్వాలేదు , కూరలో కరివేపాకంత తీసేసినా పర్వాలేదు ...
తను లేకుండా గది గోడలు పట్టుకొని వేలాడే ఆ దిగులు కంటే
నాన్సెన్స్ అయినా పర్లేదు తన మాటలు చాలు . తన ఉనికి చాలు .
ఎలాగైనా ఓదార్చాలి . ఈ క్షమాపణలు అవీ రావే . అయినా
నేర్చుకోవాలి తప్పదు . పెళ్లి కాక ముందు ఏమి తెలుసనీ ...
అన్నీ నేర్చున్నట్లే ఇదీనూ . వెళ్లి శ్వేత పక్కనే పడుకున్నాడు .
అటు తిరిగి ఉంది . ఇన్ని రోజుల తరువాత హ్యాపీ గా ఉండకుండా
ఈ సిచ్యుయేషన్ ఏమిటి ?మనసులోనే తల బాదుకొని ...
బుగ్గల పై మెరుస్తున్న బెడ్ లైట్ వెలుతురు చూస్తూ ...
ఏమి మాట్లాడాలి ?
అటు తిరిగి ఉన్న శ్వేత కనురెప్పల తడిని దిండు తుడుస్తూ ఉంది .
పక్కన తగిలే వెచ్చదనం అర్ధం అయింది . పిల్లలు నిద్ర లేస్తే
బాగుండు కోపంగా అనుకుంది . కొంచెం దూరంగా జరుగుతూ .
''అది కాదు శ్వేతా , మీరు లేకుండా నాకు ఇక్కడ ఎంత విసుగ్గా
ఉంటుంది . అన్నం హోటల్ లో సరిగా ఉండదు . నాకు జ్వరం
కూడా వచ్చేసింది '' బోలేడంత జాలి పుట్టేటట్లు చెప్పాడు .
''అవును జ్వరాలు వచ్చేస్తాయి . వెధవ బుద్దులూ వచ్చేస్తాయి .
అందుకే అప్పుడప్పుడూ ఇలాంటి పరీక్షలు పెట్టాలి ''ఇంకా
కోపం తగ్గక .
''ఇంతకీ పాస్ అయ్యానా లేదా ?''
''అయ్యారు లేండి . పక్కింటి వాళ్ళను ఒక కన్ను వేసి ఉంచమని
చెప్పాను '' చిన్నగా నవ్వుతూ చెప్పింది .
'' అందుకేనా నన్ను రోజు ఆవిడ ఒక్క కన్నుతో చూస్తుంది ''
అల్లరిగా చేయి వేయబోయి ... అబ్బ తల పట్టుకున్నాడు
భార్య వేసిన మొటిక్కాయకి .
''ఏమి తింటారే పుట్టింట్లో . ఇంత బలం వచ్చేస్తుంది మీ చేతులకి ''
తల తడుముకుంటూ చెప్పాడు .
''ఏదో సరదాకి వేస్తే .... అయినా పక్కింటి వాళ్ళను అలా అనొచ్చా ?
మనం గౌరవంగా చూస్తేనే వాళ్ళు మనకు గౌరవం ఇస్తారు ''
''ఏమిటి ఇది సరదానా ?తిట్టదాలు కొట్టడాలు ఇయన్నీ మీకు సరదాలు
అయితే మేము ఏమి కావాలి . ఇది గృహ హింస కాదా ?
చూడు మూడు బొప్పెలు ''
''ఒక్కటి వేస్తే మూడు వచ్చాయా మొద్దబ్బాయి ?'' నవ్వుకుంటూ
ఇంకోటి ఇచ్చేసింది .
''అన్యాయం ఇదేమిటి ?ఇలాగ ఇచ్చెస్తున్నావు ?
ఇదిగో చూడు ఐదు బొప్పెలు తల మీద .... రక్షించండి ''
చిన్నగా అరుస్తూ .... నవ్వుతూ .
అతను అన్న తీరుకు పక పక నవ్వేస్తూ గబుక్కున పిల్లల వైపు
చూసింది . లేవకుండా ఉంటె బాగుండును అనుకుంటూ .
''ఇవే కదా భవిష్యత్తు లో మీకు మధుర జ్ఞాపకాలు ''
ఇంకో సారి మొట్టి '' ముచ్చటగా మూడో సారి '' అంది .
భార్య నవ్వుకు హుషారు పెరిగిపోయి మెల్లిగా చేతులు చుట్టి
''నా మీద నమ్మకం లేక పోతే ఎలా ?పిల్లల మీద ఒట్టు
వేసేదా ?''అడిగాడు .
ఇష్టంగా ఒదిగిపోతూ ''వద్దు పిల్లల మీద ఒట్టు వేయొద్దు .
ఆయుక్షీణం . అసలు ఒట్టు వేసే పరిస్థితి వస్తే మన మధ్య
నమ్మకమే లేనట్లు . నమ్మకమే లేని పరిస్థితి వస్తే
కాపురమే చేయను ''
ఇంటి ఇల్లాలు ఒదిగి ఉన్నా బాగుంటుంది . కాసింత రోష పడినా
బాగుంటుంది . ఈ బంధం ఎంత బాగుంటుంది కట్టేసి
స్వేచ్చ లేకుండా చేసినా సరే దానిలో మహత్తు మత్తు ఏమిటో
ఎంత అనుభవించినా బాగుంటుంది . తృప్తి గా అనుకున్నాడు .
*****************
