బండి క్రింద పార్క్ చేసి ఇంటి మెట్లు ఎక్కుతున్న మూర్తి కి
ఎడమ కన్ను అదురుతూ ఉంది.ఇంటి ముందుకు వెళ్ళే సరికి
సత్య ,పక్కింటి ఆమె ఏదో సీరియస్ గా మాట్లాడుతున్నారు.
మొత్తానికి ఏదో గొడవ పడుతున్నారు.దగ్గరగా వెళ్లి నిలుచుకుంటే
పక్కింటి ఆమె ''చూడండి సార్ ఇది ఏమైనా పద్దతిగా ఉందా?''
అని ఏదో చెప్పబోయింది.
''ఇది ఆడ వాళ్ళ విషయం ఆయనతో పని ఏమిటి?''అడ్డు పడింది
సత్య...కాసేపు టాం అండ్ జెర్రీ లాగా కొట్టుకుంటే ....గిర్రున
కళ్ళు తిరిగిన మూర్తి కి అర్ధం అయింది ఏమిటంటే పక్కింటి ఆవిడ
మోటార్ వేసి నీళ్ళు పటుకుంటుంటే సత్య తను కూడా ఇంట్లో
ట్యాప్ తిప్పి నీళ్ళు పట్టుకునింది.అక్కడ ఒకరు తిప్పితే ఒకరికి
నీళ్ళు రావు.పట్టు వదలని భేతాళుడిలా మూర్తి ని ఇంట్లోకి పోనీకుండా
నాలుగు దులిపేసి ఉక్కిరి బిక్కిర్ చేస్తుంది పక్కింటి ఆవిడ.
ఇంటికి రాగానే నీళ్ళు కూడా తాగకుండా ఏమిటి ఈ న్యూసెన్స్ ...
భలే కోపం వచ్చేసి సత్య ను దులిపేసాడు పెద్దగా...
''ఏమిటి చదువుకున్న దానివేనా ,ఎందుకు తిప్పావు కుళాయిలో నీళ్ళు
లోపలి కి నడు లేకుంటే చంపేస్తా''ఉరిమాడు .....
పాపం తరువాత వచ్చే తుపాను గూర్చి తెలీక.
గెలిచినందుకు సంబరం తో పక్కింటి ఆవిడ పెదాలపై తళుక్కున
మెరిసిన విజయ దరహాసం....మసక చూపుతో చూసి తల
వంచుకొని నీళ్ళు నిండిన మబ్బులా వెళ్ళిపోయింది లోపలికి.
అత్తా కొట్టినందుకు కాదు తోడు కోడలు నవ్వినందుకు అని
మనసు కుత కుత ఉడుకుతోంది సత్యకి.పాపం అమ్మగారింట్లో
ముద్దుల బాల అందులో ఎవ్వరిని నొప్పించడదు.
అందుకు ఒక్కరు ఒక్క మాట అనరు.అసలు ఈయనకు ఏమి పని అక్కడ
..ఆలోచిస్తుంటేనే కళ్ళ నీళ్ళ పర్యంతం అయిపోతూ ఉంది.
విసురుగా నీళ్ళు,టీ గదిలో పెట్టేసి వెళ్లి పొయ్యింది.
ఏదో వ్రాసుకుంటున్న మూర్తి మాట్లాడపొయ్యాడు.కాని
మనసుకు తుపాను వాసన వచ్చింది.పెళ్లి అయ్యి మూడేళ్ళు అయినా
పిల్లలు లేరు కాబట్టి కొత్త దంపతులే.మళ్ళా తల వంచుకొని రేపటి
ఇన్స్పెక్షన్ కి నోట్స్ వ్రాసుకుంటూ ఉండిపోయ్యాడు.
రాత్రి నిశ్శబ్దంగా దొర్లిపోయింది వాళ్ళను కలపలేక మద్యలో
గోడగా మారిపోయింది.హాల్ లో సత్య,రూం లో మూర్తి...
చాలా సేపు ఎదురు చూసాడు.అలాగే నిద్రపొయ్యాడు.
కోపం తో ,రోషం తో ఉడికి పోతున్న సత్య నెలవంక మాత్రం అయినా
తొంగి చూడలేదు.బాధతో అలాగే నేల పై నిద్ర పోయింది.
ఉదయపు మౌనం రాజీ కుదర్చాలని చూసినా వీలు కాలేదు.
ఇన్స్పెక్షన్ హడా వడిలో మూర్తి ఆఫీస్ కి వెళ్లి పొయ్యాడు.
సత్యను అలా చూస్తుంటే మదిలో ఏదో వెలితి గా ఉంది.
బండి మీద ఎక్కిన తరువాత కూడా పైకి చూస్తూ ఉన్నాడు.
వచ్చి టాటా చేపుతుందేమో అని.కాని రాలేదు.
@@@@@@@@
ఉదయం పదకుండు గంటలు అయింది.మామూలుగా బట్టలు
ఉతికి బయట ఆరవేస్తుంది సత్య ఈ సమయానికి.
కాని బయటకు వాళ్ళ బుద్ది కావటం లేదు.పక్కింటి ఆమె
మొహం లో నవ్వు తలుచుకుంటేనే ....ముక్కు తిమ్మన గారి
కలకంటి కంట ముత్యాల సరాలు జల జల మని రాలుతూ...
ఎర్రగా మారిన ముక్కు పుటాలు ఆకాశం పై సాయంత్రపు
కెంజాయ రంగులా,పెదాలు అదురుతూ ...ఒక్క సారి తల
విదిల్చి వెనుక కిటికీ తీసింది .
ఎదురుగా చిన్న ఇల్లు కింద పోర్షన్
అక్కడకు బాగా కనిపిస్తుంది.బట్టలు కుడుతూ ఉంది
కాబోలు ఇంటిలోని ఆవిడ వాళ్ళ భర్త తలుపు తడితే తీయటానికి వచ్చింది.
తనతో పెద్దగా పరిచయం లేదు సాత్యకి.
ఎప్పుడైనా చూస్తె చిన్నగా నవ్వుతుంది.
భర్త ఏదో ఫ్యాక్టరీ లో పని చేస్తాడు కాబోలు సైకిల్ పై వెళుతుంటాడు.
ఇద్దరు పిల్లలను తను కూడా బట్టలు కుట్టి
సంపాదిస్తూ మంచి స్కూల్ లోనే చదివిస్తూ ఉంటుంది.
ఆలోచనల ఉయ్యాల ఊగుతున్న సత్య''అబ్బా''అని బాధతో
వేసిన కేకి ఉలిక్కిపడి కిందకి చూసింది.
భర్త జుట్టు పట్టుకొని వంచి వీపు మీద గుద్దుతూ ఉన్నాడు .
అదేమిటి అలాగ కొడుతున్నాడు.పరువు పోతుందని
కాబోలు ఒక్క సారి అరిచి ఇంక కేకలు మింగేస్తూ ఉంది.
బాధకు వెలికి వచ్చినట్లున్న రక్తపు ముద్దలుగా మారిన కళ్ళలో
నీళ్ళు......కింద పడేసి తంతున్నాడు కాళ్ళతో.ఇంక ఆగలేక పోయింది.
సత్య గబుక్కున లేచింది.
లేచేసరికే అమె పెద్ద గా అరుస్తుంది ''రక్షించండి''అని....
మరి ఇంత సేపు ఓర్చుకొని ఇప్పుడు ఎందుకు కేకలు వేస్తున్నట్లు...
సత్య అలాగే చూస్తూ ఉంది.ఒక్కొక్కరే పోగు అవుతున్నారు...
చూరు మీద నుండి పడే చుక్కలే మడుగుగా మారినట్లు అంతలో
ఒక గుంపు తయారు అయింది.
విషయం అర్ధం అయింది.''కొట్టండి రా నా కొడుకుని''పట్టుకొని
వీపు మీద రెండు వేసారు.చిత్రం సత్య ఆమెను చూస్తుంది .
ఆవిడ మౌనంగా చూస్తూ ఉంది.
కళ్ళలో చిత్రమైన భావం కొట్టనీలే అన్నట్లు.
కొన్ని దెబ్బలు పడగానే వాడికి కొంచెం బుద్ది వచ్చినట్లు ఉంది
భార్య ను చూసి నమస్కారం పెట్టాడు కాపాడమని.
అడ్డం వచ్చింది....లేపింది చెయ్యి ఇచ్చి ....
నుదిటి పై కారుతున్న రక్తం...కొంగుతో తుడిచింది.
''రేయ్ ఇంక ఎప్పుడైనా కొట్టావో''అరిచారు ఒకరు.
''వదిలేయ్యండన్నా...ఇంకెప్పుడూ చెయ్యడు''వాడికి బదులు
బతిమిలాడింది .అందరు వెళ్లి పోయ్యాక మత్తు దిగినట్లు ఉంది.
అపుడే వచ్చిన పిల్లల తలపై చేతులుంచి ''ఇంకెప్పుడు
తాగను రాజ్యం''పొగిలి పొగిలి ఏడుస్తున్నాడు.మెల్లిగా
నడిపించుకు వెళ్ళింది.బిత్తర చూపులు చూస్తున్న పిల్లలను
ఇంకో చేత్తో పట్టుకొని లోపలకు తీసుకెళ్ళింది.
మళ్ళా తలుపు వేయటానికి వచ్చింది.గాబరాగా చూస్తున్న
సత్య వంక చిరు నవ్వు తో చూసింది.తాళి బొట్టు చేతితో
చూపించి ....నుదిటి మీద బొటన వేలు చూపించింది...
''ఏమి చేద్దాము మొగుడు కదా''అన్నట్లు.
(చిన్నవాడి వైతేను చెయ్యెత్తి కొట్టేను....పెద్ద వాడివి అయితేను
బుద్ది మంచి నేర్పేను )
ఇంతలో తలుపు చప్పుడు.ఈ వేల అప్పుడు ఎవరు అయి ఉంటారు
కలత పడిన మనసుతో అటు కదిలింది ....సత్య...
(సశేషం ....మరి నాకు టైం లేదు.మిగిలినది రెండో భాగం లో)
5 comments:
మీరు "సశేషం" అనటం నచ్చలేదు. తొందరగా రాసెయ్యండి.
శశి కళ గారు మీ బ్లాగ్ చేర్చడం అయినది
http://telugublogreviews.blogspot.in/2012/05/blog-post_31.html
భార్య భర్తల సంసార జీవితం రాయటం లో మీరు అందెవేసిన చెయ్యి శశి గారు....బాగుంది.
మీరు రేపు రాస్తాను అని ఇలా ట్విస్ట్ ఇస్తారు అనుకోలేదు :)
waiting
శేఖర్,వెన్నెల గారు అలాగే.అదేమీ భాగ్యం
రాజ చంద్ర గారు థాంక్యు
శేఖర్,వెన్నెల గారు అలాగే.అదేమీ భాగ్యం
రాజ చంద్ర గారు థాంక్యు
Post a Comment