కాని పంపేటపుడు కాసిన్ని వడి బియ్యంతో పాటు
బాల్యపు జ్ఞాపకాలు కూడా మూట గట్టి పంపితే
మనం గుర్తుకొచ్చి కన్ను చెమర్చిన రోజున కాసింత ఓదార్పుగా
నిలుస్తాయి . చిన్నప్పటి గిలిగింతలు కిల కిలలై మెరుస్తాయి .
అందుకే మా హేమ మాధురి కోసం కొన్ని తన జ్ఞాపకాలు
సీరీస్ గా వ్రాయాలి అనుకున్నాను . అందులో ఒకటి
''మాలిక ఈ మాగజైన్ '' లో చదవండి .... నా
''ఒక మధుర జ్ఞాపకం ''
ఎక్కడకు పోయావు బంగారు తల్లి నువ్వు
ఇంకో వంశానికి ఊతం ఇవ్వడానికే కదా !
ఇక్కడి ఆనందానికి అక్కడి ఆత్మీయతకు
నీ కొంగు ముడితో బంధం పెంచుతావు ....
నీ వడి నిండిన రోజున
మా కనుల ముందు నీ ఇంకో చిన్న రూపు
నీ నవ్వులు , మాటలు,
అలకలు , పాటలు
ఎప్పుడూ మాకు వసంత జల్లులే
అమ్మాయిని కన్నవాళ్ళ హృదయానికి
నిత్యం ఇంద్ర ధనుస్సు రంగులే :)
No comments:
Post a Comment