Monday, 30 October 2017

అదే సరదా మాకు

అదే సరదా మాకు 

నీకు ఈ విషయం తెలుసా? 
వచ్చేసాడు నాయనా గాలిగాడు. 
గాలి కంటే వేగంగా వార్తలు అందరికీ మోస్తూ ఉంటాడు. 
ఇంకా వార్తకు పెప్పర్ చల్లడం లో దిట్ట. 
అయినా బోర్ కొట్టే ఈ ఆఫీస్ పనిలో అవి కూడా ఇంట్రస్ట్ 
గా ఉంటాయి. ఇతరుల జీవితాల్లో పీపింగ్ చేసి కామెంట్ 
చేయడం బోలెడు సరదాగా ఉంటుంది. 
చేసే పని ఆపేసి చూసాను. 

మనోడి పేస్ బుక్ ఫ్రెండ్ ఇంకా దగ్గర రిలేషన్ అయిపొయింది. 

నిజమా ,అన్నాను. 

అవునురా బాబు. టూర్ కి కూడా వెళ్లపోతున్నారు. 
వాడి టేలెంట్ ఏమి ఉందిరా బాబు. ఎవరినైనా 
ఒప్పించేస్తాడు.నీకు బోలెడు తెలివి అంటావు ఎందుకు?

హుష్ లాభం లేదు,ఏదో ఒకటి చెప్పాలి అనుకున్నాను. 

నాకు బోలెడు మంది ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారు నీకు తెలుసు కదా!

ఉండారులే పెద్ద పరస్పరంగా పొగుడుకుంటూ , 
వాళ్ళు కాదు ఒక్కరికైనా నువ్వు ప్రొపోజ్ చేసావా?

నిజమే చెయ్యలేదు.అయినా శారద గుర్తుకు వచ్చింది. 

తల అడ్డంగా ఊపాను తలవంచుకొని. లోపలెక్కడో 
ఏదో జంకు. 

మరదే నీ ఫ్రెండ్స్ లో నీకు ఇష్టమైన ఫ్రెండ్ ఎవరు?
పోనీ నీతో బాగా క్లోజ్ గా మాట్లాడేది ఎవరు? అడిగాడు. 

చెప్పాను. 

ఇంకేమిటి?నీ మీద ప్రేమ లేకుండానే అంత క్లోజ్ గా 
ఉంటుందా?చెప్పెయ్యి. వీలయితే హ్యాపీ గా ఎంజాయ్ చెయ్యొచ్చు. 

ఆమె అలాటిది కాదేమోరా!

ఏమిటి కాదు. అందరు ఇక్కడికి వచ్చేదాకా మంచివాళ్ళే. 
దీనిలోపలికి వచ్చినాక కదా లోపల మనిషి బయటకు 
వచ్చేది. 

ఇంటి దగ్గర శారద గుర్తుకు వస్తూ ఉంది. క్యారియర్ నుండి 
మెల్లిగా వచ్చే కూర వాసన,లోపల నుండి ఇంకేదో. 

మౌనంగా ఉన్నాను. 

పేస్బుక్ లో అకౌంట్ ఉందంటే అదేమీ పెద్ద .... ... కాదులే, 
నువ్వు ఇంత ఇది అయిపోవడానికి. యెంత మంది తో 
వగలు పోతూ చాట్ చేస్తుందో ఎవరికి తెలుసు?

సీరియస్ గా చూసాను. 


అది కాదు రా ..... అదీ .... అదీ..... నీళ్లు నమిలాడు. 

ముందు కొంచెం సంస్కారంగా మాట్లాడటం నేర్చుకో!
తన శరీరాన్ని అమ్ముకున్న ఆడదాన్ని అయినా మనం 
తప్పుగా అనకూడదు , నిజంగా అమ్మ తన శరీరాన్ని 
చీల్చి జన్మను ఇవ్వకపోతే మనం అసలు పుట్టి ఉంటామా?
తనను అలాగా మాట్లాడితే నేను ఒప్పుకోను. 

కోపం తో కూడిన దుఃఖం లోపల ఏదోగా ఉంది. 
ఎప్పుడూ ఇంత హార్ష్గా ఎవరితో మాట్లాడింది లేదు. 
ఎందుకు ఇప్పుడు ఇంత  ఫీల్ అవుతున్నాను. 
ఎవరో తెలీని ఒక వ్యక్తి కోసం!  

సరే సరే కూల్. నువ్వు అందరికన్నా గొప్పగా ఉండాలని 
చెప్పాను. ఇదంతా ఫెక్ వరల్డ్ రా. జస్ట్ ఫర్ ఫన్ . 
ప్రొపోజ్  చేసి చూడు , నీకే తెలుస్తుంది దానిలో 
యెంత హ్యాపీ ఉందో . 

నిజమే నా ఉనికిని  ఎవరికైనా ఒక మంచి జ్ఞాపకం 
చెయ్యగలను. కానీ తనకి ఒక మంచి జ్ఞాపకం 
ఉంటుంది. 

ఆలోచిస్తూఉన్నాను . 

ఇంకా ఏమిటిరా ఆలోచిస్తావు?ఈ రోజు రేపు ఆదివారం ఆలోచించి 
కవితో కధో వ్రాయి. దెబ్బకి నీ ఫ్రెండ్ నీ చుట్టూ తిరగాలి. 

మనసుకు లొంగని వారు ఎవరు!ఎంతటి వివేకం అయినా 
ఒడి[పోవాల్సిందే. .... మెల్లిగా తలా ఊపాను. 

ఆలోచనలో వాడు ఎప్పుడు వెళ్లిపోయాడో కూడా చూడలేదు. 

                     ***********
వచ్చారా! ఇంటికి వెళ్ళగానే హడావడిగా తిరుగుతూ పిల్లలని 
రెడీ చేస్తుంది శారద. 

టీ చేతికి ఇచ్చి,త్వరగా రెడీ కాండీ. అంది 

ఎక్కడికి? మనసులో వ్రాయాల్సి ఉత్తరం తిరుగుతూ ఉంది. 
విసుగ్గా మళ్ళీ ఎక్కడికి ?అడిగాను. 

మర్చిపోయారా?పాపకు ఈరోజు మూడో ఏడాది టీకా 
వేయించాలి. రేపు ఆదివారం జ్వరం వచ్చినా మీరు 
తోడు ఉంటారని ఈ రోజు అపాయింట్మెంట్ తీసుకున్నాము 
కదా!

మర్చేపోయాను. 
బుజ్జి తల్లి నవ్వుతూ చేతులు ఇచ్చింది,ఎత్తుకోమని. 
ఎత్తుకొని ముద్దు పెట్టుకున్నాను. 
అవి తరువాత త్వరగా పదండి. 
తొందర చేసింది. 

                     ************
ఆ పాలు ఇటివ్వండి . ఏవైనా త్రాగుతుందేమో!

శారద అడగగానే ఇచ్చాను. 

పాప ఒకటే ఏడుపు.డాక్టర్ చెప్పినట్లే జ్వరం వచ్చేసింది. 
అమ్మ వాడి దిగకుండా ఏడుస్తూనే ఉంది మూలుగుతూ!
అలిసిపోయిన గొంతుతో వెక్కుతూ ఉంటే నాకు దుఃఖం 
వచ్చేస్తూ ఉంది. 
చిన్నతల్లి కి యెంత బాధగా ఉందొ. 

ఏమండీ టెంపరేచర్ పెరుగుతూ ఉన్నట్లు ఉంది. 
ఆ తడి గుడ్డ  ఇవ్వండి తుడుస్తాను..... శారద పిలుపుకు 
ఉలిక్కిపడి నీళ్లు ,టవల్ తీసుకుని వచ్చాను. 

శారద చేతికి తీసుకుంటూ ఉంటే ,నేను తుడుస్తాను అన్నాను. 

ఒళ్ళు కాలిపోతూ ఉంది బుజ్జిదానికి.తుడుస్తూ ఉంటే 
మధ్యలో డాడీ డాడీ అని వెక్కుతూ ఉంది. 

వెధవ జ్వరం నాకు రావొచ్చు కదా,పసిదాన్ని బాధపెట్టక పొతే!
లోపల దిగులు పెరిగిపోతూ ఉంది.వద్దన్నా కళ్ళు తడుస్తూ 
ఉన్నాయి. 

శారదా కూడా అలిసిపోయి పాపను పక్కన పడుకోబెట్టుకొని 
అలాగే వాలిపోయింది. 

బాబుకి ఇడ్లీ పెట్టి నిద్రపుచ్చి వాళ్ళ మధ్యలో పడుకున్నాను. 
నిద్ర రావడం లేదు,పక్కన పాప మూలుగు  వింటూ ఉంటే!
ప్రతి తండ్రి ఇవన్నీ దాటి ఉంటాడా?వాళ్ళ మనసు ఏమైనా 
రాయి గా ఉంటుందా?

మొబైల్ మోగిన శబ్దం. ఉలిక్కిపడి లేచాను. పాప లేస్తుందేమో!
శారద ,పాప ఒకరిని ఒకరు హత్తుకొని పడుకొని ఉన్నారు. 
పైన వేసి ఉన్న బాబు కాలును పక్కకు పెట్టి మొబైల్ 
అందుకున్నాను. 

అర్ధరాత్రి దాటింది. ఎవరై ఉంటారు?
ఆన్ చేసి చూసాను. గాలిగాడు. 
ఇంత  రాత్రి ఏమి అయిఉంటుంది?

అటునుండి ఆదుర్దాగా గొంతు వినిపిస్తుంది. 
రే వాడు చేసిన ఎదవ పనులన్నీ బయటకు వచ్చి వాళ్ళ 
భార్యకు తెలిసిపోయాయి అంట.పిల్లలు డాడీ అని ఏడుస్తున్నా 
వినకుండా ఇంటి నుండి వెళ్ళిపోయింది అంట. ఇప్పుడు వాడు 
ఫోన్ చేసి చచ్చిపోతున్నాను అని చెపుతున్నాడు. నువ్వు 
తొందరగా రారా, అక్కడ ఏమవుతుందో!

ఇప్పుడు ఎలా రాగలునురా ,పాపకు అసలు బాగాలేదు. 
జ్వరం ఎక్కువ అయితే ఫిట్స్ వస్తాయి. గంట గంట కు 
టెంపరేచర్ చూసి మందు వేయాలి. 
అయినా వాడికి ఏమీ కాదురా నువ్వు చేరేలోగా నేను ఫోన్ చేసి 
ధైర్యం చెపుతూ ఉంటాను. 

సరే చెయ్యి ..... పెట్టేసాడు. 

వెంటనే ఫోన్ చేసాను.అక్కడ పశ్చాత్తాపం మాటలుగా 
జారిపోయిన ప్రేమఇంటిని మళ్ళీ కూర్చలేను అనే దైన్యం లో!
ధైర్యం చెపుతూ,మాట్లాడిస్తూ ఉన్నాను. 
ఫోన్ లో అటు నుండి గాలిగాడి గొంతు ..... భయం లేదురా . 
చేరాను. 
హమ్మయ్య గండం గట్టెక్కినట్లే. 

రే, ఇవన్నీ జోక్ కాదురా.నువ్వు నీలాగే ఉండు. 
ఇప్పుడు మనం ఒక మనిషి కాదు ఒక కుటుంభం. మనం ఏమీ తప్పు 
చేసినా ఇంట్లో అందరు బలి కావాల్సిందే. 
నువ్వన్నా హాయిగా ఉండు..... పెట్టేసాడు ఫోన్. 

నిద్రపోతున్న శారద పక్కన పడుకున్నాను. 
ఇటు తిరిగి నా చేయి మీద తలా పెట్టుకుంది...... 
నిద్రలోనే ఇష్టంగా నా చేయి లాగి. 
చూస్తూ ఉన్నాను. యెంత భద్రంగా హాయిగా నిద్రపోతూ 
ఉంది నన్ను నమ్ముకొని. కొంచెం మనసు మాట విని 
జారీ ఉంటే తిరిగి ఈ నమ్మకాన్ని నిలుపుకోగలనా?

ఇంకొంచెం దగ్గరగా తీసుకోపోయాను. మధ్యలో ఎప్పుడు దూరిందో 
బుజ్జి తల్లి,నా పొట్టకు తలా ఆనించి వెచ్చగా పడుకుని ఉంది. 

చేయి మీద ఉన్న శారద కళ్ళు తెరిచి కళ్ళు ఎగరేసింది,
తిక్క కుదిరిందా అన్నట్లు!
ఎగతాళి చేసినా ఎంత బాగుంది ఈ ప్రేమలో ఉంటే . 
ఏమి చేసినా కోపం రావడంలేదు. 
చటుక్కున నుదురు మీద చిన్నగా ముద్ర వేసాను. 
నాదంటే నాదే ఈ ప్రేమ.వెక్కిరింపు అంటే కూడా 
ఎంత ప్రేమ. అదీ ఒక సరదాగా ఉంది. చాలు నాకు 
వీళ్ళు ,ఇంకెవరూ అవసరం లేదు. 

                       @@@@@ 

Sunday, 8 October 2017

గురజాడ గారు నమోనమః



గురజాడ గారు నమోనమః 
                                                    వాయుగుండ్ల శశికళ 

గురజాడ గారి జయంతి నుండి అనుకుంటూ ఉన్నాను. కొన్ని అక్షరాలు 
దగ్గరగా కూర్చి కృతజ్ఞతా హారంగా వేద్దాము అని!అప్పుడే నేను 
ఏమీ వ్రాయకుండానే చిలకమర్తి వారి జయంతి కూడా వచ్చింది. 
పర్లేదు,ఇంకా సంధర్భం మించిపోలేదు. 125 ఏళ్ళు ఉత్సవాలు 
ఇంకోసారి గుర్తుచేసుకుంటూ వ్రాయొచ్చు. మా స్థితిగతులు అంత 
బాగా వ్రాసినవారికి మా పనిభారం గురించి మాత్రం తెలియదా. క్షమించేస్తారు. 

ఇంతకీ ఇప్పుడేమి వ్రాయపోతాను!బావిలో కప్పలా ఉండే నాకు 
కన్యాశుల్కం అయినా వరకట్నం అయినా లోకం లో మా స్థితి 
ఎంత దీనంగా ఉందొ చెప్పే కన్యాశుల్కము నాటకం కంటే 
మనసుకు దగ్గర అయిన రచన ఇంకొటి లేదు. 

ఎలా నిలిచిఉంది ఈ నాటకం?సమకాలీనత అంటారు కొందరు. 
పోవలిసిన ఆధునిక జాడ ను కూడా ఇది చర్చించింది. 
ఎప్పటికి ఈ నాటకాన్ని సమకాలీనం అనకుండా చరిత్ర అంటామో 
అప్పుడు కదా గురజాడ వారి కల నెరవేరినట్లు!

ఒక రచన చదివితే అందులోని కథ తో పాటు అప్పటి పరిస్థితులు 
సామాజిక న్యాయాలు అన్నీ మన ముందుకు వచ్చేస్తాయి. 

సమయానికి కన్యాశుల్కం పుస్తకం ఇంట్లో లేదు. 
పోనీ ఆయనను మరియు  అలాటి సంస్కరణ వాదులను గుర్తుచేసుకొని 
నమస్కరించుకుంటూ కొన్ని పాత్రలు పాఠకురాలిగా 
గుర్తుచేసుకుంటాను.కొన్ని స్త్రీ పాత్రలు గుర్తుచేసుకుందాము.  

అగ్నిహోత్రావధానులు లాంటి కోపాగ్నులకు ముడి పడి 
వాళ్ళ మాటనే అనుసరిస్తూ ,వివేకం తప్పు అని చెప్పినపుడు 
వారిని ఎదిరించి భంగపడుతూ బ్రతకలేక వారితో ఉండలేక 
బావికో ,ఉరితాడుకో ప్రాణం అప్పచెప్పి కుటుంభం పరువు 
కాపాడి పోయే ఇల్లాళ్ల పాత్రలు ఇప్పటికీ మారలేదు.ఆడదాని 
మాటకు విలువేమిటి! తాంబూలాలు ఇచ్చేసాము తన్నుకుని 
చావండి అని మగవాళ్ళు వాళ్ళ పని వాళ్ళు చేసుకొని పోతూనే 
ఉన్నారు. 

ఇక బుచ్చమ్మ. చిన్న వయసులో పెళ్లి చేస్తే భర్త చనిపోయిన 
విధవరాలు. తండ్రి పెత్తనానికి భర్త నుండి సంక్రమించిన ఆస్తి 
అప్ప చెప్పి తండ్రి ఇంటిలోనే ఇంటెడు చాకిరీ చేస్తూ గడుపుతూ ఉంటుంది. 
కోరికలు ఏమీ లేకుండా మిగిలిన వాళ్ళ సుఖమే తన సుఖం గా 
భావిస్తూ పనియంత్రంగా మారిపోతుంది. 
మనిషి ఎంత యంత్రంగా మారినా కొన్ని స్పందనలు ఉంటాయి. 
చెల్లికి ముసలివాడి ని ఇచ్చి పెళ్లి చేయబోయే సందర్భం లో 
తండ్రికే ఎదురు మాట్లాడుతుంది. నా సొమ్ము ఇచ్చి తమ్ముడికి 
పెళ్లి చేయమని,చెల్లిని వదిలెయ్యమని కోరుతుంది. 
కానీ తండ్రి ఆధారంగా బ్రతుకు ఈడ్చవలసిన స్త్రీ ఎంతవరకు 
పోరాడగలదు. చివరికి గిరీశం మాష్టారు గారి సహాయం కోసం 
తాను ఏమైనా సహాయం చేస్తాను అంటుంది. 
అప్పటి సమాజం లో నూటికి తొంబై మంది విధవల జీవితాలు 
ఇలాగే సాగాయేమో!

పూటకూళ్ళమ్మ. తాను కూడా విధవరాలు. ఎవరూ అండగా లేక 
స్వశక్తితో అందరికీ వండిపెడుతూ ఆధారం కోసం గిరీశం ను 
సమాజం భాషలో ఉంచుకుంటుంది. తన కష్టార్జితం మొత్తం 
ఖర్చు పెట్టేస్తున్నా ,అబద్దాలు చెప్పి జల్సా చేస్తున్నా గిరీశాన్ని 
వదలలేక అలాగే గడుపుకొని వస్తూ ఉంటుంది. చివరికి తన 
డబ్బుతో సానిసాంగత్యం కూడా గిరీశం మొదలు పెట్టేసరికి 
ఏ ఆధారము అక్కర్లేదని చీపురు తిరగేస్తుంది. సొమ్ము అవసరం 
కోసం ఉన్న బంధాలు ఎంతవరకు నిలుస్తాయి. 
డామిట్ కథ అడ్డం తిరిగింది అనుకోని గిరీశం లాంటి 
మనుషులు పారిపోతారు తమని నమ్మే ఇంకో చోటు వెతుక్కుంటూ!
ఇక ఇప్పుడు పూటకూళ్ళమ్మ కి ఒంటరి బ్రతుకే అయినా 
తన శక్తి మీద తానూ జీవిస్తూ గౌరవంగా ఉంటుంది. 

మీనాక్షిది వేరే కథ.కోరికలకు లొంగిపోయి కొంచెం సొమ్ము 
ఆశ చూపితే తండ్రికి అయినా అబద్దాలు చెప్పగలదు. 
కోరిక ఉండాలి కానీ లొంగదీసుకొనే మహానుభావులకు 
ఎప్పటికీ కొరత లేదు. కానీ పీకల మీదకు వస్తే ఆడదాన్ని ఒంటరిగా 
వదిలి అందరు పరువు ముసుగు లో పారిపోయేవారే!

అప్పటి విధవల స్థితి ఇంతే. అయితే బుచ్చమ్మ లాగా తండ్రి 
చాటునో అన్న చాటునో బ్రతుకు వెళ్లదీయడం లేదా పూటకూళ్ళమ్మ 
లాగా ఒకరిని నమ్ముకొని ఉండటం లేదా మీనాక్షి లాగా హీనంగా 
మారిపోవడం. ఇంతకంటే ఇప్పుడు స్త్రీలు మాత్రం ఎక్కడ 
ముందుకు వెళ్లారు? చదువు కుంటున్నారు. చదువుకు తగ్గ 
సంస్కారం ధైర్యం వివేకం ఎక్కడ చూపిస్తున్నారు?
సమాజ నిర్మాణం లో యెంత మంది నిలబడుతున్నారు?

స్త్రీ ఎలా ఉండాలి అనేది కూడా తన కలగా మధురవాణి పాత్రలో 
చూపిస్తారు గురజాడ. 
స్త్రీ అయినా హాయిగా నవ్వాలి అప్పుడే తాను ఒక మనిషి. 
ఆడపిల్ల నవ్వకూడదు అనే సమాజం లో ఎంత హాయిగా 
నవ్వుతుంది మధురవాణి!తన స్వేచ్ఛ అందులో ప్రజ్వరిల్లేటట్లు 
మగవాళ్ల పరువులు కొట్టుకొనిపోయేట్లు ,ఏమిటా నవ్వు అని 
అసహనపు గొంతులతో అడిగేటట్లు,ఎనరూ తనను ఏమీ 
చెయ్యలేరు అనేటట్లు,సానిది అని యెగతాళి చేసే లోకానికి 
నువ్వు అంటే నాకు ఏమీ లెక్క లేదు అని బదులు చెప్పినట్లు 
పకపకా నవ్వుతుంది మధురవాణి. 
మధురవాణి చదువు గురించి చెప్పరు కానీ సంస్కారం గురించి 
తెలివి గురించి ఆయా పాత్రలతో మాట్లాడే విధానం లో వినయం 
గురించి చెప్పకనే చెప్పారు గురజాడ స్త్రీ తన వ్యక్తిత్వాన్ని 
నిర్మించుకోవాల్సిన విధానం ఏమిటో!

మధురవాణి చేత గిరీశం తో ఒక మాట పలికిస్తారు గురజాడ 
'' మీరు నాలాగే తెలివిగల వారే కాని చేదు మార్గం లో 
వాడుతున్నారు దానిని''అని. 
మోసం చేసే వాళ్ళను మోసం చేయగలదు ,మంచి వారికి 
సహాయం చేయగలదు. ఎవరికి నూనె వ్రాసి దువ్వాలో,హెడ్ 
తో ఎలా మాట్లాడాలో, ఊరిలో పలుకుబడి ఎలా పెంచుకోవాలో 
అన్నీ తెలుసు మధురవాణి కి. నాటకం లో అబద్దాలు 
చెప్పినా, మోసం చేసినట్లు చూపినా,వలపు నటించినా 
ఒక చిన్నపిల్ల బాగుకోసమే తనకు చేతనైన సహాయం 
చేస్తుంది. 
ఆంటినాచ్ గా ఉన్న గౌరవనీయులు సౌజన్యారావు పంతులు 
చేత గౌరవింపబడే ఈ పాత్ర ఎంతో గొప్ప గా ఊహించి 
సృజించారు గురజాడ వారు. 
ఆయన వేసిన జాడలు ఇప్పటికీ మనకు అనుసరణీయం. 

                      @@@@@@

Monday, 3 July 2017

వండుకోలేరా !


వండుకోలేరా !
ఈ రోజు సాక్షి ఫ్యామిలీ లో నా కథ 
సాక్షి వాళ్లకు కృతఙ్ఞతలు 

 ఇంకొన్ని సంసారం లో సరిగమలు కావాలంటే 
నా సత్యభామ కథలు చదవండి 
satyabhama saradaalu stories



బయట రవి గొంతు వినిపిస్తూ ఉంది చిన్నగా 
'' అక్కా  బావకు కోపం వచ్చినట్లు ఉంది. తలుపు 
ఇంతసేపు తియ్యలేదు. ''

 విసురుగా తలుపు తీశాను. ఎదురుగా రజని , రవి 
 చేతిలో బరువులు , మళ్ళీ బాగ్. 
''ఎంతసేపు బెల్ కొట్టాలి. చేతిలో బరువులు ఉన్నాయి ''
అడిగింది రజని. 
సమాధానం  చెప్పాలి అనిలేదు ,లోపలనుండి ఆవేశం వస్తూ 
ఉంది . విసురుగా తలుపు వేసి లోపలికి వెళ్లాను . 
'' మాట్లాడరేమిటి ?''  రెట్టించింది 

'' ఈ మాత్రానికే ఇంత లా అడుగుతున్నావే. మధ్యాహ్నం వస్తాను 
అని ఇప్పుడు వచ్చావు. అన్నం  వండుకోకుండా ఎదురు చూస్తూ 
ఉన్నాను.పోనీ పాపం అమ్మకు  కావాలి అని నువ్వు అడిగితె 
 చూడు , అదీ నేను చేసిన తప్పు.నిన్ను కాదు మీవాళ్ళను అనాలి . 
బార్డర్ దాటేసిన విషయం మనసుకు తెలుస్తూ ఉంది . 

తెలీని , నేను ఆకలితో ఎంత ఇబ్బందిపడుతూ ఉన్నాను మధ్యాహ్నం 
నుండి. 

అయ్యో అనపోయి , మౌనంగా ఉండిపోయింది పక్కన తమ్ముడిని 
చూస్తూ. 
అనాలి . ఏదో ఒకటి మాట్లాడాలి. ఈ  వదిలేదు లేదు. 

మౌనంగా ఉండేసరికి ఏమి అనాలో తెలీడం లేదు. 
''మీ అమ్మ నాన్నకు తెలీదా నేను ఇక్కడ ఇబ్బంది పడుతానో అని , 
 వీడిది ఏముందిలే అనుకున్నారు. నేను అంటే లెక్కే లేదు '' అంటూ చూసాను రవి వైపు . 

ఇంజినీరింగ్ చేరిన తరువాత నల్లపడుతున్న మీసకట్టు గడ్డం పెద్దరికాన్ని 
అద్దుతున్నట్లున్నాయి ,కంట్లో నీటిపొర ఆపుకుంటూ ఉన్నాడు. 

ఛీ , నేను ఏమన్నాను ఇప్పుడు , లోపలకు పోయి పడుకున్నాను. 
 మూసుకున్నా నిద్ర రావడం లేదు. ఆకలి కరకర లాడుతూ ఉంది. 
అహాన్ని చంపుకొని ఉపమా అన్నా అడిగి తినడం మేలు. 
మగాడ్ని నేను అడిగేంది ఏమిటి తానే బ్రతిమిలాడని , లోపలనుండి 
ఎవరో రాజేస్తున్నారు . 

ఎంతసేపు అయుంటుంది ? రూమ్ లో చీకటి చేరుతున్నా లైట్ 
వేసుకోబుద్ది కావడం లేదు. 
అయినా ఈ ఆడవాళ్ళకు ఇంత పొగరు ఎందుకు ? ముఖ్యంగా 
పుట్టింటికి పొతే  మాట వినరు . 

''ఇష్ ..... '' కుక్కర్ విజిల్ 
ఆహా వీనులవిందుగా ఉంది. దానితో పాటే గాలిలో తేలుతూ సాంబారు వాసన . 
ఆకలి పదిరెట్లు పెరిగినట్లు ఉంది. 
వెళ్లి పెట్టమని అడిగితె బాగుండును . 
ఛా , నేను అడిగేది ఏమిటి ?రజని వచ్చి బ్రతిమిలాడినా పోకూడదు. 
ప్రేమతో  చాలా అలుసుఅయిపోయాను. ఆడవాళ్ళని భయం లో ఉంచాలి 
అని బామ్మ చెపుతూ ఉండేది . 

టేబుల్  కంచాలు పెడుతున్న చప్పుడు. 
మెల్లిగా తలుపు తీసిన సౌండ్ , కళ్ళు తెరవకుండా వింటూ ఉన్నాను. 

''భోజనానికి రండి '' 
బింకంగా కళ్ళు మూసుకున్నాను. 
''రవి కూడా ఎదురు చూస్తున్నాడు '' 

విసుర్రుగా లేచి కంచం ముందు కూర్చున్నాను . 
వేడిఅన్నం పొగలు కక్కుతూ ఉంది . పక్కనే రెండురోజుల 
 పెట్టిన కొత్త ఆవకాయ! ఆగలేక  ముద్ద కలిపి నోటిలో ఉంచుకున్నాను . 
 కారం సర్రున  నాలుక మీద , అబ్బా ! 

చిన్నగా , కొత్త కారం జాగ్రత్త . కొంచెమే కలుపుకోండి . 
నీళ్లు తాగి స్థిమితపడి మెల్లిగా తింటూ ఉంటే ఒక్కో ఆదరువు కంచం 
 వస్తూ ఉంది. కాకరకాయ పొట్లాలు, 
 అత్తగారు చేసి పంపినట్లు ఉంది . భలే చేస్తుంది. గుర్తు పెట్టుకొని 
పంపింది. నోట్లో ఉంచుకుంటే  రుచి. 

మెల్లిగా సాంబారు వడ్డించింది. మునక్కాయలు ఊరునుండి 
తెచ్చిందిలాగా ఉంది. మునివేళ్లతో గుజ్జు వచ్చ్చేస్తుంది. 
వడియాలు , గుమ్మడికాయ వడియాలు వచ్చి చేరాయి . 
ఉదయం నుండి తినక పోవడం మేలు అయింది . ఆకలికి 
ఇంకా రుచిగా ఉన్నాయి. 
వడ్డిస్తున్న రజని వేళ్ళు చూస్తూ ఉంటె ప్రేమగా నిమరాలి అనిపిస్తూ 
ఉంది. పక్కన వీడు !

''ఏమి రవీ బాగా చదువుతున్నావా ?'' 
''చదువుతున్నాను బావా '' భయంగా చెపుతున్నాడు. 

భయం లేదన్నట్లు నవ్వాను. 
''బాగా చదువు . మీ నాన్నకు వ్యవసాయమే ఆధారం. నువ్వు బాగా 
చదివి ఉద్యోగం తెచ్చుకుంటే ఆయనకు భారం తగ్గుతుంది . 
నీకు ఏ సహాయం కావాలన్నా నన్ను అడుగు '' 

బిడియంగా తల ఊపాడు . 
గర్వాంగా రజని వైపు చూసాను. నవ్వుతూ ఉంది , మెచ్చితిని అన్నట్లు . 

ఎంతైనా భార్య కళ్ళలో మెప్పు చూస్తే ఆ కిక్కే వేరబ్బా . 

'' ఇంకొంచెం తినురా '' అన్నాను రవి ని చూస్తూ 

పెరుగులోకి రాగానే , పక్కనే తోట లో పండిన బంగినపల్లి మామిడి 
 నూరు ఊరిస్తూ . 
'' ఈ ఏడాది మీ నాన్నకు కాపు బాగా వచ్చినట్లు ఉంది '' 

''అవును. మీ కోసం ఈ చివరి  కాపులో  కాయలు ఏరి మాగపెట్టారు '' 
నిజమే మావయ్యకు నేనంటే చాలా ప్రేమ . మనసులో గర్వంతో 
 సంతోషం. 
 మెల్లిగా ఆఖరున కప్పు తెచ్చి పెట్టింది . 
అబ్బా , అన్నాను . 

రజని మొహం లో నీకోసం ఏమి తెచ్చానో చూడు అనే  గర్వము. 

పల్లెటూరి పిల్లలను చేసుకొని త్యాగం చేస్తే చేసాము కానీ ఇలాంటి 
బోనస్ సంతోషాలు వస్తాయి . 

''దీనికోసమే ఉదయం బస్ ఎక్కలేకపోయాము. నాన్న పక్క ఊరికి 
వెళ్లి జున్నుపాలు తెచ్చి నీకోసం కాచి పంపారు '' 

కొంచెం నోట్లో వేసుకున్నాను . 
ఇంకా ఉంది కదా 

బోలెడు ఉంది. ప్రిజ్ లో ఉంచానులే అంది . 

చేతులు కడుక్కొని బెడ్రూమ్ లోకి వెళుతుంటే వెనుకే వచ్చింది. 

''రవి లాస్ట్ బస్ కి ఊరు వెళ్ళిపోతాడు '' 

''ఎందుకు ఉదయం వెళుదువులే రవీ '' చెప్పాను 
''ఉదయం కాలేజ్ కి వెళ్ళాలి బావా '' మెల్లిగా చెప్పాడు . 
ఇందాకటి భయం లేదు కళ్ళలో , ప్రేమ ఉంది . 

అనవసరంగా షో చేసాను . 
''వెళ్లనీయండి .మళ్ళీ కాలేజ్ కి అందుకోలేడు '' 

''సరే ఉండు , బైక్ మీద బస్ స్టాండ్ లో దిగపెడుతాను . 
అవును నువ్వు సెమిష్టర్ ఫీ కట్టాలి కదా, లక్ష రూపాయలు 
నేను ఇస్తాను. నాన్నకు డబ్బులు వచ్చినపుడు ఇమ్మని చెప్పు '' 

బీరువాలో డబ్బులు తీస్తూ ఉంటే బయట నుండి మాటలు 
వినిపిస్తూ ఉన్నాయి . 

''యెంత మంచివాడు అక్క బావ! ఇందాక మాత్రం భలే భయం వేసింది ''

రజని ఏమి చెపుతుందో ! 

గలగల మని నవ్వు . ఒక్క క్షణం మనసులో ఏదో తియ్యగా, వారం 
 అయిపొయింది ఈ తీపి తిని . 

'' మీ బావ ఆకలి వేస్తె రుద్రుడే , కడుపు చల్లపడితే  శంకరుడు ''
నవ్వుతూ అంది . 

వార్నీ , పెళ్లి అయి రెండేళ్లు కాలేదు. అప్పుడే నా వీక్నెస్ తెలిసిపోయింది . 
ఫర్లేదు ఎదురు తిరిగి గొడవ పెద్దది చేసే భార్య కాకుండా సర్దుకుపోయే 
పెళ్ళాం వచ్చింది . 
లేకపోతే పుట్టింటి వాళ్ళను అన్నందుకు ఎంత గొడవ అయిపోనూ. 
తాంక్ గాడ్ ! 

బైక్ తాళాలు ఇచ్ఛేటపుడు తన నవ్వుతో పాటూ మల్లెల్లో కలిసి నవ్వినా 
మరువం నవ్వు బోలెడు కృతఙ్ఞతలు నాకు చెప్పేసింది . 

ఏది ఏమైనా కోపం వచ్చినపుడు మాటలు తూలకుండా జాగ్రత్తపడాలి. 
మనను నమ్ముకొని అందరిని వదిలి పెట్టి వెంట వచ్చిన భార్యను 
కష్టపెట్టి మనం మాత్రం ఏమి సుఖపడగలం . సుఖానికి దగ్గరిదారి 
ఎదుటివారిని గౌరవించడమే ! 

                    @@@@ 

Thursday, 15 June 2017

చే గువేరా ....... ఎవరు ?

చే గువేరా ....... ఎవరు ?

ఇప్పుడిక  మీరు అంటారు, 
ఎవరేమిటి, క్యూబా  విప్లవ నాయకుడు 
గొరిల్లా యుద్ధ యోధుడు , మనుషుల కోసం నిరంతరం 
పోరాడే హృదయమున్న మనీషి . 
 చూడలేదా , నీవెప్పుడూ అందరు టీషర్ట్స్ మీద 
వేసుకుంటున్నారు. 

నాకిది చాలడంలేదు . ఇంకేదో తెలియాలి అతని గురించి 
బహుశా అతనిలోని  గుణాలు ఎలా ఏర్పడ్డాయో !
అతని ఆత్మ ఇతరుల ఆత్మలతో సహానుభూతి చెందడం ఎలాగ 
అబ్బిందో ! 
ఎందుకు క్యూబా విప్లవం తరువాత కాస్ట్రోని   వదిలి వెళ్లిపోయాడో !

పారే నది  గుణం , నీడనిచ్చే చెట్టు స్వభావం ఎలా వచ్చాయో !


ఒక చిన్న పిల్లవాడి లో  నాటుకున్న యుద్ధ విశేషాలు పోరాటాలకు 
ఎలా బలాన్నిచ్చాయో !
ఒక బలహీనమైన ఆస్మా తో బాధపడే పిల్లవాడు ,ఎప్పుడు శ్వాస అందక 
ఊపిరి వదిలేస్తాడో అని ఆక్సిజెన్ బుగ్గలు ఇంట్లో ఉంచుకొనే  పిల్లవాడు,
తుపాకీ కి నిర్భయంగా ఎదురునిలబడి చిరునవ్వుతో క్యూబా స్వేచ్ఛ 
ను ఎలా తెప్పించగలిగాడు !
నిస్సహాయంగా వంగిన బానిస బ్రతుకులలో భయాన్ని చంపి 
 చేతులని కత్తులుగా యుద్ధం ఎలా చేయగలిగాడు . 
అందరిని నడిపించిన   నాయకుడు అధికార పీఠం చేతిలోకి 
రాగానే కాదని మంత్రిగా ఉంటూ సామాన్య పౌరుడి సౌకర్యాలు 
మాత్రమే ఎందుకు స్వీకరించాడు . 
ఎందుకు అన్ని వదిలి ఇంకొన్ని పేదరికాల కోసం కంచెలు దాటి 
కాగడాగా కదిలివెళ్ళిపోయాడు . 

బహుశా ఒక మెడికో స్టూడెంట్ గా అతని ప్రయాణం లో అతనికి 
కనిపించిన ప్రజల పేదరికాన్ని , దైన్యాన్నిఅతను సహానుభూతి 
చెంది కదిలిపోవడమే అతని సంకల్పానికి  కారణం . 
అది అతనిని చిన్నతనం లో చదివిన యుద్ధ మార్గం వైపు 
మళ్లిస్తే ,హృదయమే  అతని బలహీన శరీరానికి బలం అయ్యింది . 
అందరిని చిరునవ్వుతో నడిపించిన పోరాటయోధుడు అధికారాన్ని 
వద్దు అన్నాడు . అతని నిర్మాణం పోరాటం కోసమే . అతని అవసరం 
 లేని దగ్గర నుండి  అతని అవసరం ఉన్నదగ్గరకు 
నదిలా సాగిపోతూనే ఉంటాడు . 


బుద్ధుడు కూడా తన మార్గం లో చావు ముసలితనము ప్రజల బాధలు 
చూసి సహానుభూతి చెందాడు . కానీ అతని మార్గం శాంతి . 
చే గువేరా మార్గం యుద్ధం . 
ఏది శాశ్వత పరిష్కారాన్ని ఇస్తుంది అంటే ఒకటే జవాబు 
మని షిని మనిషిగా చేసే మార్గమే గొప్పది . 

మార్గం ఏదైనా కావొచ్చూ పక్క మనుషుల కోసం తమ 
సుఖాలు చూసుకోక నిలబడటం తరువాతి తరాలకు 
 ముందుగా మనం నేర్పాల్సిన విషయం . 
                          @@@@@@ 




Saturday, 18 February 2017

ఘాజీ .... గివ్ క్లాప్స్

ఘాజీ  .... గివ్ క్లాప్స్ 

సంకల్ప రెడ్డి , 
ఇప్పుడు మొత్తం క్రెడిట్ నీకే ఇవ్వాల్నా !
విత్తనాన్ని సంరక్షించి నీ సంకల్పంతో 
అందరి సహకారాన్ని సాధించి వెండితెరకు 
ఒక ఇంగ్లిష్ మూవీ తెలుగు సినిమాగా ఇచ్చావు 
చూడు , ఆ కాన్ఫిడెన్స్  ఇవ్వాల్సిందే . 

గుడికి వెళదాము అని గూడూరుకు వెళ్లిన మమ్మల్ని 
 హర్ష సిరి ఆపేసారు , పిన్ని ఘాజీ చూడాల్సిందే . 
హిందీ మూవీ నా ? కాదు తెలుగు ?
ఇదేమి పేరు ? నా దృష్టిలోకి రాకుండా ఈ సినిమా 
ఎలా తప్పించుకుంది అనుకున్నాను . 

పిన్నీ అది పాకిస్తాన్ సబ్ మెరెన్ పేరు . దానిని ఎలా 
కూల్చారో చూపించారు . ఇప్పుడే నెల్లూరు లో 
చూసాను . నువ్వు చూడాల్సిందే , అంతే . 
అనేశాడు మా హర్ష . 

వీడి సంగతి నీకు తెలీదు , ఇంతకూ ముందు 
 యుగానికి ఒక్కడు అర్ధం కాకపోయినా చూపించాడు . 
అంటే ఇది కూడా ఖఛ్చితంగా అర్ధం కానీ క్యూట్ 
వెరైటీ సినిమా  అనుకున్నాను . 
అది  నిజం కూడా అయింది . ఎలాగూ మా నాయుడుపేటకు 
బాబుల భజనలు , వాళ్ళ బిడ్డల సినిమాలు తప్ప ఇవి 
రావు . ఇక్కడే చూడాలి . 

 కార్ లో చెప్పాడు వాడు నీ గురించి . 
ఇంత చిన్న వయసులో ఈ కథను ఆవిష్కరించాలి 
 గురించి , 25 లక్షలతో సెట్ వేసి అందరికి నీ పట్టుదల 
చూపిన సంగతి . దానిలో నీ  విశ్వాసం కనిపించింది . 
ఇంట్రెస్టింగ్ అనుకున్నాను . 

మొదట అర్ధం కాక ఊ , ఆ , అనుకున్నవాళ్ళం ఎప్పుడు 
సబ్మెరిన్ కి ముందు సీట్ పై తల ఉంచేంతగా వెళ్ళామో 
మాకే తెలీదు . ఒక టైటానిక్ గుర్తుకు వచ్చింది . కానీ 
దానిలో  జీవితాలు అల్లుకొని కథను ముందుకు నడిపాయి . 
ఇక్కడేముంది పైకి కిందకి , కిందకి పైకి , ఆ పాకిస్తాన్ 
కెప్టాన్ అన్నట్లు లిఫ్ట్ లాగే . 

 దీనిలో నువ్వు ఎన్ని కాంఫ్లిక్ట్స్ చూపగలవు ?ఎన్ని జీవిత 
సత్యాలు మా ముందు నిలుపగలవు ? 

కాదు కాదు , మర్రి విత్తనం లోని మహావృక్షాన్ని మా ముందు 
ఆవిష్కరించావు . ఒక నీలం , చీకటి అనే రంగులు తప్ప 
ఇంకేమి చూపలేని సినిమాలో ఒక మనిషి లో ఉండే 
అన్ని రంగులు చూపావు . 


ఒక సైనికుడి ప్రపంచం ఎంత  విశాలమో 
తన దేశం గెలవాలనే తపన 
ఎలా ఉంటుందో చూపావు , 
డిఫెన్స్ మనస్తత్వం గల ఒక దేశం తో పనిచేస్తూ 
మనిషి పడే అవస్థ , వార్ నెవెర్ ఎండ్స్ అని 
చూపుతూ బులెట్లకు బలి అయిన జీవితం తన 
వారిమీద  ప్రభావాన్ని , కఠినమైన నిర్ణయాలు 
తీసుకొనే వారు కూడా పిల్లల దగ్గర మారే పిల్లతనాన్ని , 
ఒక జీవం మరణం మధ్య గీతకు అటూ ఇటూ ఊగుతూ 
కూడా తమ వాళ్ళను రక్షించాలి అని పడే తపనను 
మాచే ఊపిరి తీసుకోనివ్వకుండా చూపించావు . 
పాటలు లేకుండా తెలుగు సినిమా తియ్యొచ్చుఁ , 
ఇక్కడా ప్రతిభ ఉంది అని నిరూపించావు . 

నాకు అనిపిస్తూ ఉంటుంది , చదువు  పూర్తి అవగానే 
సంపాదన లోకి యువతను తోసెయ్యకుండా కొద్ది 
రోజులు ఏదో ఒక స్కాలర్షిప్ ఇచ్చి వారి సృజనాత్మకత 
నిరూపించుకోమంటే యెంత బాగుంటుంది . కానీ 
ఇండియా లక్ష్యం  సంపాదనే . అదీ కాక మీరు బాడ్ హాబిట్స్ 
లో దిగే వయసు కూడా అదే కాబట్టి రిస్క్ తీసుకోలేము . 
ఎలాగో లోపల ఫైర్ నిలవనీని నీలాంటి వాళ్ళు 
అడ్డు వచ్చిన బండరాళ్లు సైతం పగలగొట్టుకొని పైకి 
వచ్చి చిగురిస్తారు . 

కొంచెం చివరిలో సినిమాటిక్ గా ఉంది , విలన్ తెలుగు 
లాగే చూపారు , కొందరు ఫీలింగ్స్ చూపలేదు అని ఉన్నా 
అవి ఈ సారి దిద్దుకోవచ్చూ . బాల్కనీ లో కూడా 
చప్పట్లు మోగడం చూసాను . నువ్వు ఉత్సాహంగా 
ముందుకు వెళ్ళవచ్చుఁ , అందరినీ కలుపుకొని .  

తాప్సి ఉన్నా తనను ఏమీ వల్గర్ గా చూపలేదు . 
మరీ విలువలే లేని సినిమాలు చూసి విసుగ్గా 
ఉంది . మరీ ఎప్పుడూ వ్యాపారమేనా ? 
కాకుంటే కాన్సెప్ట్ హై గా ఉంది . అందరికీ అర్ధం కాదు . 
ఇనొంచెమ్ సబ్ మెరైన్ పని తీరు ఎవరైనా వీడియో 
చూపుతున్నట్లు చూపాల్సింది . ప్రెషర్ అంటే కూడా 
చాలా మందికి అర్ధం కాదు . మాన్యువల్ అంటే 
తెలీదు , 
విశ్వనాధ్ గారు చూడు ,బాపు గారు చూడు ఒక 
క్లాసిక్ మూవీని కూడా అందరికి దగ్గర చేసి పడవ 
నడిపే వాడి చేత కూడా పాడించేస్తారు . మన 
హృదయం లోకి వచ్చేసి విలువలు పాటించు 
అంటారు . కళకు ఇదే కదా ప్రయోజనం . 

నీలో ఫైర్ ఉంది . దానిని అందరికి దారి చూపేట్లు 
వెలిగించు . వాళ్ళ దారిలోకి వెళ్లి ఒప్పించు . 
నువ్వు వేసిన దారిలో నడిపించు . 

సినిమా కళామతల్లికి పట్టుచీరె కట్టినంత పద్దతిగా 
ఉంది . మీ అమ్మ కడుపు చల్లగా , 
ఆ అమ్మకి నమస్కరించినంత తృప్తిగా ఉంది . 
ఆశీస్సులు . 
                                     ఒక బిటెక్ కుర్రవాడి అమ్మ 
                                               వాశశి 

Tuesday, 14 February 2017

ప్రేమతో ఒక అడుగు

 ఇప్పుడు కోట్ల హృదయాలు లో 
ఒకటే నినాదం 
అందరి ఆశలు విజయం చేరాలని 

నింగికెగసే ఒక్క జ్యోతి 
శతాధిక ఉపగ్రహాలను గమ్యం చేరుస్తూ 

అక్కడ కక్ష్య లో తిరిగేవి 
ప్రాణం లేని ఉపగ్రహాలు కాదు 
గగనాన భారతదేశం ఎగురవేసిన 
కీర్తి బావుటాలు 

గెలవాలి పి . ఎస్ . ఎల్ . వి సి 37 
నిలపాలి భారత కీర్తిని నింగిన  వేగుచుక్కలా 

రేపటి ప్రయోగం  చరిత్రగా నిలిచిపోవాలి 
భారతదేశం గెలవాలి 
ఆ గెలుపు నీది నాది మనందరిదీ 

              ******** 
ఫిబ్రవరి 15 , 2017 ఖగోళపు విజయాన్ని నమోదు 
చేయపోతుంది . ఎన్నో విజయాలు మనకు 
అందించిన పి . ఎస్ . ఎల్ . వి ద్వారా ప్రపంచం లోనే 
మొట్టమొదటగా 104 ఉపగ్రహాలు (మూడు మనవి , మిగిలినవి 
విదేశాలవి ) కక్ష్యలో ప్రవేశపెట్టపోతున్నారు . 

శ్రీహరి కోటకు దగ్గరలో సూళ్లూరుపేట కూల్ లో పనిచేస్తూ 
నేను కూడా పిల్లల చేత ఏదో ఒకరీతిలో శుభాకాంక్షలు 
చెప్పిద్దాము అనుకున్నాను . ఎలా ? ఇదే ఆలోచిస్తూ ఉన్నాను . 

మంచి సంకల్పానికి విశ్వము ఎప్పుడూ తోడే . 
సైకత శిల్పం చేయమని సెక్రటరీ గారి నుండి ఆదేశం . 
గైడ్ కూడా వచ్చారు , సనత్ . 

ఉదయమే పిల్లలు మేము కాళింగి నది ఒడ్డున మొదలు 
పెట్టాము . ఒక మంచి పని చేస్తున్నాము అనే భావనతో 
మనసు చాలా ఆనందంగా ఉంది . పైగా పక్కనే 
చెంగాళమ్మ కు చేస్తున్న కోటి కుంకుమార్చన మంత్రాలు , 
మాకు కొత్త శక్తినిస్తున్నాయి . 
ఎండను లెక్క చేయకుండా ఒకే దీక్ష , ఒక మంచి 
సందేశాన్ని ఇస్రో వాళ్లకు ఇచ్చి శుభాకాంక్ష తెలియచేయాలని . 
చిన్నారి చేతుల్లో ఒక రాకెట్ భారత పతాకాన్ని గుర్తు చేస్తూ 
ఊపిరిపోసుకుంది . 

చేసిన పనికి ఎదురుగా నిలబడిన సైకత శిల్పం 
చూస్తుంటే ఏంటో తృప్తి మా అందరిలో . 

మొన్ననే వీరభద్రుడి గారి ప్రేమ మీద వ్రాసిన కవరుపేజ్ స్టోరీ 
చదివాను . ఈ  ప్రేమికుల దినోత్సవం రోజు అది మళ్ళీ 
గుర్తుకు వచ్చింది . ప్రేమలో కూడా కొన్ని స్థాయిలు ఉన్నాయి . 
మొదటిది నాకు మాత్రమే నువ్వు సొంతం కావాలి , మొత్తం 
నాకే కావాలి అనే ప్రేమ . ఇందులో ఒక్కరు మాత్రమే ఉంటారు . 

రెండోది నువ్వు సంతోషంగా ఉండాలి . నువ్వు సంతోషంగా 
ఉంటేనే నేను ఆనందంగా ఉంటాను అనే ప్రేమ . 
దీనిలో మనం  కూడా ఉంటారు . 
ప్రేమ ఇక్కడ తన పరిధిని పెంచుకుంటూ పోతుంది . 
తన నుండి మన కు వెళుతూ . 

మూడోది అందరు బాగుండాలి . విశ్వం బాగుండాలి అనే 
ప్రేమ . ఇది మొత్తం సృష్టి నే తనలో ఇముడ్చుకోగలదు . 
ఆధ్యాత్మిక మార్గం లో సృష్టింపబడిన ఈ ప్రేమ ప్రతి ఒక్కరి 
సహానుభూతి పొందుతుంది . 

మరి ఈ రోజు ఒక జాతి ని మొత్తం మా ప్రేమ లో ఉంచుకొని 
ఆ అత్యున్నతమైన ప్రేమ వైపు వేసిన అడుగు ఇది 
అనిపించింది . 

మనం ఒక్కోసారి ఒక్కోలాగా కనిపిస్తూ ఉంటాము . 
అవన్నీ సముద్రం పైన ఎగసిపడుతున్న అలలే . 
ఎవరు అందులో తొంగి చూస్తే వారి ఆరా లోని 
అనుభూతే అక్కడ కనపడుతుంది . స్నేహం అయితే స్నేహం 
ప్రేమ అయితే ప్రేమ  కోపం అయితే కోపం  . ఈ పై పై అలలు అన్నీ 
పక్క వారి మనసు సృష్టి . 
లోతులో గంభీరంగా సాగే సముద్రమే మనం . 
అక్కడ జరుగుతున్న ప్రయోగాలు ,ఒక్కో అడుగుగా
మనలోపలికి చేసే ప్రయాణాలు ఎవ్వరికీ కనపడవు . 

ఒక్క సంతోషకరమైన విషయం ఏమిటంటే మనకు 
తెలీకుండానే ప్రతీ జన్మకి మనలోని ప్రేమను 
విశాలం చేసుకుంటున్నాము . 
మనిషి మనిషిగా మారడం కంటే కావలిసినది ఏముంది !

అతని నుండి స్వార్థరహితంగా ఇచ్చే ప్రేమ తప్ప సృష్టి 
ఆశించేది ఏముంది . 
                                    @@@@@@ 




Monday, 9 January 2017

దంగల్ ,ఓ నాలుగు బాణాలు

దంగల్ ,ఓ నాలుగు బాణాలు 

మరి దంగల్ అంటే యుద్ధం అన్నారు అందుకని 
నాలుగు బాణాలు కాని బాణాలు ,వాక్బాణాలు . 
నా బ్లాగ్ రీడర్స్ కోసం . 

''పిన్ని సాయంత్రం  సినిమాకి రాను . సాయిబాబా 
గుడికి పోవాలి '' అక్క కొడుకు హర్ష ఫోన్ . 

'' నీతో రానురా ! మా అక్కతో అయితేనే చూస్తాను ''
ఖచ్చితంగా చెప్పేసాను . 

బావగారు పోయాక పిల్లలే ప్రపంచంగా ఉన్న రాణి అక్క , 
''ఏమిటే నీ పిచ్చి , నాతొ చూడాలి అని ఆ సినిమా '' 
నవ్వుతూ ప్రేమతో కసిరింది . 

ఏమైనా సరే దంగల్ సినిమా అక్క తోనే చూడాలి . 
ఈ రోజు మా విజయాల వెనుక మేము పడిన కష్ట సుఖాలు 
ఆప్యాయంగా గుర్తుకు తెచ్చుకోవాలి . 

ఎక్కడో రిలీజ్ అయిన సినిమా కోసం ఇంట్లో ఈయనను 
నొప్పించి(ఒక చిన్న యుద్ధమే జరిగింది . ఫర్లేదు భార్యా భర్తలకు 
చిన్ని తుంపర వర్షాలు అలవాటేగా  సంసారంలో !)
మరీ 30 కిలోమీటర్లు ప్రయాణం  వెళ్లాను . 

థియేటర్ లోకి   వెళ్ళేటపుడు చిన్న పశ్చాత్త్తాపం , తప్పు  చేసానా !
రిజర్వ్ క్లాస్ లో ఒక్కరు కూడా లేరు మరి . 


గేట్ కీపర్ పెద్దాయన . మమ్మల్ని చూసి 
''వెళ్లండమ్మా , ఇలాటి సినిమా ఇంక గూడూరికి రాదు . 
చాలా బాగుంటుంది '' ఎన్నో సమస్యలు చూసి ఉంటాడు 
 జీవితం లో . 
హమ్మయ్య మంచి సినిమాకి వచ్చాము . 
టైటిల్స్ చూడగానే తెలుగు .లో . 
భలే హ్యాపీ . నేను హిందీ కి ప్రిపేర్ అయి వచ్చాను . 
కుచ్ కుచ్ మాలూం హిందీ కదా , నేను . 

కథ మహా వీర ఫో గెట్ గురించి . మల్ల యుద్ధం లో 
నేషనల్ మెడల్ గెలుచుకున్న తాను ,తనకు  కుమారుడు పుట్టి 
వాడిని వరల్డ్ గోల్డ్ మెడల్ దేశానికి తెచ్చి పెట్టేలా 
తీర్చి దిద్దాలి అనుకుంటాడు . 
కానీ పాపం ! ప్రతి సారి కూతురే . అదీ నలుగురు . 
ఆశ వదిలేసుకుంటాడు . కానీ పిల్లలు ఆకతాయిలను 
కొట్టడం చూసి ,  పిల్లలకు మల్ల యుద్ధం నేర్పిద్దాము 
అనుకుంటాడు . ఆడ అయితే / ఏమిటి మగ అయితే 
ఏమిటి ? దేశానికి గోల్డ్ మెడల్ తేవాలి అనుకుంటాడు . 

ఆడ పిల్లలు , మల్ల యుద్ధం , అదీ చిన్న నిక్కర్లు 
వేసుకొని , అదీ ఆడ పిల్లలు వేస్ట్ అనుకునే రోజుల్లో , 
చిన్న పిల్లలకే చీపురు చేట ఇచ్చి  నేర్పించి పెళ్లి 
చేసి పంపిస్తే ఒక పీడా పోయింది అనుకొనే జనాల 
మధ్య , 
మల్ల యుద్ధం చేస్తుంటే వాళ్ళ పట్టు పట్టే నైపుణ్యం కాక 
షర్ట్ చినిగితే ఏమవుతుంది ,అని ఆసక్తిగా ఆడ పిల్లలను 
చూసే వాళ్ళ మధ్య . 
అసలు సాధన చెయ్యగలరా ఆడపిల్లలు ?
తల ఎత్తుకొని తిరగగలరా ?
నిలబడి బంగారు పతకం తెగలరా ? 

తేగలరు , మహా వీర ఫోగెట్ లాంటి తండ్రి ఉంటే !

అబ్బో ఆడవాళ్ళతో గెలవడం ఏమి గొప్ప అనకుండా , 
చిన్నప్పటి నుండి మగ పిల్లలను కూడా గెలిచి 
చూపిస్తారు . నేషనల్ పతకం సాధిస్తారు . 

కథ ఇక్కడే మలుపు తిరుగుతుంది . 
ఇప్పుడు గీత కి టీనేజ్ . నేషనల్ స్పోర్ట్స్ అకాడమీ లో 
చేరుతుంది . అంటే తండ్రి ని వదిలి దూరంగా వెళ్లడం , 
ఇంకో కోచ్ దగ్గర ట్రైనింగ్ . 

ఎంత చక్కగా చూపిస్తారో , కోచ్ అహం వర్సెస్ 
తండ్రిగా ఆశయం కల తండ్రిగా అమీర్ ఖాన్ తపన . 
తన కూతురు తప్పు దారి పడకుండా , తప్పు ఆట 
ఆడకుండా , అదీ ప్రపంచ స్థాయి యోథులతో పోటీ 
పడేటప్పుడు ఎలా తండ్రిగా అండగా నిలబడతాడో 
చూసి తీరాల్సిందే . 

ఎలాగో మనకు గీత బంగారు పతకం తెస్తుంది అని 
ముందే తెలుసు , అయినా టెన్షన్ గా చూసేట్లు 
ఉంది స్క్రీన్ ప్లే . డైరెక్షన్ . (ఆదిత్య )

ముఖ్యంగా కూతురి ఫైనల్ మ్యాచ్ తండ్రిని చూడ నివ్వకుండా 
బంధించి నప్పుడు , ఆ తండ్రి స్థానం లోకి మనం వెళ్లి 
టెన్షన్ పడిపోతాము . 
మన జాతీయ గీతం రాగానే పక్కన అక్క చెప్పేసింది , 
ఇది విని తెలుసుకుంటాడు తండ్రి తన కూతురు 
గెలిచింది అని . 

స్క్రీన్ ప్లే సూపర్ . కథ సాగ దీయకుండా గీత అన్న
చేత కథ చెప్పించడం , ఎందుకు మాకీ సాధన అని 
బాధ పడే పిల్లలకి , చిన్న వయసులో పెళ్లి చేసుకుంటున్న 
వాళ్ళ స్నేహితురాలు వాళ్ళ తండ్రి గొప్ప దనాన్ని 
వివరించడం , 
అసలెందుకు ఒక్కో డైలాగ్ కి కళ్ళనీళ్లు  తిరిగాయి . 
డబ్బింగ్ లో ఇంట చక్కని డైలాగ్స్ కుదరడం ,వాహ్ !

పాటలు బాగున్నాయి కానీ , కథ లో మునిగి సరిగా 
వినలేదు . ఇంకో సారి చూస్తేనే చెప్పగలను . 

ప్రతి ఒక్కరు ఒక జీవితాన్ని మన ముందుకు అలాగే 
తీసుకొచ్చారు . టీమ్ కి హాట్స్ ఆఫ్ !
తప్పక చూడాల్సిన సినిమా . 

మూడు గోల్డ్ మెడల్స్ సాధించిన మా  అక్కకి బోలెడు తెలివి . 
ప్రతీ సీన్ ముందే చెప్పేసింది . అక్క నా సోల్మెట్ కదా , 
నన్ను భలే అర్ధం చేసుకుంటుంది . 
అక్కతో నవ్వు , ఏడుపు పంచుకుంటూ సినిమా చూడటం 
చాలా బాగుంటుంది . ముఖ్యం గా ఈ సినిమా ..... 

అక్కడ తండ్రి ని గెలిపించి నట్లే , నేను, అక్క చదువుకొని 
ప్రభుత్వ ఉద్యోగాలు చేస్తూ మా నాన్న ఆశయాన్ని 
గెలిపించాము . అక్కడ తెర మీద   నాకు అమీర్ ఖాన్ 
కళ్ళలో అందరికి సమాధానం చెప్పి గట్టిగా నిలబడి 
మమ్మల్ని చదివించిన మా నాన్నే గుర్తుకు వచ్చాడు . 

దగ్గర వాళ్ళు , దూరం వాళ్ళు ఎన్ని సంభందాలు 
వచ్చినా ,ఆడ పిల్లలకు చదువు ఎందుకు అని 
కామెంట్ చేసినా మా ప్రపంచం నుండి ఒక్క 
అడుగు మేము ఉద్యోగాల వైపు వేసాము అంటే 
అది మా అమ్మా , నాన్న సంకల్ప బలం . 

తాంక్యూ అమ్మ , తాంక్యూ నాన్న . 
మీకు పిల్లలుగా అదీ ఆడ పిల్లలుగా పుట్టినందుకు 
వెనుక ఉండే అందరు ఆడపిల్లలకు చదువు 
దారి ఏర్పరిచినందుకు గర్వం గా ఉంది . 

                     @@@@@@@