అందరం చూడాల్సిన ''మనం ''

''శశి ఈ రోజు సినిమాకి వెళదాం . మనం కి '' అయ్యగారి 
ఉవాచ . 
అబ్బో మామూలుగా సినిమా కి పోవాలంటే నేను ఎంత స్కెచ్ 
గీస్తే ఈయన బయలుదేరుతారు . ఇప్పుడు మాత్రం చూడు ఆయనకై 
ఆయనే పోదాము అంటున్నారు . అంతేలే ఎంతైనా ''ఎ . ఎన్ . ఆర్ ''
సినిమా కదా !ప్రాణం . పోనీలే పాపం లాస్ట్ సినిమా కదా నాగేశ్వరరావ్ ది . 
నాకేమి ఎ . ఎన్ . ఆర్ అంటే  కోపం లేదబ్బా ... 
కాకుంటే మా అన్నగారు అంటే అభిమానం గాని . 
అసలు పెళ్లి చూపులు అప్పుడు మీకెవరు ఇష్టం అని అడిగుంటే 
ఏమి జరుగుండేదో !పేరుకేలెండి పెళ్లి చూపులు.అమ్మాయి మాటకేమి 
పెద్ద విలువ లేదు . ఇక అబ్బాయికి కూడా శాస్త్రానికి చూపించడమే ... 
పెద్దలకి ఇష్టమైన వాళ్ళతోనే పెళ్లి . ఒక్క హాబీ అయినా ఇద్దరికీ ఒకటి గా 
ఉందా ?నాకేమో బుక్స్ , సినిమాలు .... ఈయనకేమో గేమ్స్ ,సుడోకు ,పజిల్స్ . 
ఇద్దరం వేరే అభిమానులం అయినా ఎప్పుడూ ఒకరి కోసం ఒకర్ని 
మారమని అడిగిందే లేదు . ఇంకా ఇదిగో నీ ఫేవరేట్ సినిమా వస్తుంది 
చూడు అని హెల్ప్ చేసుకుంటూ ఉంటాము . మారటం కాదు అవతలి 
వారి స్పేస్ గౌరవించడం కూడా అవతలి వారి నిజమైన సంతోషాన్ని 
రెట్టింపు చేస్తుందేమో !

సర్లెండి పాత న్యూస్ రీల్ ఎందుకు గాని ''మనం '' సంగతి కి వద్దాము . 
నివాస్ కూడా ఫేస్ బుక్ లో ఇంకోసారి చూడాలని ఉంది అని పెట్టాడు . 
వాదికేడైనా ఇష్టం అయితే మన బాష కాకపోయినా ''బర్ఫీ ''
''చెన్నై ఎక్స్ప్రెస్ '' ఇలాంటివి డౌన్ లోడ్ చేసుకొచ్చి బలవంతంగా 
నన్ను కూర్చోపెట్టి ,అనువాదం చేసి మరీ చూపిస్తాడు . కాని ఇంత 
ఫీల్ అయి పోస్ట్ వేయడం ఎప్పుడూ చూడలేదు . 
నిజంగానే హాల్ మొత్తం ఫామిలీస్ తో అప్పటి పెద్ద వాళ్ళతో 
కళ కళ లాడుతూ ఉంటె  చాలా  సంతోషం అనిపించింది . 

ట్రైలర్  చూసారు కదా !నాగ చైతన్య తాత లాగా ,నాగేశ్వర రావ్ 
మనుమడిలాగా ... ముచ్చటగా ఉంది కదా !అది ఎలాగా అంటే 
అదే కధ . 

కధ చెప్పాలి అంటే మనసు రావడం లేదు . 
చూస్తే మీరు ఇంకా థ్రిల్ అవుతారు . 
నాగార్జున (బిట్టు ) ఆరేళ్ళ వయసులో వాళ్ళ అమ్మ నాన్న (నాగ చైతన్య ,సమంతా )
కారు ప్రమాదం లో చనిపోతారు . వాళ్ళు మళ్ళా పుడితే నాగార్జున 
గుర్తు పట్టి వాళ్ళ పెళ్లి చేయాలి అనుకుంటాడు . సరే నాగేశ్వర రావ్ 
ఎవరు అంటే బిట్టూ లాగే చిన్నప్పుడు కారు ప్రమాదం లో 
అమ్మా నాన్న లను పోగొట్టుకుంటాడు . మరి వీళ్ళతో సంబంధం 
ఏమిటి అంటే ... మీరు స్క్రీన్ మీద చూడండి . స్క్రీన్ ప్లే చాలా 
చక్కగా ఉంది . కనీసం కర్చీఫ్ మెట్ల మీద జార్చే సీన్ కూడా వదలకుండా 
చాలా బాగా వాడుకున్నారు . మ్యూసిక్ అదుర్స్ . కధ లో ఎంత లీనం 
అయిపోతాము అంటే మామూలుగా ఆడవాళ్ళు  వచ్చే దగ్గర ఈ దరిద్రపు 
సీన్స్ ఏమిటి అని మేము విసుక్కునేవి కూడా తెలీకుండానే  కధా గమనం లో 
హాయిగా దాటేస్తాము . 

కుమార్ దర్శకత్వం బాగుంది . అసలు పాత నాగార్జున ,శ్రియ ల 
మధ్య జరిగే కదా లో వాళ్ళ మధ్య ఎంత చక్కగా ఉంది అంటే 
నిజంగా అలాంటి ఒక జంట మన ముందే ఉంది అన్నట్లు అనిపించింది . 
చీర కట్టు లో సమంత ఎంత అందంగా ఉందో అనిపించింది . 
మాములుగా పౌడర్ డబ్బా అనుకుంటూ ఉంటాను . ఇప్పుడు నిజంగా 
బాగా నచ్చింది ) ఇక శ్రియ అయితే ఇంకా ... చీర కట్టు లో అందం 
నీల కంట ,శేఖర్ కమ్ముల తరువాత కుమార్ బాగా చూపించారు . 

ఇంకా విశేషాలు చెప్పమంటారా,అఖిల్ ని చివరలో ఎంట్రీ చేయడం ,
అమలను ఒక పాటలో కొంచెం చూపడం ఇలాటివి చాలా బాగున్నాయి .... 
అందరికంటే ఎవరు కనిపిస్తే 
ఎక్కువ విజిల్స్ వచ్చాయో చెప్పుకోండి ... ఎస్ ... బ్రహ్మానందం . 
అమితాబ్ కు కూడా . జోక్స్ కి కూడా బాగా నవ్వుకున్నాము . 
ఈ జన్మలేమిటి ,చావు ఏమిటి ?అని అనుకోవాకండి . 
మా తమ్ముడికి  కొడుకు పుడితే మా నాయనమ్మ బంగారు ఉగ్గిన్నె 
తో పాలు పోసింది తను బ్రతికి ఉండగానే నాలుగో తరం చూసింది అని . 
మన దేశం లో పెద్ద వాళ్ళు మళ్ళీ పుడతారు అని అంత నమ్మకం . 

నిజంగానే పెద్ద వాళ్ళ అలవాట్లతో , పోలికలతో పుట్టే వాళ్ళని 
చూస్తూ ఉంటాము కదా . మన పెద్ద వాళ్ళు పిల్లలుగా అయినా మనతో 
పుట్టారు అనుకుంటే మనకు ఎంత బాగా ఉందని అనిపిస్తుందో కదా !
ఇంకా ఇక్కడ సోల్ మేట్స్ అనే పదం వాడారు . మామూలుగా మాట్రిమొనీ లో 
కూడా చూసాను ... అది మన జంట అనే అర్ధం లోనే వాడుతున్నారు . 
కాని మన సోల్ మేట్ మన జంటే కావాల్సిన అవసరం లేదు . 
అక్క , ఫ్రెండ్ ,ఇంకా ఎవరైనా కావొచ్చు . వేరే జీవుల్లో కూడా ఉండొచ్చు . 
ఎందరో మనతో మన సోల్ నుండి పుట్టొచ్చు . దీని గురించి 
చాలా పెద్ద సిలబస్ ఉంది . 

మరి ఒకరి మీద ఒకరికి ప్రేమతో ఇలా పుడుతూనే ఉంటారా అంటే 
... అవును . ఎప్పటిదాకా అంటే .... ప్రేమ తీరేవరకు . 
ప్రేమ తీరుతుందా అంటే .... ఖచ్చితంగా తీరుతుంది . 
మన గోలీలు , గాలి పటాలు ,మట్టి బుడ్డీలు , గుజ్జెన గూళ్ళు , 
సినిమాలు సరదాలు ,భార్యతో సరసాలు ,పిల్లలతో ఆటలు 
ఎన్నిటిని మనం కొద్ది రోజులకు మార్చిపోవట్లేదు . ఇదీ అంతే . 
అసలు జన్మ మీద కూడా ఆశ తీరిపోతుంది . ఆ రోజున ఈ 
జనన మరణ వలయం నుండే మనం బయటకు వచ్చేస్తాము . 

ఆ ఒడ్డు  ఎలా ఉందా అని ఆ చివరికి ఆయాసపడుతూ ఈదుతాము . 
మళ్ళీ ఈ ఒడ్డు ఎలా ఉందో అని ఈ వైపుకు ఈదుతాము . 
ఎప్పుడో అలిసిపోయి ఇసుకులో పడుకొని ఆకాశం వైపు 
చూస్తూ ఎక్కడ చూసినా ఇంతే . ఇలాగే ఉంటుంది . ఈదటం 
అనవసరం అని తెలుసుకుంటాము . అంతే ఆట ఆ రోజుతో 
ఆగిపోతుంది . లోపలుండే చిలుక ఎగిరి పోతుంది . 

'' ఎ . ఎన్ . ఆర్ గారు మిమ్మల్ని తెలుగు వాళ్ళం ఎప్పటికీ మరచిపోము అండి  ''